Aha be bin yalçın

Ama çok fazlasıyla huzursuzdum bu durumdan. Çok büyük haksızlık yapıyodum. Buse bunu haketmiyordu.
Büşranın bana yaptıklarını düşünürsek benim ne farkım kalmıştıki o orusbudan ?
Bu düşünce çok sıkıyodu beni. Daha fazla birlikte olupta bana daha fazla bağlanmaması için ayrılmamız lazımdı ama büşranın bana dediği gibi ayrılmak istiyorum da diyemezdimki.
Bi yolunu bulmam lazımdı. Ama nasıl ?

Bi gün yine işten aldım buseyi herzamanki gibi geziyoduk. Telefonu çaldı. Arayan teyzesiydi.

Buse teyzesine gidicekti o gün.
Gelirken 3-5 parça erzak istemiş. Yakındaki bi markete girmiştik (BiM yada a101 di, tam hatırlamıyorum). Alacaklarını aldı . Elinde çantası olduğu için aldıklarını ben tutuyordum.
Kasaya doğru gidiyorum yavaş yavaş ama cebimde 1 kuruş desen para yok. Baktım beni çağırdı parayı verdi.

Ben: Yoo ben hallederim tamam.

Cebinde kuruş para yok lan gerizekalı ne yapıyorsun sen al git işte. Bi yandan da dua ediyorum ısrar etsin diye.

ilk başta anlamamıştım niye böyle bişey dediğini ama sonradan fark ettim.
Büşranın yanındadır o yüzden böyle bişey yapıyodur diye düşündüm.

Ben: Evet kardeşim. Maalesef öyle. Ama buse de çok iyi kız. Ona bişey söyleyemiyorum. Moralim çok bozuk.

Buse bu mesajı görünce hiç bişey demeden çekip gitmiş.
Sonra ahmet aradı beni. Tüm bu konuşmaları anlattı.
Ne diyeceğimi bilemedim. Teşekkür edip kapattım.
Ama ne için teşekkür etmiştim. Bizi ayırdığı için mi ? Çok ama çok saçma bi durumdu.

Maddi durumlarımı bilirdi. Sıkıntıda yapmazdı hiç. Bazen param olduğu zaman yorgunsan otobüsle gidelim derdim.
'Yok ne gereği var , gezerek gideriz işte'
derdi.
Beraber yürümekten başka da hiçbir sosyal etkinliğimiz olmazdı zaten.
Ne sinema ne konser , hiçbişey. Zaten kendiside istemezdi. Biliyordu çünkü parasız olduğumu.

Bunu çok sık söyledim galiba ama tekrar söylüyorum. Gerçekten bu yaptığıma pişmanım. Canım çok sıkkındı.
Ama bu sıkıntım büşrayı biraz unutmamı sağlamıştı sanırım. Büşranın böyle yaparak gitmesinden çok benim bu yaptığım daha fazla canımı sıkmıştı.

Ben: Peki o zaman ne diyelim.

Buse: Allaha emanet ol. Ama şunuda unutma seni çok seviyorum.

Ben: Kendine iyi bak. Senden çok özür diliyorum. dedim.
Neden özür dilediğimi felanda sormadı. Belki de bu içinde olduğum durumu bildiğini anlamam için sormamıştır bilemiyorum.

Buse: Yok aşkım olurmu öyle şey. Şurdan ver sen. Zaten gidince teyzem fazlasıyla verir geri parayı.

Ben: Peki o zaman.

Öyle bi rahatlamıştımki. Zaten kendi kendime sıkıntı vermiştim orası ayrı konu * .

Çıktık marketten. Teyzesine doğru gidiyoruz. Önce biraz parkta oturduk. Ellerimden tuttu. Başını omzuma yasladı. Hiç konuşmadan nerdeyse yarım saat öylece oturduk. Sonra hadi gidelim dedi ama sesi titriyodu sanki. Gözlerine baktım yaşarmış.
Ben: Ne olduu ?
Buse: Hiiç. Bişey olmadı.
Ben: Gözlerin neden yaş o zaman ?
Buse: Rüzgardan oldu galiba.
Dedi ama hiç rüzgar yoktu ki. Orada ne düşündü bilmiyorum. Bunun cevabını da öğrenemedim zaten.
Şimdi düşünüyorum bunu. Acaba sevmediğimi felan anladıda o yüzden mi bişeyler oldu emin değilim.

Bi 5-10 dk daha yürüdükten sonra teyzesinin evinin alt sokağına geldik.
Buse: Teyzemin evi az ilerde. Sen artık gitsen iyi olur. Dedi gülerek
Ben : Tamam olur. Hadi görüşürüz.
Dedim.
O an yanağıma bi öpücük kondurup seni çok seviyorum dedi ve hemen arkasını dönüp hızlıca uzaklaştı.

Ben ne dedim ? Hiç bişey. Dondum sanki orada. Ağzımdan tek kelime bile çıkmadı.

Buse: iyi akşamlar prestijjj nasılsın *
Ben: Teşekkür ederim buse. Sen nasılsın *
Buse: iyi sayılırım. Bi problem yok çok şükür.

Böyle hal hatır sorduk felan yine. Canımı sıkan konuya gelelim.

