@92 öyle olmuyo işte kardeşim. ya nereye kadar bankta oturcan kızla. kız seni neden çeksin amk para yok pul yok. sevgi mevgi demeyin bana inanmam ben aşka falan. para pul yoksa çevrende bitane arkadaşın kalmıyo amk dost dediğin adam seni sallamıyo sevgilin mi kalacak

@124 o zaman onu özlüyorsun? e neden aramıyorsun o zaman

@123 aslında hepimizin içinde bir yerde vardı öyle biri. sadece biz onun kadar pervasız olamıyorduk. onun kadar içimizden geldiği gibi davranamadığımız için de çabuk çöküyorduk. bazen kulağıma hikayeler fısıldıyor. insanları o kadar iyi tanıyor ki binbir hayat yaşamış gibi sanki pekekent. nerden öğrendin diyordum hissettim diyordu. hiç çekinmezdi insanların kalbine girmekten. kaybedecek hiç bir şeyi yoktu.bir ruhu bile.

@125 dediklerini harfi harfine reddediyorum kardeşim. sen doğru insanı bulamamışsın amk ya da kendinde anlattığın gibi bi tipsin

@126 onu özlüyorum evet.o benim rol modelimdi.ama bir yerlerde ölü bulmaktan korkuyorum onu. onun bile dayanamamış olabileceğini görmekten korkuyorum.ama kaldıramayacağım şeyler söylüyordu. eğer onu dinlemiş olsam toplumda yaşayamazdım.'başarılarını gibeyim' derdi bana. peşinden koştuğun ufak köpek bisküvileri uğruna kendini nasıl küçük düşürdğüne bak.

@125 saçma düşünüyorsun. seni gerçekten seven biri çıkmamış karşına ya da ne ektiysen onu biçmişsin

@126 bu açıklama bana yetti. saddeece şunu merak ediyorum, toplumda yaşayamadığının düşünülmesiyse yaşam tarzı. adam başka türlü nasıl yaşanacağını nasıl öğrnecek amk
edit: o nasıl bi cümle sadfdsf

işte tekgöz olsa şimdi ağzını doldura doldura küfrederdi 'aşk anlayışını gibtiğimin kursağı para dolu gözünü para doyurası iblisleri' diye. ulan sizde hiç sevişirken tüm inançlarınızı soyunacak kadar cesaret var mı muallakler? diye sorardı.ben soramam.

@131 anlamadım amk

@133 bu adam nasıl yaşıyor şimdi orayı aklım almıyor amk. onun için sadece karanlık var diyelim. aydınlıkta yaşamayı bilmiyor diyelim. a iken b olabilmeyi, güneşe çıplak gözle bakmayı nasıl öğrendi. ya da o öldü. özlenen bi insan ne kadar ölür ki

@134 biz onunla aynı gün doğmuştuk.bir gün eski bir dostum, doğumda ayrıldığım ikizim gibi çıkıp geldi. bende olmayan ne varsa onda vardı. benim olmak istediğim her şey ondaydı.o da benim hayatıma özeniyordu ama bir yandan. kıt kanaat sevgileri birleştirip kendine bir hayat kurmuştu ama bende her şey zaten vardı. bence yine o daha iyiydi çünkü emeğiyle kurmuştu dünyasını tırnaklarıyla kazıya kazıya insanların yüreğinden sevgiyi çekip almıştı kendisi için.o yüzden ölümsüz oluyordu onun yaşadığı sevgiler.o kadar cesurdu ki, ölümün uçarak geldiğini görse kollarını açıp gülerek karşılayacak kadar. pisliğin içine doğduğu halde kötülük nedir bilmeyen lekesiz çocuk ruhuna imrenirdim. herkes için ölebilirdi, kendisi için kılını kıpırdatmazdı. yaman delikanlıydı, örselendikçe demir misali sertleşirdi. nasıl yaşıyor ne yapıyor bilmiyorum şimdi.bu dünyanın halleri onu da mı alt etti bilmiyorum. güneşe çıplak gözle bakabilmek için tek gözünü feda etti o.almadan önce vermek gerektiğini öğrenmişti. bizim yapmaktan korktuğumuz şeyi yani.a iken b olabiliyordu çünkü b gibi düşünebiliyor, b gibi hissedebiliyordu kalbini çekinmeden onlarca insana ödünç verdiği için fazla fazla hissediyordu. bazen benim yerime bile

@135 iyi bi cevap gerçekten, teşekkür ederim

ben yatayım smaley iyi geceler ya da iyi sabahlar

@137 ben de uyumaya çalışmalıyım bir ara

@138 dene bence uykusuzluğun bu kadarı zararlı bilirsin