Arkadaşlar yazıma sabah devam edicem asla yarıda bırakmak yok sadece okuyucu azaldığı için böyle bir karar verdim. Sabah tam gaz devam edip hikayeyi bitiricem. Burda olanlara teşekkürler,iyi geceler

Saat yine 10 civarlarını bulmuştu. Evde oturmuş bilgisayarda boşboş takılıyorum. Daha sonra kapı çalındı, gelenler kuzenlerimdi. Selamlaştık,naber nasılsın faslı falan geçti. Daha sonra kuzenlerim ciddi bir konudan bahsediceklerini söylediler.Bu arada evdekiler 3 kişi 1 kız,2 erkek. Biz senin teyzenlerin yanîndakı şu eski eve girmeye karar verdik. Hatta bütün geceyi orda geçiricez dediler bana. Siz kafayı mı yediniz diye içerledim. Neden o evin olayını biliyomusum dediler. Evet o evin olayını biliyodum...

sizlere anlatacağım. Gece gece inşallah güzel gider, beğenirsiniz.Hikayeme başlıyorum. Yaklaşık 3-4 sene önce istanbul'dan ailemle beraber yola çıktım. Edirne'ye gidiyoruz. Yaklaşık 2-3 saatlik yol. Neyse Edirne'ye vardık sonunda. Merkezdeyiz.Esetçe Köyü var oraya gidiyoruz.Bu arada gitmemizin amacı akraba düğünü. Neler yapıcağımı hiç planlamadım.Çünkü düğüne 4-5 gün var.1 saatlik yoldan sonra köye vardık. Annemler anneannemlere gitmeye karar verdiler.Ben gitmek istemiyorum tabi. Bilirsiniz sıkıcı konuşmalar falan döner. Tüm sülale orda olur. Neyse ben anneannemlerin evinin önündeki duvara yaslandım. Hava kararmıştı.

O evde benim dedem ölmüştü. Yaklaşık 3 sene önceye kadar. Annemin babası olan dedem. Çok kendi halinde bir adamdı. Kimse tarafından tanınmazdı. Kuzenlerimin bile haberi yoktu. Artık siz düşünün.O gün evinde ölü bulunmuştu. Ayrıca onun öldüğünü de bizzat annem farketmişti.Tek ziyaretçesi annemdi. Belki o gün gitmeseydi adamcağazın öldüğünü bile kimsecikler farketmiycekti.Çünkü ölümünden annem bile 3 gün sonra haberdar olmuştu. Bütün bu olayları kuzenlerime anlattım...

Kuzenlerim resmen dalga geçercesine.iyi ya, daha heyecanlı,ne güzel macera yaşarız işte dediler. Resmen çıldırmıştım.Ama onlarla beraber gidicektim. Malum içkililer, kafaları güzel ne yapçakları belli olmaz orda. Sırf onlara göz kulak olayım diye gidicektim yani. Kendi isteğimle değil.Ne zaman yapıcaksınız bu işi dedim. Hemen bu gece dediler. Tamam diye yanıtladım. Keyfim kaçmıştı. Olayları unutmaya çalışıyordum fakat yeniden aklıma geldiler.Çünkü lanet olası şansa bak ki rahmetli dedemin anahtarı teyzemlerde duruyor. Oraya doğru yola koyulduk...

Kapıya geldik. içeri girdik. içerisi çok kasvetliydi. irkildim.Ev aşırı derecede tam da rahmetli dedemi yansıtacak kadar basit bir evdi.Bir oturma odası ve mutfak var bu kadar. Tuvalet nerde diye soracak olursanız arkadaşlar genelde köylerde tuvaletler evin içinde değil dışında taş dikdörtgen bir yapının içinde bulunur. Neyse oturma odasına doğru ilerledik. Oturduk hepimiz rahatça birer köşeye. Daha sonra kız olan kuzenim benim karnım acıktı, sizin de acıkmadı mı diye sordu. Diğerleri de kafasıyla onayladılar. Saat gecenin üçü nerden yemek bulucaz diye düşünmeye başladım.