Buse: Prestijjj
Ben: Efendim
Buse: Ben Haftasonu nişanlanıyorum.

Bu cümleden sonra canım çok sıkıldı be beyler. Sebebini anlayabilmiş değilim ama başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki. Bu yüzden gece gözüme uyku girmedi lan.

Ben: Ciddimisin ?
Buse : Evet.
Ben: Hmm sevindim adına. Hayırlı olsun. Kimle nişanlanıyosun tanıyormuyum ?
Buse: Tanıyorsun evet.

Mağazadaki arkadaşım Ahmet geldi aklıma. Onunla konuştum. Anlattım yine durumları.

Ahmet: Kanka ne yapmışsın sen ? Buse çok saf çok temiz bi kız lan. Yazık oğlum kıza.

Ben : Ahmet bi sus AMK. Bunları bende biliyorum. Çok pişmanım zaten böyle bişey yaptığım için. Canım çok sıkkın.

Ahmet : Hay AMK ben senin. Neyse ben bi konuşurum istersen buseyle.

Ben : Tamam konuş bana haber ver.

Aradan 1 ay geçti ama unutamıyorum.
Bu sırada Busenin bana karşı bişey hissettiğini anladım. Büşrayı unutmam lazımdı. Belki Buseyle bişeyler yaşarsam unuturum diye düşündüm.
Buseyle sık sık görüşmeye başladık. Beraber güzel vakit geçiriyoduk. Gülüp eğleniyoduk ama ona karşı bi hissim yoktu. Arkadaş olarak görüyordum.
Bişeyler hissetmeyi çok isterdim ama yoktu. Yinede teklif edecektim buseye. 1 hafta sonra teklif ettim buseye.
Buse: Büşra ?
Dedi haklı bi şekilde.
Ben: Unuttum ben onu.
Buse: Eminmisin ?
Ben: Emin olmasam sana teklif etmezdim *

Zaten o günün akşdıbına olanlar olmuştu.
Mesaj attı buse.
Buse: Bana söylemek istediğin bişey varmı ?
Ben: Yoo olsa söylerdim zaten.
Buse : Prestijjj
Ben: Efendim.
Buse : Ayrılmamız lazım galiba.
Ben: Nedenki ?

Bu mesajdan 2 saat sonrasında felan mesaj attı.

Buse: Geçen gün beni teyzeme bıraktığında teyzem seni görmüş. Anneme söylemiş hemen. O da bana çok kızdı. Babana söylerim seni felan dedi.
Ben: Ayrılmak zorundamıyız ? Ufak bi yalan söylesen. Görüşmüyoruz felan desen ?

Burada neden bu kadar uzattığımı bende anlamadım ama.

Dershaneye kayıt yaptırmıştım. Buse okumuyordu. Çalışmaya devam ediyordu.

Maddi sıkıntılarım iyice artmıştı o aralar. Dershaneye giderken para gitmesin diye otobüse bile binmiyordum. Her gün 1 saatlik yol yürüyerek gidiyordum dershaneye. Zaten genelde sadece öğle yemeği param olurdu.

Sabah 08:00 da dersim başlardı. Ders bitince kütüphaneye geçip ders çalışırdım. Busenin işten çıkma saatine kadar çalışıp sonrada Busenin yanına giderdim . Onu hergün mağazadan alırdım ve biraz gezerdik. Ordanda yürüyerek evine bırakırdım.

Haydi bakalım gibiş sokuş yok diyon da birilerinin hayatı gibilecek gibi

Buse: Ben şu ana kadar hiç yalan söylemedim anneme. Söylememde zaten.

Bu söylediklerinin bahane olduğu tamamen ortadaydı zaten.

Teyzesinden çok bahsederdi bana. Teyzesi asla böyle bişey yapmaz.
Ahmetlede konuşmuşlardı zaten. Herşeyi tam olarak biliyordu.

Bu şekilde devam etmesi de aptallık olurdu zaten. Ama bana ayrılalım demeseydi ben kesinlikle ayrılalım felan demezdim, diyemezdim.

büşra huuru yüzünden saf buseyi üzdün senin ben amk

Amk kertenkelesi tertemiz kalpten seven masum Buseyi değil de huur büşrayı seviyor. beynini gibeyim

Ben: Büşrayla barıştık *

Böyle deyince yüzü düştü.

Buse: Ciddi değilsin demi ? O kadar salak olamazsın.

Ben: Yoo çok ciddiyim. Dün mesaj attı beni affet diye. Çok seviyorum büşrayı , reddedemedim.

Buse: Cidden tebrik ediyorum seni Deyip birden masadan kalkıp gitti.

Böyle yapmasına biraz şaşırmıştım ama pek umursamadım.

Bi yemek yiyip devam edicem beyler.

Bi gün sonra iş çıkışı konuşmuş.
Ahmet : Prestijjj le görüştüm geçen gün.
Buse: ee
Ahmet :Canını sıkmak istemem ama, Büşra konusunu açtım. Bence prestijjj hala unutamamış büşrayı.
Buse: Farketmiştim bunu ben. Ama ne yapacağımı bilmiyorum. Çok seviyorum onu.

O sırada bana mesaj atıyor Ahmet.

Ahmet: Kanka sen büşrayı unutamamışsın bence. Öyle hissettim.