Bomboş hissediyorum. Hiç sevilmediğimi, hiç kimse için bir anlam ifade etmediğimi düşünüyorum. Çünkü ben de öyle hissediyorum. Hayatım yalnızlık üzerine kurulmuş gibi. Ne olursa olsun beni tek bırakmak üzerine tasarlanmış bir simülasyon gibi sanki.

Bi huurmsu arkadaşım kendini Sabancı nın kızı sandığı için lüks bir mekanda doğum günü kutlayacaktı. O kadar hazırlandım giyindim süslendim. Balonlarımı aldım şampanyamı balonlarla aynı renk özel sipraiş ettim aldım. Her şey mükemmeldi kendime de alışveriş falan yaptım. Bir yandan da ne yapacağım o vizyonsuzların arasında vereyim hediyemi balonlarımı defolup gideyim diye düşünüyordum. Duamın kabul olacağı tuttu eşref saatine denk geldi herhalde. Şıkıdık şıkıdık yürüyordum adım atamaz oldum. Yığıldım kaldım amk arabayı bile bıraktım zar zor uber çağırdım Allahım hayat neden bu kadar zor ya. Eve sürünerek girdim amk kertenkele gibi geziniyorum su almaya giderken falan. Of al çek kurtar Allahım ya.

Ne zamandır yazmıyormuşum. Böyle happy happy yemek yerken birden çatalı fırlatıp lan bu benim yaşadığım hayat mı lan diye sinirlendim. Delirdim yine. Tam biraz ağlayacaktım. Sonra dedim erkek olsaydım benim heykelimi dikecek olsalar taşaklarıma beton yetmezdi ben neden ağlıyorum? Topladım eşyalarımı son anda bilet alıp gitmek çok filmsi bir hareketmiş tek bileti yarın geceye buldum. Ama beklerim. Gidiyorum nihayet. Hepinizi tek tek ayrı ayrı giberim. Hepinizden nefret ediyorum.

Birkaç saat sonra ilaç almam gerekiyor ama yemek yiyemiyorum nasıl alcam ne yicem ben:(( annemi özledim ya offf delircem ya çok kötü bir ruh hali sardı beni ya offf

Şu saatlerde bi ölüm hali geliyor bana. Korkunç bir haldeyim. Bütün gün resmen ağzımdan nefes aldım. Şimdi de karnım ve midem ağrıyor ilaç içmekten resmen on tane hapı aynı anda yutuyorum amk. Sadece iyileşmek istiyorum ya sabah uyanıp normale dönmek istiyorum bu kadar imkansız olmamalı:(

Ciğerlerime inmiş mahvoldum. Teyzem gelmek zorunda kaldı yazık bana ya zorla yemek yiyelim dedi bir sürü tempura, wonton, california söyledik ve yiyemedim. Çünkü koku alamıyorum tat alamıyorum:( ne yediğimi bilmiyorum amk:( mal gibiyim sesim ses değil günlerdir içmediğim şey kalmadı on hap birden yutuyorum ya neden???
Her sabah koşan yoga yapan maydanoz içen bir beden bunları hak etmiyor yaa:( artık iyileşmek istiyorum offff:((

Galiba iyice delirdim.

Anneme sarılmak istiyorum.

Kimseyle konuşmamaya yeminliyim.

Mutluyum.

Dua etmeye başladığımı fark ettim. Hep kaygılıyım.

Biraz iyiydim. Mutluydum. Çok güldüm. Çok içtim. Aylar sonra bu iyi geldi. Bugün çok güzel sanmıştım. Yatağa yatınca tavana bakınca üşüyüp ağlayınca, çok kızıyorum. Her gece boğulmaktan yoruldum. Nefes almak istiyorum. Ne yapsam olmuyor. Ya gidince de böyle olursa? Ya nefret edersem. Kimsem kalmazsa.. Kimsem olmazsa.. Sadece düşünüyorum. Beynim asla durmuyor. Yoruldum uyuyamıyorum. Sadece gitmek istiyorum. Yarın bitsin hemen. Gideyim hemen.

Sürekli hapşırmaktan ağzım yüzüme girdi. Google da çok hapşırırsam ipek kirpiğim bozulur mu diye aratıyorum amk öleyim ama kirpiğim bozulmasın tabi.

Ambulans deyince de aklıma hep meşhur intihar anım geliyor amk salakmışım tam

Çok kötüyüm tak gibiyim drop dead diva bile izleyemedim hiç kahve de içmedim. Her şeyi kapattım mal gibi karanlıkta iyileşmeyi bekliyorum.

Hep kendimi suçluyorum. Sanırım insanlardan umudumu kestim ve hesap sormayı bıraktım. Bu yüzden sadece kendime kızıyorum.

Bugün çok az kahve içtim:( ve çok duygusalım

Yılbaşı yaklaştığı için çok iyi hissediyorum aslında. Bugün bir sürü mum ve tütsü aldım. Bundan sonra her gün yakacağım beni çok sakinleştiriyor. Keşke burada olmasaydım. Yeniden gidebilseydim. Miami de olabilseydim. Fruit loops yiyebilseydim. Sunset e gidebilseydim. Kimseyi tanımadığım sokaklarda herkese gülümseyebilseydim. Ghost filmini yeniden açık havada izleyebilseydim. Hem de her gece. Yeniden Londra metrosunda kaybolabilseydim. Alice kapandığında dışarda kalan seramiklerinin fotoğraflarını uzun uzun çekebilseydim. Yeniden sarışın olabilseydim. Yeniden 34 beden elbiselerimi giyebilseydim. Yeniden her gün ama her gün sabahlayabilsem. Adana ya gitsem 24 saat açık olan o pastanede yine eğlenebilsem. Keşke yine dostlarım yanımda olsa. Çok ihtiyacım varken herkesin böyle uzak olması o kadar kötü ki... Takmıyorum bile diyemem. Kafaya taktım. Şeyma Subaşı nın boşanmasını bile çekiştiremedim kimseyle. Eski ben olsaydı pasta kesip şampanya patlatıp karma works temalı bir parti bile verirdi ve bunu kutlardı.

Keşke annem ya da babam gelebilseydi bana bakmaya. Çok kötüyüm ya çok üşüyorum. Hayatımın en berbat hastalığı galiba.

Çok hastayım giberim kirpiğini dedim ağlıyorum zırıl zırıl