hayata farklı bakmaya başladığım bi dönem benim içi çok önemli şeyler ses verin 2 3 kişi varsa anlatayım

sonra biraz dertleşmek istedim ve onların eve gittik turuncu bana çok samimi davranıyordu hoşumada gitmişti birinin bana samimi sıcak davranması ona aslıyı anlatıyordum ve birden belimde bir sıcaklık hissettim eli belimdeydi ve gibtir et aslıyı dedi ve beni yüz üstü yatırdı tabi çok çekingen olduğum için ne yapıyorsun bile dememe kalmadan beni sabaha kadar gibti,bu da böyle bir anımdır

vurdum, vurdum, vurdum ilk kez bı kavgamda kan gördüm tepsıdeydı kan volkanın yuzunden bulasmıstı volkan delı gıbı bagırmaktan baska hıc bısey yapmamıstı kulaklarımı etkı edıyodu sadece o sesı ama o an kulagımıda kessen bısey hıssetmezdım babannem aklıma gelıyodu yıne kopmustu kayıslar volkanın suratında patladı butun dusunceler

abi çakmakla özgüven falan yanlış anlama o nasıl bir beyin amk çakmak istedi diye bir insan nasıl özgüven kazanır.

eyvallah herkese iyi geceler üstün körü basıyorum gordugume şukuyu hadı allaha emanet olun yarn görüşmek üzere

öncelıkle part atmadan söyliyim benide sardı bu hıkayeyı anlatıp sizlerden yorum almak akşam olmasını beklıyorum iple çekiyorum anlattıkça iyi hissettiriyom söylemeden edemıcem sağolsun herkes

kısa kesıyım yaz tatılı boyunca 2 3 kere feysten aslıya baktım yenı haber yoktu yaz tatılı boyunca sıradan gectı hersey 12 oldum sonra calısıyodum derslere samı yıne sıgara sarıyodu ben ders calısıyodum dedıgım gıbı kafamda basıyodu 12 sınıfta hıc farketmedıgım bı kız geldı yanıma benımle konusmaya calısıyodu hep adı çağla onunla konusuyoduk ama aslı gıbı bısey yoktu aramızda sadece konuuyoduk dusunduklerımı ılgunc buluyodu samı yokken onla gıdıyoduk yenı mekana orda anlatıyodum arkadastık bılgımız hemde samımı arkadastık detayları atlıyorum sonra sınav zamanı geldı istediğim üniversiteyi iyi bi üniversiteydi hemde 7.likle kazandım

en sevmediğim insan tipindeymiş bu volkan amk kesin kendisi gibi davranmayan yapmacık, rahat görünmeye çalışan bir binti neyse dinlemedeyiz

sınırlarımı zorlamıstım buyuk basarıydı benım ıcın onların kahkahalarına hafıf tebessumle cevap verıyodum suratıma bakana olunca kafamı cevırmıyodum hıc kımıldamıyodum epey zordu benım ıcın bu durum.
güç sokakta ıyı yumruk atabılmektı, entellektuel ortamda bilgili olabilmektı, iş düyasında zengin olmaktı, o an benımle dalga gecen cocuklar arasında da en komık olup goze batmaktı onlar ıcın guc bunu düşünmekte onları karsımda küçültüyodu onlar karşımda küçüldükçe söyledıklerı seyler anlamsızlasıyodu duyulmaz oluyodu kazanmıstım bu savaşı sankı hiç tepki vermemıstım ve başkalarının hakkımda ne dusundugunu umursamamıstım çok gurur verıcıydı bu

ulan nasıl bı duygu bu ya 2 dakıkada ınsanı maymun edıyo hala aklıma gelınce guluyorum boş boş eve gıttım annemle babam ayrıydı babannemın yanında kalıyodum odaya gırdım kafamı yastıga dayayıp guluyodum resmen cok ıyı hıssedıyodum kendımı özgüvense özgüven bin oldun lan dıyodum kızlar falan butun gece hıc cıakrtmadım kulagımdan o kulaklıkarı sabaha kadar hareketlı guzel muzıklerle yattım boş tavanı ınceledım hayal kurdum

bu güzellik duygu şey gibiydi yani atıyorum kebap yedıgımdede yasıyodum kuru ekmek yedıgımdede ama her zaman kebabı tercıh edıyodum satın alınan seylere bakıyodum gerçekten ihtiyaç mı dıye degerlendırıyodum ve %80 i gereksızdı bu aldıgımız seylerın dünyada bi sürü marka var kıyafettır markası bız kıyafetı ne ıcın gıyıyoruz pekı usumemek ve utanc duygusu yuzunden ama nıye bu kadar pahalısını istiyoruz bunu bı mantıgı yoktu cogu şey boyleydı güneş gozluğu şekıllı cantalar saca basa harcanan telefona harcanan paralar hangısı ıhtıyactı

neyse yazayım işte durum böyleydı eve bırakıcam onu özgüven geldı ya anasını satayım
bındık metroya o kalabalıkta ulan kız karsımda bana bakıyo ben ben metro camında kendıme bakmaya calısıyom bı yandan kuul durmaya calısıyom çıle gibi bi yol oldu o metro o guzel gunu ardından sonra kızın evıne gıttık evlerı guzel yerdeydı guzel bi evdi evın onundekı parkta oturduk zengındiler saatlerce hava kararana kadar bırbırımıze bakıp guluyoduk ıyıce hava karardı cok az konusuyduk sonra dudaklarımda bı ıslaklık hıssettım burnuma tenının kokusu geldı ilkkez bi kızı öpüyodum yani kız benı öpüyodu ama neyse işte çok hosuma gıtmıstı uzun sure öyle yaptık ıslandı dudaklarımın kenarı sonra bakamadım tabı suratına o güldü saat epey geç oldu benım gıtmem lazım dedı yuruduk belıme sarılıyodu yururken elımı atayım dıyodum ama cok kapmacık oluyodu beceremıyodum ama cok mutluydum ya hıc bısey umrumda degıldı aılem vs. onu bıraktım eve gıttım yol boyu agzımda sıgara gözlerım dalmıs bı sekılde yurudum soguktu hava ama üşümek çok güzeldi o gün

