dayım askere gitti yengem bana kaldı

seri ol amq

senin yalanını gibeyim

rezerved sen yaz panpa okucam ben

O günden sonra yengemin bana ve benim de yengeme, tavırlarımız değişti. Uyuyacağımız zaman herkes odasına çekilirdi, ben salonda yalnız kalır uyur, ya da TV izlerdim. Fakat o günden sonra Nuray yengem de, annemler yattıktan sonra, benimle oturmaya başlamıştı. Sohbet ediyorduk artık. Annem de zaten durmadan, “Oğlum biraz yengenle ilgilen, sohbet falan edin, çok canı sıkılıyor! Sizin yaşlarınız hemen hemen denk!” diyordu. Nerden bilsin canım anacığım, dayıma aldıkları gelinin huur olmaya meyilli olduğunu! Neyse, ben o günden sonra evde daha fazla vakit geçiriyordum. Yengemle sohbetlerimiz koyulaşıyordu, gece sohbetlerimiz de ilerlemişti.

hadisene bin

Seval birşeyler söyledi, yengem de, “Doğru ya kız Hakan var, ama o benle ilgilenmiyor, eve bile sadece yatmadan yatmaya geliyor!” dedi. Sonra da, “Keşke dayısının yerine onunla evli olsaydım, kız bir yarak var onda, kol gibi, kol!” dedi. içimden (Vay huur vay, beni kestirmiş gözüne, demek ogün beni banyoda gözetlemiş!) dedim.