0
trenin raylarından çıkan hafif uğultu, yolcuların uykulu halleri, bazılarında telefon bazılarında ise kitap, diğerleride sese yada bazı yolcuların kulaklığından
gelen seslere aldırmadan çekilen rahat bir uyku. Hızlı tren dedikleri harbidende hızlı idi. saatte 255 km yi görmüştü. Gece karanlığında edilen seyahatler uykusuz saatler,
kalabalık garlar, sigara içen yaşlılar, yolculuğun hemen bitmesini isteyen sabırsız yolcular. Heryerde bulunur böyle insanlar. Neden gece yolculuğu?
Aslında bir nedeni yok, bazen vedalaşmak, bazense aileyle vakit geçirmek, bazende iş mevzusu. istanbul;
insan yığını diye adlandırsak yeridir, metrekare başına düşen insan sayısı 2 yada 3 desek de yeridir aslında. Uzaktan bile görülebilen ayasofya, turist kafileleri
suretsizce yol tarifi soran trafikteki arabalar. Eski mekanlar, süslü kafeler, pahalı restoranlar e tabi bunun yanında birazcık bütçeye uygun esnaf lokantaları.
Pendikde trenden indi, saat 22 civarı etraf kararmış insanlar az da olsa sokaklardan çekilmeye başlamıştı yanlız ya torbacılar yada şarapçılar dışarda kalmıştı.ilk
defa istanbula gelen bir adam pendiğin en güzel ilçe olduğunu düşünebilrdi tabiki düşünürse yanlış düşümüş olurdu. Nereye gitceğini bilmediği için birine yol sordu adam
da tarif etti.
-Ortak şurdan dolmuşlar geçer seni kadıköye kadar zütürür. deyip sigarasından bir fırt alıp yolunda devam etti. istanbul türkçesi bu olsa demek.
Teşekkür havada kalmıştı ama olsun daha iyi oldu diye düşündü. Yoldan geçen dolmuşlardan birine atladı.Şöför kirli sakallı dengesiz birine benziyordu. Fiyat
listesine baktı ve 2 tl verdi dolmuşcuya, Geçti en arka sağ köşeye oturdu. Dışarı bakarak yolculuğuna devam etti
