engellii sevgilim ile olan ilişkimi anlatıyorum

evet panpalar kendisi duyamıyor ve konuşamıyor 2 yıldır beraberiz siz her bulduğunuz amı gibmeye calısırken ben asık olup onun için cok şeye katlandım. eğer dinleyen olursa anlatıcam belki biraz ibret alırsınız

edit : entry olarak girdim ama görmeyen arkadaşlar olabilir buraya da yazacağım

bazı arkadaşların kafasında soru işaretleri oluşmuş onları gidermek amacıyla birkaç bilgi vereceğim.

1. ilk olarak şunu açıklamak istiyorum ege üniversitesi bornovada evet ama farkındaysaniz ben size bornovada oturuyorum gibi bişey söylemedim.

2. kız arkadaşım doğuştan engelli değil 10 yaşında geçirdiği ağır bir hastalık yüzünden böyle olmuş okuma - yazmayı o yüzden biliyor.

3. bir arkadas cumartesi günü okula gitmediğimi söylediğime takılmış ; pgiboloji okuyan varsa bilir 2.sınıftan itibaren cumartesi yada pazar 1-2 saat okulda pgibologlarla görüşme tarzı toplanti olur ilaçlar hakkında falan hastanede staj yapmadan önce yapılır bu

var mı adam akıllı dinleyen?

neyse ben baslıyorum.. ege pgibolojide okuyorum beyler bi gün kampüsün cafesine oturuyorum tek başımayım bilgisayarda ödev yapıyorum. kafamı çay istemek için bi anlık kaldırdım karşı masada renkli gözlü beyaz tenli cok tatlı bir kız tek başına oturuyordu. ödevin verdiği yorgunlukla bi süre bakakaldım o da bana baktı hafiften bi gülümsedi ve kafasını çevirdi. sonra ödeve devam etmeye başladım

ödevi yaparken çaktırmadan bir daha baktım hala tek basına oturuyordu. acaba gidip tanışsam mı diye düşündüm yok lan belki erkek arkadaşını bekliyordur dedim ve ödeve devam ettim. 45 dakika sonra bitirdim ödevi tabi bi an önce yetişmesi gerektiği için kızı falan unutmustum. bilgisayarı bi kapattım baktım kız hala tek başına oturuyor. ulan gidip tanısam mı en fazla tersler dedim

büyük bir cesaretle kalktım masadan beyler kalbim küt küt atıyor gittim bi süre mal gibi basında dikildim döndü baktı noldu gibisinden oturabilir miyim dedim cevap vermedi. biraz bekledikten sonra oturuyorum o zaman dedim yine cevap vermedi oturdum bende napiyim amk. neden tek basına oturuyorsun bu kadar saattir dedim biraz hüzünlü değişik bi bakış attı yine bişey demedi alla alla dedim niye konusmuyor belki rahatsız olmustur dedim tamam hoşçakal öyleyse dedim masadan kalkardan kolumdan tuttu ve kulağını işaret etti

noldu kulağına anlamadım dedim ( hala mal gibi anlamamıştım amk ) bi saniye işareti yaptı eliyle tamam dedim telefonunu çıkardı mesaja aynen sunu yazdı - ben engelliyim seni duyamıyorum ve konusamıyorum - bi an kaldım öyle beyler kız bana bakıyor duydun artık gidebilirsin gibisinden neden bilmiyorum ama bi an o kadar cok şey hissettim ki ona karşı baktım gülümsedim ona. cıkardım telefonumu bizde böyle konusuruz öyleyse yazdım ve gösterdim

dinleyen var mı?

o da gülümsedi ve telefonuna - olur:) - yazdı. birbirimize isimlerimizi ne okuduklarımızı ve benzeri şeyleri yazdık yaklaşık yarım saat böyle sürdü. benim artık gitmem gerek cok memnun oldum kendine iyi bak yazdı tamam hoşçakal yazdım bende gitti amk. o kadar heyecanlıydım ki numarasını falan almadım. leyla gibi olmustum topladım bilgisayarı falan eve doğru yürümeye başladım

eve gittim ev arkadaşıma anlattım böyle böyle bu kızı bulmam lazım. tamam kanka buluruz dedi. 3-4 gün sonra bi arkadaşını bulduk - tabi engelli olunca tarif etmesi kolay oluyordu - anlattım cafede tanıstık tekrar görmek istiyorum gelmek isterse saat 5te yine aynı cafedeyim ben tamam kendisine söyliyim dedi. saat 4.50 gibi cafeye gittim oturdum bekliyorum amk nasıl heyecanlıyım

beyler ne yalanı lan adam gibi anlatıyorum işte

saat 5.10 oldu yok amk dedim gelmeyecek herhalde içimde bi sıkıntı amk bi nescafe söyledim içerken arkadamdan bi kağıt uzandı amk bi baktım - selam * - yazıyordu. o kağıdı hala saklıyorum beyler. döndüm bi baktım o otur gibilerinden işaret yaptım oturdu çantasından a4 kağıtları ve kalem cıkardı. böyle konussak daha iyi:) yazdı montunu falan cıkarmaya basladı. o an ki mutluluğumu hiçbir şeye değişmem beyler bilmem anlatabiliyor muyum

