beyler :(

Amkk tüm hikayede hiç bir seye zütü yemeyen adam son 2 entryde erkek olmus (bkz: )

Bende okudum panpa nice story

rezerve

vay amk guzel hikaye panpa

organize suçla mücadele ekibi bilişime veriyorum oğlum seni

Güzel kurgu. Gerçekse zütünden kan alırlar orası ayrı..

Güzel hikayeymiş kardes

Eyvallah Haci güzel yazmissin

Beyler bu 35bin liradan sonra şu ana kadar posta kutusuna bir daha herhangi bir ödeme gelmedi. Zaten beklemiyorum da. 15,000 bu Serpil huursuna 15,000 de avukat Melek'e derken 30bin lira girmiş bulunuyor bana ama hayatımda ilk defa böyle bir aksiyon içerisine girdim. Yakalanırsam her türlü cezayı göze almıştım. Yani nedir ki lan cezası. Terör değil bi tak değil diye düşünmüştüm. Ama şimdi dönüp baktığımda kendimle gurur duyuyorum. Resmen hayata bakışım değişti. Umarım bu deneyim kalan hayatımda bana zarardan çok fayda sağlar.

Öte yandan bu kadar yazıp da yeterince giblenmemek konusunu hiç açmayacağım. Hepinize iyi uykular ben yatıyorum.

Ben yokken telefona bir arama gelmemişti. Biraz sonra bir arama geldi. Emniyetten arıyorlar ifadem lazımmış beni bekliyorlarmış. Dedim ben şehir dışındayım dönünce uğrarım. Neredesiniz..? "şurdayım geldiğimde uğrar ifade veririm". Kalktım kaymakamlığa gittim. Böyle böyle emniyetten beni aradılar size ifade vereyim dedim. Verdim. "iki gündür buradayım." dedim. Muhtarı, motorcuyu, yemek yediğim lokantayı belirttim. Gece de evde içtim dedim. Daha ne diyim. Evin ışıklar yanıyordu. Sorsunlar muhtara.

Akşama doğru tanımadığım bir numaradan beklenen arama geldi. Serpil. "Ne yapıyorsun sen manyak mısın?"
"Hayırdır ne oldu..?" diye sordum.

Olanı biteni anlattı. Bütün gece polisler varmış Kenanı ve bunu sorgulamışlar. Kenan benim adımı vermiş. Valla dedim kimlerle ne haltlar karıştırıyorsanız bilmem. Dinlenebileceğini düşündüğüm için lafı fazla uzatmadım. "Ben size diyeceğimi dedim. iki gündür köydeyim ben. Söyle Kenan'a nasıl biliyorsa öyle yapsın. Hadi canım eyvallah" diye kapadım telefonu.

Ertesi gün istanbul'a döndüm. Gittim ifademi verdim. Bir hafta sonra posta kutuma 35bin lira geldi. O akşam Serpil aradı. Arabalarını satmışlarmış da yok bilmemneymiş de. Çocuğu onun herşeyiymiş de. "Arama lan bi daha bu numarayı" dedim kapadım.

Rezerve

Yılan hikayesi gibi amk devam et kahpe memoli

Ertesi gün oldu hala ne arayan var ne soran. Öğleden sonra tüfeği ve fişekleri alıp kasabaya indim. Arabayı kasabadaki barın önüne park ettim. Bilen bilir kasabalarda barlar ara sokaklarda olur. kuytu bir yere çektim arabayı.

Kasabada herkes dandik scooterlarla dolaştığı için bir sürü de ikinci eli mevcut. Tanıdık bir tanesinden ahı gitmiş vahı kalmış bir scooter'ı 800 liraya satın aldım. Eskiden beridir köy kasaba arası arabayla gidip gelmektense köy evinde bırakmalık bir scooter almak hep aklımdaydı zaten. Normalde böyle dandik bişey almazdım ama gerektiğinde fırlatıp atabileceğim birşey olmalıydı. Scooterı arabanın yanına getirdim. Gittim bir yemek yedim. Hava kararana kadar oyalandım. Hava kararınca arabanın yanına döndüm. ilk iş telefonu arabanın torpido gözüne bıraktım. Sonra scooter'ın plakasını söküp evlerin arasında bir yere sakladım. Arabadan dipçiksiz tüfeği alıp pardösünün içine soktum. Fişekleri de selenin altına koydum.

