Hayatta, siyasette, karşımıza çıkan zorba, manipülatif, otoriter ve yenilmez görünen kişilere başarısı ispatlanmış bir taktiktir.

2200 yıl önce, Kartacalı General Hannibal, Kartaca-Roma arasındaki 2. Punik savaşı sırasında fillerle donatılmış büyük bir orduyla ispanya'dan çıkıp italya'ya girmiş. Karşısına çıkan tüm Roma ordularını yenmiş, çoğu italya şehri Romalıları bırakıp Hannibal'ın tarafına geçmiş. 15 yıl italya'dan çıkmamış. Roma cumhuriyeti artık yıkılmak üzereymiş.

... devamı aşağıda

Bu sırada Roma Senatosu konsül olarak Quintus Fabius Maximinus'u seçmiş ve ona tam yetki vermiş. Fabius sakin, ağırbaşlı, sabırlı ve dikkatli bir adammış, biraz Şenol güneş tarzı. Romanın tüm taktiklerini değiştirmiş.

Artık Romalılar güçlü komutan Hannibal'la asla doğrudan savaşmamış. Onun öncü kollarıyla, erzak kollarını vurmuşlar. Hannibal'ın müttefiklerine saldırmışlar.

Hannibal yardıma gelince oradan çekilip başka müttefiğe saldırmışlar. Hannibal öfkeden köpürüyormuş ama bir türlü de Romalılara bir şey yapamıyormuş. Ama her gün alanı daralmış. Ve yenilgiye giden yol böyle başlamış.

Fabius'un taktiği yenilmez düşmanlara karşı işe yaramasıyla tarihe Fabian taktikleri olarak geçmiş. Her iki taraf için sinir bozucu, yıpratıcı bir taktik. Asla rakibinin güçlü olduğu alanlara girmeyip yanlardan alanını daraltılmasını sağlar. Hayatta zorba, manipülatif kişilere karşı zayıf kişilerin kullanması gerekir.

1813 yılında aynı taktik yenilmez Napolyon'a karşı uygulandı ve yine başarı sağladı. Sonunda müttefikler Leipzig savaşında Napolyon'u ağır bozguna uğrattı. Ama Leipzig'e giden yol Fabian taktiklerinden geçti.

Çünkü Napolyonun muhtemelen ruh hastası olduğu için öyle bir şahsi bir karizması vardı ki, çadırından çıktığında tüm askerleri onun için ölümüne savaşırdı ve asla yenilmezdi. Ama müttefikler Rusya, Prusya, Avusturya ve ingiltere bu taktiği uygulayarak Napolyon'un yenilmezliğini bozdular.