evet beyler benden bu kadar artık

22 yıllık hayatımda 1 tane bile doğru dürüst sevgilim olmadı. inanılmaz bir lanet var üzerimde. sürekli deniyorum sevgili yapmayı ama olmuyor. yüzüne bakılmayacak kadar çirkin biri de değilim. hatta yakışıklı bile sayılırım. ama olmuyor cidden olmuyor. ne yaptıysam ne ettiysem olmadı. benden bu kadar. şu saaten itibaren "elimden" geldiği kadar yalnız yaşamaya çalışıcam. otobüste-metroda 1-2 saniye göz göze geldiğim kızlara aşık olmayacağım. 3 yıldır unutamadığım ve platonik kaldığım kızı unutacağım artık. yeter lan. insan 22 yılda anca bu kadar başarısız olur sevgili yapma konusunda. muallak bile olabilirim bundan sonra. gerçi muallak olsam da bu sefer de aşık olduğum muallakler tarafından reddedilirim ya da sevilmem. en iyisi uğraşmamak artık bu konularla. şimdi siz de gibtirin gidin ve yalnız bırakın beni. kimseniz siz..

evet bu şiiri dinlerken karar verdim tüm bunlara; http://www.dailymotion.co...orsa-zorlamayaca_creation

http://a3.sphotos.ak.fbcd...2009_513789_6382231_n.jpg

risefüdd!

yazık amk :(

panpa :(

özet: elizabethle bi yastıkta kocayacağım

@11 seni seveni sevmeyi deneseydin keşke panpa, belki sevebilirdin. neyse takma kafana amk gibtir et, elbet bigün biri çıkıcak merak etme

takma kafana panpa bulursun kafana göre birini aradın bulamadın aramayınca bulursun belki

seni sevende mi çıkmadı panpa?

@10 cıktı panpa malesef. ben de yaşadıklarımı yaşattım onlara. olmaz dedim uzak durdum. sahte bir şeyler yaşatmaktansa hiçbir şey yaşatmamayı tercih ettim. belki de aptallık yaptım. yoksa mantıklı gelir miydi hala şu sözler "herkes kendini seveni sevse bitecek bu film."..

@7 olmuyor panpa, inan her günüm o umutla başlıyordu, neden? çünkü bize romantik komedi altında dayatılan filmlerde öyleydi. tam umutsuz olduğun anda biri çıkar seni dünyanın en mutlu adamı yapardı falandı filandı. belki doğrudur bu ama ben hiç bir zaman bu kadar toz pembe bir hayatın içinde olmayacağım, olmadım da.

@12 artık o düşünce bana çok uzak geliyor panpa. çok ciddiyim. yani bir kız bulmak, onu ayarlamaya çalışmak falan filan. o kadar uzak ve manasız geliyor ki anlatamam. zaten bulamıyorum da. bence daha fazla üstelemeyeyim 22 yıllık hayatta olmadıysa varsın olmasın bi 22 yıl daha ne çıkar ki. ha tamam insan üzülmüyor değil mahalle arkadaşlarının düğünlerine falan gidince. ama demek ki bu da benim lanetim. gülmek için, eğlenmek için, eğlendirmek için(meslekden dolayı), hatta bakkaltan gazete getiren çocuğa bahşiş 1-2 lira vermek için gelmiş olabilirim bu dünyaya, ama bir kadınla aşk yaşamaya gelmediğim kesin, malesef böyle. derdim "bana acıyın, kucaklayın beni, bağrınıza basın.." değil tabi ki. sadece hissettiklerimi ve aldığım kararımı sizlerle paylaşmak istedim hepsi bu. benle hiçbir çıkarı olmadan konuşacak yegane insanlarla, panpalarımla "siz bana yetersiniz, gerisi boş" muhabbetine de bağlamayacağım telaş yapmayın.