deyyusu kebir

Deyyusu Kebir, uzun zaman önce yaşamış cesur bir savaşçıydı. O, köyünü korumak için canını hiçe sayan bir kahramandı. Bir gün, köyüne saldıran devasa bir ejderhayla karşılaştı. Deyyusu Kebir, cesareti ve bilgeliğiyle, ejderhayla savaşa hazırlanırken köy halkı ona destek veriyordu.

Köylüden yaşlı bir bilge, "Deyyusu, senin cesaretin bizi güçlendiriyor. Ejderha, korku salan bir yaratık, ama senin kalbin bunun üstesinden gelecek!" dedi.

Deyyusu gülümsedi ve şöyle yanıtladı, "Ejderha karşısında durmak zor olacak, ancak köyümüzü savunmak için elimden geleni yapacağım."

Savaş günü geldiğinde, ejderha karşısında duran Deyyusu Kebir, soğukkanlılığıyla dikkat çekti.

Ejderha, gürleyen bir sesle konuştu, "insan, bu topraklarda benim egemenliğime karşı durmamalıydın. Şimdi bedelin ödenme zamanı geldi."

Deyyusu, kendinden emin bir şekilde karşılık verdi, "Egemenlik değil, özgürlük için savaşıyorum. Senin zulmüne son vereceğim."

Uzun bir savaşın ardından, Deyyusu Kebir ejderhayı mağlup etti. Yaralı bir halde köyüne döndüğünde, köylüler sevinçle karşıladı. Bir yaşlı, "Deyyusu, sen bizim gerçek kahramanımızsın. Köyümüz sana minnettar," dedi.

Deyyusu tebessüm ederek, "Birlikte mücadele ettiğimizde, zafer her zaman mümkündür. Köyümüz güvende olacak."

Deyyusu Kebir, zaferin tadını köyüne getirmiş olsa da, savaşın ağır bedelini ödemişti. Yaraları, zamanla iyileşmeyecek kadar derindi. Kebir'in öleceğini anlayan halk başına toplanmıştı.

Son nefesini verirken, gökyüzüne bakarak, "Beni hatırlayın, ama daha önemlisi, birbirinize sahip çıkın. Benim için yaşayan bir köy, sonsuza kadar bir zaferdir," dedi.

Deyyusu Kebir, gözleri kapanan bir kahraman olarak, köyünün kalbinde ve hikayelerinde sonsuza kadar yaşamaya devam etti.

HÜZÜNLÜ BiR KEDi 😦🐈