Saat 12 yi geçti. Tatilin 3. gününe girdik yani. Teyzemlerin evinin kapısının önündeyiz. Kapıyı çaldık.Ne gariptir ki saniyesinde açıldı. Belkide kapının yanındaydı ama yinede saçma bir düşünce de olsa irkildim. Konuşmaya ben girmek zorunda kaldım. Kuzenlerimin konuşcağı falan yok. Telefonlarında birşeyler yapıp gülüşüyorlar. Teyzeme kuzenlerimin bu saçma isteğini açıkladım.O da şu şekilde yanıtladı Neyin peşindesiniz, orası eğlence yeri mi diye başlayıp tam 5 dakika boyunca bize ölülere saygı konusunda söylev verdi. Benim olayla alakam yok. Hadi ver şu anahtarı da girsinler. içkililer görmüyomusun diye söyledim. iceri girip anahtarı getirdi. Ne görmeyi planlıyosanız artık hadi bakalım dedi.Bu sòylediği kafamın bir köşesine yerleşti. Rahmetlinin evine doğru yola koyulduk...

Bu olanları duyunca çok şaşırıyorum ve anneme soruyorum. Neden daha sonra oraya gidip hazineyi almamışlar diye. Annem oraya daha sonra gittiklerinden fakat orayı gömülü bulduklarından bahsediyor. Birdaha da oraya gitmeye cesaret edememişler ve bu işleri tamamen bırakmışlae. Annem bunları anlattıktan sonra bir de şunu ekliyor. "Sen bunlara kafanı yorma, ayrıca dediğim gibi bir daha o kadınla buluşmanı istemiyorum" diyor bende peki diyorum ve evden çıkıyorum. Düşünmek için zamana ihtiyacım var nasıl olsa.Bu annemin anlattıklarının hepsi kafamın bir köşesine yerleşti.

Okuyanlar var mı bu arada ? Tek başıma burda yazmamın bir anlamı yok

Eve vardığımız gibi uyumaya başlıyorum. Arkadaşlar da uyuyor.Ve sabah olunca hemen hızlıca arkadaşlar toparlanıp gidiyolar, nereye diye soruyorum; bugün bir barda parti var oraya gidicez diyorlar. Tamam görüşürüz diye yanıtlıyorum. Annemler eve nihayet geliyor. Saat öğlen 3 civarı.Ve annemin yanına gidip ona teyzemle dün konuştuklarımdan bahsediyorum. Eskiden neler olmuş ? diye soruyorum. Annem içerliyor. O lanet kadının yanında ne ararsın ki diyor. Daha sonra sözlerine devam ediyor. Yaklaşık 15-16 yıl önce babn çok kötü bir işe bulaştı diyor. Gözlerim açılıyor. Heyecanlanıyorum ve neye bulaşmış diye soruyorum...

içeri girdik, bizi koltuklara oturttu.Bu arada teyzemden de biraz bahsediyim sizlere. Nerdeyse tüm köy halkı tarafından sevilmeyen bir insan. Bunun sebebi annemin anlattıklarına göre eskiden büyü işleriyle uğraşmasıymış. Ayrıca bunlar tamamen kötülük için yapılan büyüler. Neyse arkadaşlarla ben oturuyoruz. Teyzem ortalıklarda yok ben hemen gelicem demesine rağmen. Yaklaşık on dakikadır bekliyoruz. Sonunda yanîmıza geliyor. Tuvalette olduğunu söylüyor ve beklettiği için özür diliyor. Bizde gözlerimizi ona dikip konuşmasını bekliyoruz,son derece sıkılmıştık ve hemen dinleyip gitmek istiyorduk...

