esrarengiz şiir çözüldü

emek verdik bu saatte yazdık okuyun, gibtirtmeyin trakanızı

-aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;
ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?
hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten.

iyi nişan alırdı kendini asan zenci,
bira içmez ağlardı, babası değirmenci,
sizden iyi olmasın, boşanmada birinci...
-çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen.

açıklama:

"-aman kendini asmış 100 kiloluk bir zenci"

Şimdi 100 kiloluk bir zenci var. Bu zenci, karısınla birlikte tarım ve hayvancılıkla uğraşıyor, geçimini sağlıyor. Bir de oğulları var. neyse bu zenci biraz sapıkmış tabi. karısıyla da arası bozukmuş. bu yüzden aylardır sevişmiyorlarmış. Zencinin taşakları olmuş davul gibi. karısı tarlaya gittğinde bu zenci hemen kümese inip tavukları gibiyormuş. adamın gırtlağına kadar dayanmış artık. Yine tavuklardan birini giberkene karısı numu yakalamış basmış küfürü. senin gibi adamın dıbına koyayım ben demiş gitmiş kolu komşuya bütün köye anlatmış durumu. bizim zenci rezil olmuş tabi artık kimse yüzüne bakmıyomuş adamın, bi de üstüne karısının boşunma kağıtlarını görünce hepten pgibolojisi bozulmuş çökmüş. ansızın bir gece kendini asmış bizim 100 kiloluk zenci.

"üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;"

karısı gece kalkmış bu şerefsiz yine tavukları gibiyo diye düşünüp salona bi gitmiş kocaısın görmüş asılı duruken. o hıncla gitmiş tavuk kümesini yakmış hep tavuklar yüzünden oldu bunlar diye bütün tavukları öldürmüş. geceleri tavuk sesleri kayvan sesleri yokmuş tabi artık.

"ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?"
hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten.

babasının kendini asması köyde rezil olmalar ve daha önceden gördüğü boşanma kağıtları derken bunların çocuklarının acayip pgibolojisi bozulmuş hayatı gibilmiş. bunlardan dolayı da dersleri boşlamış kendini yemeğe vermiş 3 bin kilo olmuş dıbına kodumun çocuğu.

"iyi nişan alırdı kendini asan zenci,"

bu kendini asan zenci zamanında keskin nişancıymış. afrikada iç savaş döneminde falan ordudaki en iyi 3 sniperdan biriymiş içkiyle de öyle pek bi arası yokmuş.

"bira içmez ağlardı, babası değirmenci,"

bizim bu zenci yine operasyonlardan birinde en yakın arkadaşını kaybetmiş. giberim böyle savaşı diyerek ordudan çıkmış pgibolojisi altüst olmuş yaraklara yan basmış. her gece evlerinin ordaki bara takılmış gece gündüz barda oturur ağlarmış. barda çalışan kız(şimdiki karısı, yani tavukları giberken yakalayan) da her seferinde bira içer misin diye sorar ama zenci istemezmiş. ağlamasına devam edermiş. neyse bu zencinin toparlanması zor olmuş o dönemde artık iş bulup hayatını düzene sokması lazımış. köye babasının yanına dönmüş babası da değirmenciymiş, babasının yanında tutturamamış tabi işi.

"sizden iyi olmasın, boşanmada birinci... "

hiç bir taku beceremeyen bu zenci başka bir ülkeye gitmiş belki yeni bir hayat kurarım falan diye. ordada 3 kere evlenip boşanmış bi türlü dikiş tutturamamış dıbına kodumun zencisi. en sonunda yeniden memlekete dönmüş barda çalışan kızla(şimdiki karısı) evlenmiş uzun yıllar yaşamış ve çocukları olmuş. işte o çocuk; babası kendini asan, anası babasını tavukları giberken yakalayan ailenin çocuğu hem herkesten şişman olan hemde dersini bilmeyen çocuk.

"-çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen."

bu çocuk babası ölümü sonra anasının terketmesiyle yalnız kalmış ama kısa sürede toparlamış kendini, kimseye muhtaç kalmaması için okumuş okumuş. üniversitede birgün arkadaşıyla odada edebiyat hocasının verdiği şiir ödevini yaparlarken aklına ailesi gelmiş. işte o çocuk bu şiiri yazmış. yazarkende geçmişin acıları çocuğu ağlatmış. çocuğun arkadaşı merak edip almış okumuş ama bi tak anlamamış. tabi şiiri yazan çocuk bu konu hakkında konuşmak istemiyormuş bunun için arkadaşı tam soru sormaya başlarken konuyu değiştirip "çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen" demiş. işte açıklanamayan esrarengiz şiirin hikayesi bu
bundan da daha mantıklı açıklama varsa giberim o açıklamayı..
saygılar.