dokunamayısın gunlugu

enerjilerin ve nesnelerin yok olmayıp başka nesne ve enerji türlerine dönüştüğü gibi duygular da diğer duygulara dönüşür, asla yok olmaz. acaba bu yoğun ve karmaşık duygu silsilesi neye dönüşecek. korkuyorum, çünkü bu duygular bana istemediğim bir kötülük yaptırtarak neye donüşecekleri hakkında ufak bir ipucu verdi, kötü biri olmaktan korkuyorum, daha kötüsü iyilik ve güzelliği görmek için bir neden bulamıyorum artık.

bugün nefretimin baş köşesindesin lorelei. köpek gibi kıs ka nı yo rum!

"sana dokunuşun günlüğü"nü yazanlar var, biliyorum. fatih'in yüzünü gördüm, benden iyiymiş en azından, sevinsem mi? eskişehire gelip bütün şehri ateşe veresim var.

bu gece de bir şeyler yazıp rahatlamaya girmiştim ki, bir başlık gordum. adam ne güzel yazmış bak.

http://inci.sozlukspot.com/e/153484957/

"hani vardır ya bi şekilde iletişim kuramamıştır sonrada bağlar kopmuştur.
çok güzelde değildir bunu adınız gibi bilirsiniz ama sizin için dünyanın en güzel kızıdır.
içiniz de hep ukte olarak kalacaktır.
aslında birazda kaşardır bu duruma rağmen bu duyguları beslersiniz.
o sürtüğü sizin kadar sevecek 1 kişi dahi yoktur.
siz neden seviyorsunuz, bu durumu kendinize bile açıklayamıyorsunuzdur.
normalde duygularımızı kontrol edebilen insanlarızdır. hemde her duygumuzu ama yinede bu kıza karşı olan duygularımızı kontrol edemiyoruzdur(işin en garip kısmı budur)
aradan yıllarda geçse o gözler akıldan çıkmıyordur ya hani. benim ki esin'di

bakın amk çaresizlikten araya sıkıştırdım isimi de. yazık bize."

http://www.youtube.com/watch?v=fV9IJVoFR_Q

bu gece furuşantiyi içime alıyorum lorelei. çok dokunaklı bestelemiş.

aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaağğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğğ

yere yatırıp ağzının dibine bağırasım var lorelei

http://www.youtube.com/watch?v=q4pyS6weNmw

All the things that I've done
Go around in my head
And I can't forget
All the things she said

What could i do?
What could i do?
What could i do?
What could i do?

In her eyes
In her eyes
In her eyes
It's all there in her eyes

ne güzel şarkıymış bak.

bugün doğum günüm. elbet önemsediğim bir konu değil, var oluşumdan pek haz duyan biri değilim ama kutlayan olunca insan şöyle bir geçmişine bakıyor. geçen seneye kıyasla öyle geride, öyle bitap
, öyle ne yapacağını bilmez bir haldeyim ki. en basitinden geçen seneye kıyasla, şu dıbınakoduğumun gerizekalı yuvasına entri giriyorum. bana kaybettirdiklerinin haddi hesabı yok. ve daha önce de söylediğim gibi, ateş içinde cayı cayır yanıyor olsan, zahmet edip üzerine işemem bile. nefret ediyorum senden.

bugün yeni açtığım kolayı yere döktüm, kafam çok güzeldi. yeri silerken aklıma geldi. resmen o dökülen kolayı peçeteye emdirip şişenin içine geri tıkmaya çalışmışım seninle konuşmaya çalışırken. imkansıza çabalamışım. neyse sana da söylediğim gibi lorelei, en azından elimden geleni yapmış, kapında yatmışım. diğer şekilde kendimden nefret edecektim. şimdi ise senden nefret ediyorum.

canının yanmasını istemiyorum, sıkılmanı istemiyorum ama böyle hiçbir şey olmamış gibi devam edebilmeni de kaldıramıyorum açıkçası.

eskişehir lafı geçince, merada otlayan geyiğin tehlikeyi sezdiği gibi kulaklarım dikiliyor. hava durumuna bakıyorum. çok yağmur varsa seviniyorum evdesindir diye. arada eski numaranı arıyorum. arada değil aslında neredeyse her gün arıyorum. ve bunlar beni mutlu ediyor, rahatlatıyor.

bazen elimi ağzımdan içeri sokasım geliyor. nefretim içimde somut bir varlığa dönüşmüş gibi çünkü. çıkarıp elime alasım, sana kargolayasım geliyor.

içimdeki nefret tek sana ait değil elbette. kendimden de, şu durumda olmaktan da nefret ediyorum.

dediğim gibi keşke empati tabancası olsa ve düşündüklerimi, hissettiklerimi kafana kafana sıkabilsem. o zaman rahatlardımç

"onu öperken
başka birinin gölgesi araya giriverirdi hep
ve aslında
sevişlerin senle olmadığını bilemedin
kapanan gözlerde sen hep
bir başka resim üzerine
fotomontajdın azizim
defolu caddelerde fotomontaj.. "

bana anlattığında, bu şarkıyı atmıştım. beğenilmemekten rahatsızlık duyduğunu sanırdım. masum bir arzunun, merakın peşinden gittiğini düşünmüştüm. elbet de üzülmüştüm. ama fatih'le konuşup bunu kanıtladığımda "yine olsa, yine yaparım" dedin bana. bunu kendine nasıl yaparsın. huursun. benim huurluk tanımım budur ve pişmanlık duymadıysan huursun lorelei.

bana derdin, "acındırıyorsun kendini" diye. kimse sorsam acıdığımdan çağırdım dedi... onu geçtim, "acıdığımdan seviştim" dedi. benim o iki ufak "ben"ine dünyayı yakacağım güzellik, nasıl güzel bulunulmaz, nasıl acınarak düzülür? hayat adil değil ama bu çok fazla değil mi lorelei?

ve sen bunu bana yaparsın, yaptın da. ama bunu kendine nasıl yaparsın lorelei. nasıl adının hatırlanmamasına izin verirsin, nasıl güzelliğini göremeyen bir köre karanlık altında teslim edersin kendini. ve en kötüsü nasıl rahatsızlık duymazsın bundan. böyle biri olduğunu bilsem çoktan çıkardım hayatından.

çok trajikomik değil mi lan. çorap alamadım, çoraplarım kokuyordur diye gelmek istemedim ben. sen orada yalvarırken. öyle özen gösterdim. ufacık bir soğuma yaşama istedim. ve şimdi. nefret ediyorsun. nefret ediyorum. nefret ediyoruz. ne yapabilirdim ki?

neyse biraz da özlüyorum, içimde bir ukte olarak kalacaksın hep. her şeye rağmen.

keşke lorelei, keşke...

heh işte, olan sadece bana oldu elbet. yeni başlık açayım. "görüp dokunamayışın günlüğü"

yazık lan. kendime acıyorum. çok yazık.