+1
-2
1931 yılında Adana’da bir kırk gün süreyle gece gündüz taşlanmış. Olayın geçtiği evin yer aldığı sokakta oturan Dr. Bedri Ruhselam bu vakayı yakından gözlemleme ve en önemlisi inceleyerek analiz etme fırsatını elde etmiş ve yıllar sonra Ruh ve Kâinat dergisinde, bize tekinsizev fenomenleri üzerine mükemmel bir etüt sunmuştur.
Olayda söz konusu evin bahçesindeki belirli bir hedef sürekli olarak taş yağmuruna tutulmuştu. Bu hedef beş metre yüksekliğindeki bir bahçe duvarının iç yüzeyini yerden iki buçuk metre yüksekliğe kadar kaplayan bir çinko levhadan ibaretti. Çinko levhaya çarpan taşlar, duvarın dibinde oldukça yüksek bir yığın oluşturmuştu.
Dr. Ruhselamn’ın gözlemlediği ve kaydettiği genel olarak tekinsizev fenomenlerine özgü olan ilginç ve önemli tezahürler şunlardı:
1-Levhaya çarpan taşlar bahçedeki taşlardan çok daha sıcaktı. Bu tür ısı anomalileri apor seanslarında ortaya çıkan objelerde de görülmektedir
2- Taşlar çinko kaplamanın karşısına rastlayan bahçe kapısının üst hizasında aynen ışınlama ve apor fenomenlerinde olduğu gibi materyalize oluyorlar ve oradan itibaren çinkoya kadar olan hareketleri gözle izlenebiliyordu. Bahçe kapısının dışında taşların nereden geldiğini gösterebilecek herhangi bir belirtiye rastlanmıyordu.
3- Taşlar düzenli ritmik aralıklarla atılmaktaydı. Olayın ilk günü dakikada 15–20 kez atılan taşların ertesi gün 10–15 dakikada bir atıldıkları görüldü. Üçüncü gün atılan taşlar arasında geçen süre yarım ya da bir saate kadar çıktı. Ve daha sonra 24 saat süresince atılan taşların adedi 8–10 civarında kaldı. Ve olayın sonuna kadar yani kırk gün boyunca bu frekansta devam etti
4- Taşların hızı normal değildi. Sanki atılmıyorlamış da bir el tarafından yavaşça zütürülüyorlarmış gibi seyrediyorlardı.
5- Taşların çinko levhaya çarptıklarında çıkardıkları anormal derecedeki şiddetli ses hem taşların havadaki yavaş seyriyle ve dolayısıyla levhaya yavaşça temas etmeleriyle hem de taşların cesametiyle doğru orantılı değildi. Taşların en büyüğü bir ceviz kadar olmasına rağmen oluşturdukları sesler en az bir portakal iriliğindeki taşlardan beklenen sesler kadar şiddetli oluyordu.
6- Taşlar düz bir yörünge izlemiyor adeta salınırcasına küçük zigzaglar yaparak seyrediyorlardı.
En sonunda tekinsizev tezahürlerine yol açan muhtemel amilin evin sahibinin 14 yaşındaki kızı olduğu anlaşılmıştı. Genç kız evden uzaklaştığında taş bombardımanının sona erdiği eve döndüğünde tekrar başladığı söyleniyordu. Bir gün olay yeni bir aşamaya girdi ve evin içindeki eşyaların harekete geçtiği camların kırılmaya başladığı görüldü. Dr. Ruhselman, olay yerine koştuğundan genç kızın bahçede yarı transhalinde oturduğunu görümüştü. Babasına kızını derhal dışarıya çıkarmasını söylemiş ve genç kızın bahçeyi terketmesiyle tezahürlerin kesilmesi bir olmuştu ve o andan itibaren evin sahibi evi tamamiyle boşaltarak kapısının üzerine “Bu Hane Satılıktır” levhasını asmıştı. Artık o evde hiçbir olay meydana gelmemişti.
Tekinsizev fenomenlerini araştırmakla ün yapmış olan W.G.Roll , “Tekinsizev” adlı kitabında ilgili amilin olayın geçtiği evde yaşanan buluğ çağında bir genç olarak teşhis edildiği bu türden birçok tekinsizev vakasından bahseder.
