-1
19 yaşında, kumral, geniş kalçalı, yarımşar washington portakalı irilikte memeli, cnc tornasından çıkmış düzgün bacaklı azgın ve abaza bir kızım...
son günlerde amcığıma söz geçiremiyorum.
fantezilerim uzay gibi her an genişlemekte.
en sevdiğim meyveleri bana sunan ulu bir incir ağacının dalları arasındayım. özgür olmak, doğa ile birbirimize karışmak için o gün külodumu giymemiştim, özgürlük zaten çocuksu bir şımarıklıktan başka nedir ki? kollarım en lezzetli yemişe doğru uzanıyor. düşmemek için strech mini etekli bacaklarımın 90 derece açık, pedikürlü, çilek kırmızısı ojeli çıplak ayaklarımın her biri kalın dalların üzerinde.
o ne lezzet allah'ım, minnacık incir tohumları dişlerimin arasında çıtırdarken aşağılardan bir çıtırdı duydum. sapsarı dişleri ile bana sevecen bir şekilde gülümseyen, siz deyin hanzo, ben diyim barzo tipli bir amca bana bel bel bakmakta. lahmacun yemiş besbelli, dişlerinin sarısına karışmış yeşil yaprak bir maydonaz ona sürrealist bir görüntü vermiş. kalbim heyecanla atıyor, yoksa dualarım kabul olacak ve incir ağacının üstünde gibilecek miyim tanrım?
o gün külot giymemenin verdiği ataletsizlik ile daldan bir incir yaprağı koparıp amcığı kapatmak istedim, aklımda havva anamız. "hem giyseydim de, bütün külotlarım zaten küçücük, farketmeyecekti" diye kendimi avuttum, beyhude. heyhat... yaprak çare değil, amımı kapatsam zütüm açıkta kalacak.
korku ve heyecanın yerçekimine kapılıp newton'un elması gibi yeryüzüne düşmemek için en yakınımdaki kalın bir dala tutundum. kollarım ve bacaklarım kalın dalı sımsıkı kavramış, muhakkak amım zütüm sarı dişli amcanın görüş alanı içinde şu an.
en sonunda incir ağacı üzerinde gibilecektim. isyankar amcığıma yanardağ lavları yürüdü.
arkamda, gibi elinde, sarı dişli amcadan gelen hırlamalar.
aklımda pompei'de kaskatı taşlaşmış cansız günahkarlar.
edit: beni bıyıklı ılığı ile karıştırmayın lütfen. onunla tek benzerliğimiz; bıyıklı zütünü gibtirmek, ben amcığımı gibtirmek için yarak arıyoruz...