başladık konusmaya beyler kendimizi anlattık falan cok zeki bi kız ince espiriler yapıyor gülüyoruz falan 2.5 saat boyunca konustuk. en son muhabbet bitmeye basladı tabi kalksak mı artık dedi olur tabiki dedim kalktık ulan nerde kaldıgını sormayı unuttum. telefonu cıkardım hemen nerde kalıyorsun yazdım söyledi - bizim eve yakın bi yer - bırakabilirim istersen yazdım tamam olur yazdı basladık yürümeye

hiç konusmadan bişey yazmadan 20 dakika boyunca yürüdük arada birbirimize bakıp gülümsüyoruz falan en sonunda yazdıgı adrese geldik burası gibilerinden parmağıyla işaret yaptı bu sefer numara olayını unutmadım amk. cıkardım telefonu numaranı alabilir miyim dedim baktı şöyle bi bana kalemi cıkardı elimi tuttu elime yazdı beyler numarasını ve güle güle diye elini sallayıp gitti. ahh ulan dedim oğlum cok pis aşık oluyorsun haberin yok. dedim bi tak olur falan numarayı hemen kaydettim telefona uça uça eve gidiyorum amk

neyse eve geldim sonra arkadaşa anlattım olayları olum sen aşık olmussun haberin yok falan dedi. yemek yedik ders calısıyoruz falan saat 10 gibi mesaj atsam mı diye düşündüm sordum arkadaşa at falan dedi napıyosun diye mesaj attım. ulan 10 dakika geçti 20 dakika geçti cevap yok. hay dedim amk yine moralim bozuldu tabi. neyse ki 40 dakika sonra cevap geldi ders calısıyordum telefonum şarjdaydı diye gece 2 ye kadar falan konustuk. 2-3 gün mesajlaşma faslı devam etti böyle

en son konusurken görüşelim mi dedim olur yine aynı yerde mi dedi yok dedim daha farklı bi yer olsun ben ayarlarım dedim. tamam dedi alkol kullanıyor musun dedim cok olmasa da evet dedi tamam dedim. cok güzel bi mekan var beyler deniz kenarı sakin böyle orayı ayarladım sonra haber verdim buna tamam dedi diğer gün saat 8de evden al beni dedi - yürüme mesafesinde mekan - tamam dedim yine ama amk kalbim nasıl atıyor artık yarın olsa da görüşsek diye sabırsızlanıyorum. ve en son diğer gün oldu

okula gitmedim o gün kalktım öğlen işte bi şekilde vakit geçti duş aldım güzelce giyindim falan cıktım evden 20 tane a4 ve kalem aldım dosyaya koydum evine doğru onu almaya gidiyorum. gittim evlerinin önüne mesaj attım geldim diye tamam hemen geliyorum dedi beyler bi indi saçlarını yapmıs bi elbise giymiş cok etkilendim cok içim içime sığmıyor. gülümseyerek geldi el salladı merhaba gibilerinden bende salladım gidelim gibi işaret yaptım yürümeye başladık. 20 dakika sonra geldik mekana hemen a4leri cıkardım tabi güldü bu ne içersin dedim bira dedi 2 bira böyledim başladık yine yazışmaya

biralar bittikçe söylüyoruz falan yine yaklaşık 3 saat yazıştık gülüştük falan hafiften de kafalar iyi tabi kalktık mekandan biraz yürüyelim mi yazdı telefona deniz kenarında olur dedim tabiki koluma girdi yürümeye başladık zaten kafam iyi nasıl mutluyum beyler nasıl bi yandan deniz havası bi yandan koluma girmiş yürüyoruz bi bank vardı oturalım gibisinden işaret yaptı tamam dedim oturduk banka denize doğru denizi izliyoruz birbirimize bakıyoruz ama hiç konusmuyoruz. kelime dediğiniz nedir beyler hiçbirşey hiç. yarım saat boyunca denize bakarak oturduk kim bilir neler düşündü o anda

cıkardım telefonu bişeyler yazıcaktım eliyle tuttu yazma gibisinden koydum tekrar telefonu cebime kafasını omzuma koydu kapattı gözleri beyler. cok mutluydu hissedebiliyordum ah bende kapattım gözleri bi yarım saat daha öyle oturduk

neyse kalktık gidiyoruz evine doğru saate baktım 00.30. yine 20 dakika civarı yürüdük geldik apartman kapısının önüne yanağıma bi tane öpücük kondurdu güle güle yaptı eliyle gitti. o an sevincimden bağırabilirdim cocuklar gibi hoplayıp zıplayabilirdim amk. yine uça uça gittim eve anlattım arkadaşa o da en az benim kadar sevindi tüm gece oturduk amk ikimiz de sevinicimizden konustuk falan

sabah saat 6 gibi uyuduk pazar günüydü okul yok tabi. aksamüstü kalktık bişeyler yedik falan evde takılırken aksam mesaj attı napıyosun:) diye yine başladık konusmaya. baya konustuktan sonra ben el işaretleriyle konusmayı öğrenmek istiyorum dedim gerçekten mi dedi evet öğretir misin dedim benim öğretmem zor olur ama bilen birisini ayarlayabilirim dedi olur dedim cok sevindim falan hemen konusucam falan dedi