Beyler ben ... şehrinde üniversite okuyan bir gencim. Ailem bana bir öğrencini geçinebileceği makul bir harçlık göndermekte. tabiki bu parayı ben çok yemekteydim ve karıya kıza ayırcak param kalmamaktaydı. çareyi hayat şartlarımı düşürüp karıya kıza daha çok para ayırmakta buldum. evimi değiştirdim kenar mahallenin birinde 200 lira kirayla herşeyi benden ısınma dahil bi evle. mobilyaları sattım sadece yatak falan var. evde ki tek teknolojik alet bilgisayar yazılımcısı oldugum ıcın bilgisayar ve internet. onlara da mecburum.her neyse biraz uzattım konuya geleyim. kenar mahallelere çok dilenci gelir bilirsiniz. yaşlı amcanın biri geldi kapıyı çaldı allah rızası için ekmek parası dedi. bende biraz iyi yürekli bi adamımdır dedem yaşımdaki adamın o halini görünce içim cız etti. attım cebime elimi para yoktu. amca dedim param yok ama bende yemek yiyecektim gel karnını doyur suyunu iç bende senin sevabını kazanayım. geldi oturdu yer sofrasına(onu bile memleketten getirttim masraf olmasın diye) kızarttım memleketten getirdiğim salçayı koydum önüne babannemin pişirdiği köy ekmeğini tadını çıkarta çıkarta yemeye başladım. adam biraz geveleniyordu etrafa eve falan bakıyordu. oğlum ne iş yaparsın sen dedi. öğrenciyim amca dedim. durdu biraz düşünceliydi
sonra elini cebine attı 20 lira çıkardı bana verdi.ve hayatımda hep kulağımı çınlatan sırf bunun için fakirlikten kurtulmalıyım dedirten sözü dedi hışımla

dıbınakoyduğum fakiri al şu parayıda adam gibi karnını doyur sen benden daha müşkül durumdasın hadi eyvallah

dedi ve gitti. beyler çok koydu lan.