böyle yolun sonuna yaklaştığımı hissediyorum.. eskiden canım sıkılınca bi şekilde üstesinden geliyodum. sonra intihar düşünceleri başladı ama asla ciddi değildim. zaman geçtikçe dertler de büyüdü çoğu zor aşılıcak türden benim için. en kötü olanı da duygusalım be.. belki bu kadar duygusal olmasaydım atlatırdım bir türlü.. asıl konuya gelirsek delirmeye yakın olduğumu düşünüyorum yani uyuyorum kalkıp yaşamaya devam ediyorum dayanamayınca ağlıyorum. ağlama güçsüz derler etraftakiler ne der ne gerek var ağlamaya vs.. herkes farklı be abi.. ağlamayınca da içime atıyorum daha kötü oluyo. kabuslar görüyorum ağlayarak uyanıyorum işte bu duygu ağlamaktan daha kötü öbür türlü az da olsa rahatlıyosun. pampalar büyük bi depresyon içerisindeyim uzun zamandır sürekli ruh halim değişiyo hayatı yaşamış olmak için yaşıyorum nolur yardım edin kurtarın beni pgiboloğa mı gideyim nabayım? vazgeçiyorum kötü düşüncelerden bi bakmışım 2 gün sonra hiçbi şey olmadan yine eski halime dönmüşüm

aklımı kaybetmiş gibiyim tuhaf hissediyorum nolur yardım edin

Panpa benim 2015 deki halim de buydu birşeye gönülden bağlan ama o baglandigin her neyse ona gerçekten inan o zaman yavaş yavaş geciyor

Edit

bende..

Ins olmezsin

ölmedim ama öledebilrm