gelin lan roman yazıyorum

Hatta o geceye kadar evlerimizi sallayan rüzgâr, bu gece başka duvarları yokluyordu sanırım. Saman kokan bir topluluğun içinden başka memleketlere gitmek zorunda olduğumu bildiğim için, acılarımı, korkumu ve heyecanımı ne yazık ki görmezden gelmek zorundaydım.
Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Oturduğum yerde onca düşüncenin arasında uyuyakalmıştım ve babamın beni bu halde görmemesi büyük bir şanstı benim için. Yaptığım her hatanın karşısında, burnunu sızlattığını düşündüğüm ve boğuk bir sesle bıyıklarını oynatan nefesi ile dakikalarca bana bakar, hatamı anlayıp başımı önüme eğmemi beklerdi.

Daha da yazmıyorum lan. Anca "komşu kızını göçürdüm", "komşunun karısını uçurdum" gibi şeyleri okuyun zaten. binler.

Canım anacığım! Bu adama nasıl da sabretmişti kim bilir! Hem bu adam kendinden başka kimseyi düşünmüyordu. Bazen avladığı ceylanları tek başına yiyor, akşam da ballandıra ballandıra anlatıyordu. Fakat doğruyu söylemek gerekirse, sanırım annemi çok özlüyor ve hala seviyordu. Her "Annem!" diye mızmızlandığımda, dudakları titriyor, sesi yumuşuyor ve gözleri doluyordu.

Yüzümü yıkadıktan sonra yemeğimizi yedik. Babamın gözleri sürekli üstümdeydi. Ama kararlı olmaya çalışıp bakışlarına karşılık vermedim. Bu durumun onu sinirlendirdiğinin farkındaydım. Fakat külhanedeki askerler değildim. Ben onun oğluydum. Üstelik ben annesiz büyüdüm ve annemi tanımıyordum bile! Tüm bunları düşünürken yanağımdaki yaranın, gözlerimden akan yaşlardan dolayı sızladığını farkettim.

merak ettim devam panpa

Konu, eski çağlarda bir Türk kasabasında yaşanmış olan gizemli hikayeler bütünü.

konu ne panpa?

"Oğlum!" dedi ve yüzümü kalın kollarıyla kavrayarak kollarımın arasından çıkardı. Artık yeni bir tokata karşı savunmasızdım.
- Oğlum! Yüzün kanıyor!
O anki korkumla ne dediğini anlamadım. Bir daha tekrarlama gereği duymamış olacak ki, kolumdan tutup çeşmenin yanına kadar sürükledi beni. Yüzüyle çeşmeyi işaret etti ve, "Yüzünü yıka, kanıyor!" dedi. Elimi yanağıma zütürdüğümde elimdeki derinin rengini kandan göremediğimi söylemeliyim. ilk defa bir tarafım kesilmişti ve küçük bedenimle ben, babamla artık konuşmamaya karar vermiştim.

Öylece, durduğumuz yerden birbirimize bakıyorduk ve babamın benimle ne kadar gurur duyacağını düşünüp heyecanlanıyordum. Birden bir adım attı ve sağ yanağıma doğru bir tokat attı. Yere düşmüştüm. Yavaşça, yanağımın da verdiği acıyla, ağlayarak yerimden doğrulmaya çalıştım. Babama baktığımda gözleri yerinden çıkacak gibi endişeli bir hâlde bana baktığını gördüm. Koşarak yanıma geldi. Bir tokatla daha sınanacağım düşüncesiyle yüzümü kollarımın arasına sakladım.

Başımı önüme eğersem, hatalarımdan dahi utanmamam gerektiğini söyleyip, odun toplamam için beni cezalandırırdı. Kendime gelmeye çalışıp yerimden doğruldum. Dedemin çocukluğundan kalan, tabanı zamana dayanamayıp erimiş çarıklarımı aradım bir süre. Bulup giymem biraz uzun sürmüştü. Cezalı olduğum için bu saate kadar odun toplamadığım için bana bir hayli kızacağını düşündüğüm babam, barakanın tam önünde beni bekliyordu. Burnunu yakan nefesi, yine her zamanki gibi bıyıklarını oynatıyor; siyah bıyıkları neredeyse yerlerinden uçacak gibi oluyordu. Simsiyah gözleriyle bana bakıyor, bu defa ne kadar dayanabileceğimi sınıyordu. "Artık büyüdüğümü göstermeliyim" düşüncesiyle gözlerimi uzunca bir süre çekmedim gözlerinden.

7 yaşındaydım. Babamla birlikte yaşadığımız barakanın küflenmiş pencerelerinden Ay'ı ve yıldızları izlemeye çalışıyordum. Neredeyse ömrümün yarısını geçireceğim bu topraklarda, acı ve hüznün kokuları saklıdır. Kime sorsanız, nereye gitseniz bir gözyaşı ile karşılaşırsınız mutlaka. Yürüdüğüm yollar, koşup oynadığım ovalar, derme-çatma barakalar, ahırlar ve hatta yüzlerce acının yattığı mezarlıklar. Hepsini daha buradayken özlüyordum. Gökten gelen işaretlere inanmayan ben, o gece sabaha kadar en azından bir yıldızın kayması için sayısız dualar ettim. Hiçbiri yerinden oynamadı.

Neyse lan başlıyorum ilgi olursa devam ederim

önce kendin için yaz. biz öyle yapıyoruz.

ilgiye göre başlayacağım panpalar. ilgi olmazsa, "haa yok ben istemem gardaş" derseniz, orasına karışmam elbet.
sadece benim yazdıklarım için http://inci.sozlukspot.co...yorum/@roman-yazan-telsiz

lan yazsana insanı merakta bırakma

yannanımın gibi