21 Ocak 1955 tarihinde Türk Haberler Ajansının yayımadığı bir haberde 10 Ocak gününden beri Manisa’nın Salihli ilçesindeki bazı mahallelere her akşam taş yağdığı bildiriliyordu. Olay yerine giden emniyet görevlileri söz knusu mahalleleri kordon altına almış ve taş yağmuru durmayınca bu kez sokaklara projektör yerleştirmişti. Ne var ki taş yağmuru ışıklar söndüğünde kesilmekte ışıklar yanınca da tüm şiddetiyle devam etmekteydi. Bazı semt sakinlerinin korkudan evlerini değiştirmeye karar verdikleri görülmüştü.
Ağustos 1964 de istanbul Vaniköy’de Kuleli Askeri Lisesinin sporsalonuna bitişik mahellenin evleri on gün süreyle taşlanmıştı. Bir hafta süreyle her gece muntazaman 21.30 da başlayan taşlama fenomeni saat 01.30a kadar sürmüş ve son üç gün başlama anı 21.10a kaymıştı. Atılan taşlar çeşitli yönlerden geliyıor düşük bir hızla seyretmelerine rağmen düştükleri yerlerde büyük gürültüler çıkarıyorlardı. Bütün bu taşlamalar sırasında sadece bir cam ve birkaç kiremit kırılmıştı. Mahalle muhtarı evinin önünde yemek yerken tabağının içine ve daha sonra da mahellede inceleme yapan polis komserinin ayakları dibine taşlar düşmüştü. Söz konusu taşlar çeşitli büyüklükteki mozaik kırıklarından oluşuyordu. Polis, asler ve mahalle gençleri olay yerinde nöbet tutarken taş bombardımanı devam etmiş ve hatta sıkı tedbirler alınmasına rağmen daha da artmıştı. Sonunda evlerin arkasında uzanan sırtta başıboş dolaşan bir askere rastlanmıştu. Bu askerin olay mahalinden uzaklaştırılması üzerine taşlama fenomeninin kesilmesi tekinsizev tezahürlerine yol açan amilin bu genç olduğunu göstermektedir.
Üç yıl sonra Kasım 1966da gene istanbul’da bir tekinsizev vakası daha görüldü. Halıcıoğlu’nun Haliç’e bakan sırtlarında Salınadur mevkinde bir ev üç aya yakın bir süreyle taşlandı. Evin sahibi Muzaffer Özgören Şubat 1967 de kendisiyle yapılan bir röportaj sorasında olayla ilgili olarak şunları anlatmıştır: “ çok şükür bir hafta önce kesildi bir daha olmaz inşallah… Üç ay evvel önce tek tek başladı sonra hızlandı her akşam 17.30 sıralarında başlayıp sabaha kadar devam ediyordu. Özellikle de güneydoğudan geliyordu.” Özgören’in evini bombardımana tutan objeler arasında düz beyaz mermer parçaları, tuğla ve briket parçaları ve çeşitli türden avuç büyüklüğünde taşlar vardı: “ bir defasında 15–20 kişi getirdim; bütün mahelleyi sardılar nöbet beklediler taşlar yine geldi. Sokaktan atılmasına imkân yok. Öyle olsa mutlaka yakalardık. Kaçacak yer yok. Sonra o yağmurda soğukta sabaha kadar beklemek her babayiğitin harcı değil. Bir seferinde taş yine geldi çatıda kof mütüş bir ses çıkarıp sekti. Derhal yerimden fırlayıp el fenerini yaktım ve karşıya tuttum. o anda gelen ikinci bir taş iki camın ortasındaki çerçevede patlayıp yere düştü… Herkesten şüphe der oldum. Projektörle etrafı aydınlattım yine taşlandık. Polis, bekçi, sivil, memur hepsi geldi onlar buradayken de taşlandık “şimdi yakalarız” diyerek fırladılar. Ne çare ki onlar da elleri boş döndüler. Bir keresinde tabancayı kapıp dışarı çıktım o sırada yerden iki karış yükseklikten gelen bir taş bacaklarımı yaladı duvara vurup iki metre geriye sıçradı.” Taşların koskoca cama vurmayıp ortadaki ince çerçeveye isabet etmesi nereden geldiğinin tespit edilememesi, üç ay süren yoğun bir taş bombardımanı sonucunda hiçbir hasarın ve yaralananın olması tamamıyla tekinsizev vakalarına özgü tezahürlerdir.
