eli̇f sucuklari ve tayyi̇b'i̇n serveti̇
yıl 1984. özal`n anap hükümeti ekonomiyi libere ederken et ithalâtına da izin çıkarıyor...
bazılar ayağa kalkıyor ve -bu ithalât serbestisi hayvancılığımızı öldürür- diye haykırıyor ama bu
haykırışlara rağmen ithalât başlıyor..
kopuzlar gıdaya (mustafa kopuz merhum) ait
elif sucuklarının muhasebe ve fabrika müdürü, (fabrika kağıthanede) futbolculuktan gelme ve aynı zamanda erbakanın genç bir müridi..
çevresinde -lâik devlete düşmanlığı- ile tanınıp biliniyor..
bu genç islâmcı ayn zamanda elif sucuklarının küçük bir hissedarı da…
ve; adı: recep tayip erdoğan..
i̇şte bu genç adam bir gün, yannda patronu mustafa kopuz da olduğu halde, ülkenin en büyük et ithalâtçısına gidiyor.
vadeli çek verecekler ve ithâl eti satın alıp, sucuk üretecekler..
ancak ithalâtçı firma, ilkeleri gereği bu genç adamın ve patronunun taleplerini geri çeviriyor.. vadeli çekle mal verseler bile mutlaka bir banka teminat mektubu istediklerini söylüyorlar..
aradan birkaç gün geçtikten sonra mustafa kopuz, yanında ankaralı ünlü bir müteahhit (aslen rizeli) de olduğu halde et ithalâtı yapan firmanın yetkililerini ziyarete geliyor..
ankara`dan gelen bu müteahhit konuk, et ithalâtı yapan firmanın bağlı olduğu holdingin bir başka inşaat malzemesi şirketinin iyi bir müşterisi.. kendi çalıştığı bankalardan birinden teminat mektubu vermeyi öneriyor…
et ihtilâtçısı firma yetkilileri de elif gıda lehine olmak şartyla bu teklifi kabul ediyorlar..
teminat mektubu ile birlikte çekler tanzim edilip ithalâtçı firmaya teslim ediliyor ve danimarka`dan gelen islâmi kurallara uygun kesilmiş olması mümkün değil ithal etlerin sevkiyatı da başlıyor..
çekleri, genç muhasebeci recep tayip imzalıyor..
ve..
günü geldiğinde çekler bir türlü ödenmiyor..
recep tayip alacaklı firmaya gidip karşılıksız çıkan çekleri yeni çeklerle değiştirmeyi, nasıl olsa banka teminat mektuplarnn olduğunu söylüyor..
talebi bir sefere mahsus olmak üzere kabul ediliyor…
ve..
o yeni çekler de ödenmiyor..
teminat mektubu nakde çevriliyor..
ankarada iş yapan rizeli müteahhit ile elif gıdanın arasına kara kedi giriyor..
buraya kadar her şey normal çünkü çekler karşılıksız çıksa da teminat mektubunun paraya çevrilmesi sonucu tahsil edilmiş oluyor…
ama asıl olaylar ondan sonra gelişiyor..
aynı firma, o büyük et ithalâtçısından mal alamayınca bu kez piyasadaki başka küçük firmalara yöneliyor..
ve bir sabah…
tercüman gazetesi şu başlıkla çıkıyor:
"skandal.. vicdansızlar!.. eşek etinden sucuk üretip halka satıyorlar"..
gazetede, recep tayip beyin bir fotoğrafı yer alıyor..
tutuklanıp zütürülmüş.
birkaç geceyi nezarethanede geçiriyor. dava açılıyor.
sonuç: yanlışlıkla karışmış birkaç parça eşek eti..
i̇lerleyen günlerde mustafa kopuz ölünce elif sucukları (gizli olarak) tayip beyin oluyor.
ve allah`ın; "yürü ya tayip" emrini bu genç adam nasıl algılıyor bilinmez çünkü yürümektense, yürütmeye başlıyor..
i̇stanbul büyük şehir belediye başkanı oluyor..
i̇stanbul büyük şehir belediyesi çalışanlarına satılan bütün sucukları elif sucuklarndan almaya başlıyor ve o satın alma halen devam ediyor..
elif sucuklar günümüzde kapalı devre çalışıyor..
yani sadece i̇stanbul belediyesi büyük şehrin ihtiyaçlarını karşılıyor..
ve elbette firma, recep beyin üstüne kayıtlı değil..
gazetelerin birinde tayip bey`in kısıklıda toplam 6 milyon ytl değerinde 3 adet villâsı olduğunu ve ilk villâya büyük oğlu burakın taşınmak üzere olduğunu okuyunca bunlar hatırladım..
nazlı hanım (ilıcak) )bu haberin yer aldığı tercüman gazetesi`nin (eğer o günkü nüsha kaybolmadysa) arşivden çıkarıp medyaya verse de biraz
