fenerbahçe gibiydin sevgilim
mahalle maçı da yapsan kaldırımda desteklerdim seni
pas hatalarını, top kayıplarını, faullerini
mütebessim bir hoşgörüyle çekerdim sineye
beklerdim maç saatinden 3 saat önce seni tribünde
en fakir, en paspal giyimli fakat en güleç hâlimle
gamzen alex'ti, fazlaydı bu liglere
gülüşün arda güler gibi, bilmem arda bile böyle güler mi
ellerin mehmet topal gibi sarıp sarmalardı ruhumu
saçların lazar markovic gibi uçuşurdu metre metre
kafansa lugano'dan izler taşırdı, sağlam ama deliydi
yıpranırdık ikimiz de, sorunların ardı arkası kesilmezdi
sanki savaşıyor gibiydik birbirimizle
ama o savaşların ateşkesi
senin herhangi bir hücrenin kafamda canlanmasıyla başlardı
tıpkı bir sarı-lacivert kombinasyon görmek gibi
güzeldin, saftın, temizdin be civcivim
güneş gibi aydınlıkken de, gece gibi lacivertken de
hep severdim seni tereddütsüz, soru işaretsiz, noktalı
ama şimdi, şimdi manchester city gibisin sevgilim
şampiyonlar ligi'ndesin, para pul sana kul
haaland, de bruyne, rodri, grealish, alvarez, guardiola
bıkmış usanmışsın, nefret gelmiş şampiyon ola ola
geçen yıl kupayı bile almışsın şampiyonlar ligi'nde
bir futbolcun etmez bütün süper lig toplansa bile
ama uzaksın bana, ilgi odağımın bütünüyle dışında
gümüşhane, bayburt, burdur, kırıkkale gibi bir yerdesin
soluk mavin o eski aydınlığı temsil etmiyor, beyazına kir bulaşmış
bu aşk artık beni her yönüyle sonsuza dek aşmış
fenerbahçe gibiydin sevgilim, canımdan bir parçaydın
keşke aklımda ilk anılardaki gibi kalsaydın