Zamanı gelmişti. Bastım dağ yollarından (hepsini çok iyi bilirim) e5'e çıktım. Geceyarısı geçe istanbul'a vardım. Aslında eve gidip posta kutusunu bir kontrol etmek lazımdı ama kameralara görünme riskini alamazdım. Zaten posta kutusu kesin boştu. Emindim bundan. Biraz oyalandıktan sonra doğru bunların evinin oraya gittim. Saat 02:30 gibi apartmana girdim. Çok seri olmam gerekiyordu. Giren kurşun tavana saplanacak şekilde bunların çelik kapının üst tarafına bir el ateş ettim. Apartman inledi resmen. Kulaklarım sağır oldu ama kapıda hentbol topu büyüklüğünde bir delik açıldı. Hemen koşar adım scooter'a döndüm. Arkama bakamadım bile. Elimin ayağımın titremesine rağmen düşmeden sokaktan çıktım. Hemen ara sokaklardan ana cadde falan derken yine e5'ten vurdum kamyonların arasından sabah gün doğarken aramanın yanına geldim. Plakayı ve telefonu aldım. Doğru köy evine gittim. Beklemeye başladım.

bunu 33 dakkada mı yazdın panpa

kabak tadı vermeye başladın unuttuk ne olduydu ne yaptıydn

Ertesi gün bir hafta daha izin aldım. Bastım köye gittim. Akşam olunca direkt kendi cep numaramdan herifi aradım. Bu ilk telefon aşamasında hem olayın aslını bildiğimi gösterip onu tehdit edecektim hem de herifin ses tonundan ne gibim bir herif olduğunu anlamaya çalışacaktım.

"Buyrun" diye açtı.
"Kenan sen misin?"
"evet buyrun..?"
"Bana bak Kenan beni iyi dinle" diye lafa girdim.
"Kimsin..?"
"Ben Sertaç. Serpil'in Sertaç hatırladın mı..?"
"... "
"Bana bak dinle bu aradığım benim cep numaram. Duydum ki hala birlikteymişsiniz. Serpil'e de yetim aylığı bağlatmışsın. işin o kısmı beni alakadar etmez. Beni ilgilendiren kısmı 50bin lira. Şimdi bana bak yarın o parayı benim posta kutusuna bırakacaksın. Serpil adresi biliyor."
"Hasgibtir lan ordan. Kim oluyorsun sen arama bi daha..!"
Panpalar bu aşamada sözlüğün faydasını gördüm diyebilirim.
"bana bak dıbını yurdunu gibtiğim evladı ağzını bozma senin ananım dıbına atla dalarım. bak zütveren dinle... bu ilk ve son aramam yarın o para oraya gelmezse öbür günü bekle"

kapattım telefonu panpalar. bekledim geri arasın diye ama kimse aramadı.

hızlı yaz merak ettim

Ne de olsa bekarım lan. Çoluğum yok çocuğum yok. Kendimden başka hiç kimseye karşı da mesuliyetim yok. Yapabilirdim.

Başladım düşünmeye. Öncelikle bunlar gibik bir çiftten başka bir şey değildi. Benim de beyaz yakalı efendi uslu bir aile çocuğumu olduğumu bildiklerinden düşünmüş taşınmış beni kurban seçmişlerdi. Karı desen belli ki huurnun teki olmuş artık. Herifin de ta dıbına koyayım. Arkasında bir aşiret falan olsa zamanında bana yaklaşımları daha farklı olurdu diye düşündüm.

Sonra bu işi yapacaksam benden başka kimsenin bana faydası dokunmayacağını biliyordum. Öyle git bir takım ne idüğü belirsiz heriflerle anlaş falan başımı daha fazla belaya sokmaya hiç niyetim yoktu. Kendi başıma halletmeliydim bunu.

Akşam hava kararınca telefondaki kızın verdiği adrese gittim. Apartmana girdim. Oturdukları giriş katındaki daireyi tespit ettim. Çıktım. Baktım evin ışığı yanıyor. Bir saat falan sonra Serpil'i mutfak penceresinde görünce emin oldum. Bastım eve döndüm. Sabah altı gibi geri geldim. Başladım beklemeye. Biraz sonra okul servisi geldi bu çocukla çıktı, servise bindirdi. Servisi takip ettim. Çocuğun okulu öğrendim. Okul çıkışı saatine doğru okula geri döndüm başladım beklemeye. Birazdan bebe göründü. Servise doğru giderken yakaladım bunu. Yiğit dedim hemen baktı. Önce korktu tabi. Gülerek yaklaştım. Ben dedim Sertaç amcan. "Babanın arkadaşıyım. Ona borcumu ödeyecektim de telefonu var mı sende" dedim. Var amca dedi hemen verdi. "Sağol oğlum" dedim hemen uzaklaştım. Doğru eve geldim.

Evet şimdi başlıyordu. Ya yapacaktım ya yapacaktım. Ulan bişey yapacaktım. Parayı alamasam da zütünü attıracaktım muallaknin.

hadi amk ne yazıyon 20 dk dır biraz hızlı ol