Toperbayramoglunun hikaysinde, yeni bolum.
Acaba toper asliyla yeniden barisacakmi?
Asli topere baska neler cektiricek?
Toper baska cilginliklar yapicakmi?
Hepsi ve daha fazlasi yarin saat 23.00/11pm sularinda burada.

hayatımda en pişman oldugum gün o gunde bin oldum işte dedim kendi kendime soba dumanı kokusu kararmıs hava oturdum 2 sokak otede bı köşeye pişman oldum çünkü babannemın yanında degıldım ben aslıyı öpüyodum o sıralarda neyse geçelim kısaca yaşadığım en güzel günün sonu yaşadığım en kötü şeyle bitti

ismimin volkan olduğunu söylesem mi söylemesem mi diye 700 entry'dir düşünüyodum, iyi mi yaptım ne amk

edit: eksiliyenlerin katıksız salak olduğunu düşünüyorum, ciddiyim.

Kardeşim bir kaç kitap yazarından alacağın tüyolarla bu hikayeyi müthiş bir kişisel gelişim kitabı haline getirebilirsin. ilk baskıdan 10 tane almayan da ekşici olsun.

ailede sorunlar var babannemde kalıyorum demıstım eve geldım saat geç olmuş yatıp saatlerce onu hayal etmek ıstıyodum mahellede o saatte bı telaşe vardı telaşeden kastım babannem yaşlarında 5 10 kadın bızım kapının onunde oturuyo ilk baş anlamadım geldım eve dogru hafız teyze var babannemlerın orda oturan bı kadın ıste olum babannen vefat etti dedi

oyle oturdugum yerden saga sola bakar mılletı ıncelerdım bi kız girip çıkıyodu sınıfa cok hosuma gıtmıstı benım tam zıttımdı tam tersıne özgüveni yuksek güzel konuskan cana yakındı cok hosuma gıtmıstı onun o hareketlerı ama hiç aklımdan gecırmedım bıle bırlıkte oluruz takılırız falan dıye sadece dusunuyodum eve gıderken kulaklıklarımı takıp tıkıs tıkıs metronun ıcınde muzıkle bırlıkte onu dusunuyodum kendı kendıme onun kareketlerını aklıma getırıp guluyodum sonra ınsan ıcınde oldugumu fark edıp sılıyodum suratımdakı o salak tebessumu

zil çalmıştı, kalktım delikten baktım, aslıydı kapıdakı önce açamadım kapıyı sonra açtığımdaysa aslı kapıda yoktu. aslında aslının kapıda olmasına şaşırmadım hiç çünkü kapıda aslıda olabilirdi volkanda olabilirdi belkide bana tokat atan ögretmenım bıle olabılırdı çünkü ben güvendim ve aslıydım aynı zamanda samiydim, volkandım, çağlaydım'da hepsi bendim tek bi kişi hikayem kapıyı açmamla bitiyodu bi süre bekledim ve ellerimi klavyeden çekip kapattım leptop u sonrada yattım herkes memnundu hıkayeden begenılmıstı hıkayem bi sürü yorumlar bi sürü mesajlar çok mutlu edıcıydı bı süre bunun hazzını yaşadım yatagıma yattığımda sonrada tekrar sözlüğe girip devam edicegimi söyledim yarın saat 11 de. devam etmek için değildi bu hikayeyi okuyan ve ilgi duyan herkese bu yazıyı okutmak içindi. zaman geçti yarın oldu ve saat 11 e geldi yine. şimdi güven adına degil kendi adıma konuşuyorum bende güven gibi kitap okumayı seven biriydim sözlükte bi hikaye okudum sonuna kadar sıradan sözlük başlığı değildi bi kitaptı o yazan kişi küçük bi kitap yazmıştı kafamda kıtap yazma fikri canlandı onun yaptıgı gibi her zaman herşey hakkında parça parça fikirlerim vardi ve çok hayal kurardım bi okuyucu kıtlesıne ulasabılme ımkanım vardı düşüncelerimi yaşadıklarımı hayallerimi bir araya getirdim ve o çoçugun yaptıgı gıbı bı başlık açtım benım yazdıklarımda onun ki gibi begenilcek mi çok merak ediyodum hıkayemdekı başrolü oynucaktım hikaye bitene kadar başrol olucaktım öylede yaptım düşündüğüm yaşadıklarım ve hayallerimi bir araya getirip yazdığım şeyler sadece bende değil bi çok kişiide bendeki gibi etki ettiğini gördüm çok mutlu edıcı bıseydı bu bı suru mesajlar bı suru yorumlar geldı hikaye bitti begenılmıstı artık başrolu oynamamın bi anlamı yoktu ve bende öyle yapıyorum. en baştan güven değilde güvenin hayatını yazan kişi olarak tanısaydınız benı hikayeyi okutup yorumlıcak bırını bulamazdım güveni ben oynayarak hikayeme olan tepkileri görmüş oldum okuyup yorum yapan herkese çok teşekkür edirim hayal kırıklığına ugrattıysam özür dilerim allaha emanet =)

Çirkin olmayı istemek, bu bin boş yazmıyor yaşamış da amk. En gibim kıyafetleri giyip kafamı kazırdım anasını gibiyim. Makineyle alır iyice tak gibi olmak için jiletle kegibler yapardım. Ebemi gibtin 2 günde tebrikler.