Fotoya geldim

gibsen okumam bu saatte

Oradan eli baltalı bir adam var hadi koşup adres soralım..

Binaya bakıldığında kırık camları, dökülen duvarları , evdeki hasarlar yüzünden eski bir ev olduğu belli oluyordu. Kapı hafiften aralıktı. ikimiz de girmek istemesek de artık iyice karanlığın basması nedeniyle girmek zorundaydık. Evin içine doğru ilk adımımızı attık. Yerden gıcırdama sesi geliyordu.

Arda geri mi dönsek?

Bişey olmaz olum ya.

içeri girdiğimizde eşyaların üzeri örtülüydü ve her yer örümcek ağı doluydu. Koltuğun üstündeki örtüleri kaldırdım, oturdum ve düşüncelere daldım. Nasıl bu noktaya kadar gelebilmişti bu olay? Aniden bir sesle irkildim ve etrafıma bakındım. Arda yoktu.

Evin içinde dolanırken bir sesli oyuncak bebeğe bastım ve çıkan sesle bütün ev yankılandı. Eğer evde biri varsa bu sesi duymamış olamazdı. Resmen yerimi belli etmiştim. Korkuyla kaçmaya başladım ve yukarı çıkan merdivenleri gördüm. 2 'li 3' lü çıktım. Bacaklarım titriyordu. Önümde upuzun ve karanlık bir koridor vardı. Koridordaki kapıları tek tek, -cep telefonu yardımıyla- saydım. Toplamda 5 kapı vardı. Odalara teker teker bakmaya başladım. 4 tane odaya bakmıştım. Odaların hepsi normaldi, hiçbir anormallik yoktu. 5.odaya da bakıp aşağı inmeye karar verdim.

Tam kapıyı açacakken bir kapı çarptı. Korkuyla yerimden sıçradım. Elim ayağıma dolaştı. Odaya saklanmaya karar verdim. Kapının kolunu aşağı doğru indirdim. Ama kapı açılmıyordu. Aceleyle yan odaya saklandım.

Rez anlat panpa

Burak orda mısın? Arda'nın sesiyle odadan çıktım. içim rahatlamıştı.

Burdayım geliyorum, deyip aşağıya indim.

Nerdeydin lan korkudan kalp krizi geçircektim.

Tuvaletteydim kanka keşke haber verseydim.

Yağmur daha da şiddetlendi.Şimşekler çaktığında evin içi aydınlanıyordu. Normalde gök gürültüsünden korkan biri değilim ama bu başkaydı. Korku filmlerini andırıyordu sanki...

Ev buz gibiydi. Karnım çok acıkmıştı ve donmak üzereydim. Arda'ya acıktığımı ve içerisinin çok soğuk olduğunu söyledim.

Benim de.

Keşke çantayı Ahmetlere vermeseydik.

Keşke

Neyse sen yiyecek bir şeyler bul bende şömineyi yakayım.

Arda üç yıldır izciydi. Ateş yakmak onun için çok kolaydı. Evi biraz dolaştıktan sonra mutfağı buldum ama yaşayan biri olmadığı için yiyecek olması çok mantıksızdı. Bizimki de bir umut işte. Mutfağa girdiğimde şok oldum. Tezgahın üzerinde bir tabak içinde iki kek vardı. Taze görünüyorlardı ama koklamakta fayda var diye düşündüm. Görünüşe aldanmamak gerek çünkü. Kokladım ve tazeydi. Vanilyalı bir kokusu vardı.O kadar güzel kokuyordu ki koklarken ağzımın suyu aktı. Bu işte bi takluk vardı ama neyse yemek bulmuştum. içeri gittiğimde şömine yanıyordu. içerisi daha sıcak olsun diye odanın kapısını kapattım.

Bak ne buldum?

Ne buldun?

iki tane kek

Emin misin taze olduğuna?

Evet.

Karnımız doymuş , ısınmıştık. Artık kuruduğumuza göre yatabilirdik. Arda bana bir soru sordu:

Burak uyuyalım mı?

Uyuyalım da ben battaniyesiz uyuyamıyorum. Acaba biraz bakınabilir misin?

Tamam.

Konuşmamızdan sonra Arda buralarda dolandı ve biraz süre sonra yukarı çıkış seslerini duydum. Ben de koltuğa uzanıp hayallere daldım. Ailemi, arkadaşlarımı düşündüm. Kim bilir nasıl merak etmişlerdir beni. Ahmet'le Alper'den hâlâ haber yok.En son yağmur başladığında , ormanın içindeyken gördüm onları. Aramızdan geliyorlardı. Bir anda kayboldular. Şimdi nerdeler acaba?

Birden kapının çarpmasıyla kendime geldim.

iMDAAATTT!!

Arda'nın çığlığıyla birlikte donakaldım. Arda sakin bir insandır. Abartılı tepkiler vermez olaylara.

BURAK YARDIM ET!

Yerimden kıpırdayamıyordum. Bir güç beni engelliyordu sanki...

Ben öylece durmaya devam ederken bir kapı açılıp kapandı. Arda merdivenlerden hızlıca indi.

Arda ne oldu?

Arda cevap vermiyordu. Donup kalmıştı. Boş boş bakıyordu. O böyle tepkisiz kalmaya devam ettikçe benim içimdeki korku da gitgide büyüyordu. Yüzünün sağ tarafını gördüğümde ise başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi oldum. Kocaman kıpkırmızı bir iz vardı yüzünde. Gerçekten korkunçtu. Her ne kadar cevap alamayacağımı bilsem de cesaret edip sordum.

Arda ne oldu?

...

Arda konuş lütfen korkuyorum.

Bur...

Arda gözümün önünde bayılmıştı. Sakin olmaya çalıştım ama olamıyordum. Önce yerden kaldırıp koltuğa yatırmayı denedim. Ama beceremedim. Tokatlamaya başladım. Çünkü başka çarem yoktu. Kısa bir süre sonra Arda kendine gelmeye başladı.

Bu. Burak.

Arda iyi misin?

Bana su getirir misin?

Bekle hemen getiriyorum.

Mutfağa gittiğimde üst kattan gıcırtılar geliyordu. Çok korkmuştum, ne yapacağımı bilmiyordum. Merdivenden aşağı inme sesleri geldi. Gıcırtıyla birlikte adım sesleri...

Hemen Arda'nın yanına koştum ve etrafa bakınmaya başladım. Bir yere saklanmalıydık. Çaprazımızda bir giysi dolabı gördüm ve kapağını açtım. ikimizin sığabileceği genişlikteydi. Hemen içeri girdik.

Kısa bir süre sonra odadan adım sesleri gelmeye başladı ve biz daha adam akıllı yerleşememiştik. Dolap az bir şey açık kalmıştı. Sesler git gide daha yakınlaşıyordu. Kalbim yerinden çıkıcak gibiydi.

Ayak sesleri kesilmişti. Tam rahatlamıştım ki Arda'nın çığlığıyla irkildim. Buraya doğru yavaş ve emin bir şekilde adım sesleri geliyordu. Allahım! Kafayı yemek üzereyim. Dolap birdenbire açıldı ve ortalıkta hiçbir şey yoktu.

Beyler çok yoruldum istek gelirse yarın yazıcam rez alabilirsiniz

REZ sözlük hatası: entry metni gi

Yazzzzzxnocgjchh