Edirne'nin hatrına okuyom korkutacam diye cıvıtmadan anlat amk

Köy+cin+hoca+muska ve yarıda kesilen hikaye

Yaklaşık 1 buçuk saattir burdayım arkadaşlar. Okuyanlar hala varsa yazmaya devam ediyim...

Bakkala vardık. Biraları aldık. Yola devam ediyoruz. Eski bir okul var bizim oralarda. Oraya gidip içelim muhabbet edelim falan dedim. Bunlar da tamam olur dediler. Okula vardık. Bizim köyde eskilerden beri dolanan bir düşünce akımı var bu okulla ilgili. Okul yapılmadan önce burda bir mezarlık olduğundan bahsedilir.Bu yüzden biraz korkuyorum ama arkadaşlara çaktırmamaya çalışıyorum. Onların bundan haberi yok çünkü.

Asla yarıda bırakmıyorum arkadaşlar ama uzun bir süredir yazıyorum ve okuyan yoksa yazmamın bir anlamı yok. Cevap geldiği an devam edicem.

Yeniden herkese merhaba arkadaşlar;kesinlikle bırakmak yok dedim, internetimde bir sıkıntı vardı bugün o yüzden bu kadar geçe kaldı, kusura bakmayın, neyse devam ediyorum: Nerden bunlara yemek bulucağımı kara kara düşünüyordum, mutfağa gittim,ama sonra hiçbişey bulamadıktan sonra yaptığımın saçmalık olsuğunu fark ettim,3 senedir evde kimse kalmıyor sonuçta;dışarı çıktım bizim köyün çıkışında bir benzinlik var bütün gün açık olur daima;oraya doğru yola koyuldum, saat 4 e yaklaşıyor, hava sisli ve çok karanlık;korkuyorum, içinden olabildiğince dua etmeye çalışıyorum, sonunda lokantaya varıyorum...

Bunlar korkudan ne yapçaklarını şaşırıyorlar, elleri ayakları birbirine dolanıyor ve sonrada üçü birden yatağın altına saklanıyorlar;sanki yatak onları koruycak 5 yaşındaki çocuklar sanki. Neyse kapı bir kere daha çalınıyor biraz mantıklı düşünmeye çalışıp normal bir insan olduğunu düşünüp ayağa kalkıp kapıya doğru yöneliyorum.

içeriden 10 luk pişmiş tavuk kanat alıp evin yolunu tekrardan tutuyorum. Garip garip sesler gelmeye başlıyor tam evin bahçesine geldiğimde. Endişelenip eve giriyorum, kuzenler garip ses taklitleri yapıyorlarmış dıbıne koyduklarım, bunlara iyice bir küfür ediyorum òlmüş adamın evinde bòyle mal mal işler mi yapılır diye; neyse yemeye başlıyoruz. Bizimkiler nerde yatıcaz diye soruyolar bende salondaki yatağı görmüyomusunuz sıkış tıkış idare etçez artık diyorum sonra da çok cesaretiniz varsa gidin mutfaktaki koltukta yatın diyorum, bunun sebebi de mutfakta ışık olmaması. Neyse 4 kişi bir şekilde sığmayı başarıyoruz ve tam da o sırada kapı tıkırdıyor. Anlamsızca birbirimize bakmakla yetinebiliyoruz o korku içerisinde.

Kapıyı açınca karşımda teyzemi görüyorum. Bildiğiniz şu büyücü olarak bilinen teyzem. Derin bir nefes alıyorum ve korkudan ne yapçağımızı şaşırdık,bu saatte burda ne arıyorsun diye soruyorum. Size bakmaya geldim. Sonuçta 3 sene önce ölmüş adamın evinde bildiğin koskoca bir gece geçiriyorsunuz diyor. Sinirlenip bak işte bişey olmamış deyip kapıyı hızlıca kapatıyorum.Çünkü cidden herkesi sırf iyi misiniz diye sormak için altına ettircekti. Yatağa doğru geri gidiyorum.Ve kendimi derinliğin kollarına bırakıp uykuya dalıyorum.