geçen yıl tam bugün ihanete uğradım

ezel güzel diziydi panpa

ve şimdi intikam için onun yanındayım. her şey istediğim gibi gidiyor, ben yazıyorum ben oynuyorum ama yazdığım kaderin içinde onu bana ihanet ettiği çocukla görmek ağır dokunuyor.
Ben ben miyim?
bunun cevabını belki bir gün bulurum. Hikayem yatay geçiş yaptıktan sonra başladı. aslında bitmiş olması gerekeni kendi ellerimle yeniden başlattım.

Edit: devdıbını sonra anlat diyen olursa anlatacağım. anlatmak iyi geliyor, anlatma diyen olursa da anlatacağım. okumazsanız okumayın. bugün çok kötüyüm. planımın en dayanılmaz yerindeyim.
sevdiğim kız ile sevgilisi yan odada yıl dönümlerini kutluyorlar.
bense ihanetimin yıl dönümünü size yazıyorum. kapım kilitli, gizli gizli sigara içiyorum karanlık odada.
ağlayamıyorum hıçkırıklarımı duyarlar diye.
ben ben miyim? bu ben olamam.

Sizofren olmus lan bu. Git bikac meme elle kendine gelirsin

amk yine okuyacam dayanamıyorum

edit : lan at yarra yaz fakat hikayeyi sonlandırmazsan giberün adam gbi başla bitir

tuğçe sevgilisiyle arasındaki bağı tamamiyle bitirmişti.
ve ben yanında olduğum zaman bu durumu çabucak atlatmıştı. aslında ihtiyacı olan şey o kadar çok fazla bir şey değildi. sadece samimi bir ortam istiyordu. rahat edeceği bir şey. istediği bir erkek arkadaş bile değildi. sadece buydu. kendini rahat edeceği bir ortam

geçmişi düşünmek iyi gelmiyordu. buraya geldim bir şeyler yapmalıydım özellikle planlarımı iyi ayarlamalıydım. bir kaç gün sonra derslere falan gitmeye başladım. müzik kulübünden bir yığın azar yedikten sonra tekrar katılmaya başladım onlara.
daha sonra bir yığın kişiyle tekrar samimiyet krmya başladım ve yurttan çıkma kararı aldım.
"eve çıkacam" dediğim zaman bir kaç arkadaşım ev arkadaşı olmayı teklif etti. tabi ben içlerinden Adem in ev arkadaşı olmayı kabul ettim.

nazife ile aramdaki ilişki gittikçe soğudu. ve bir yerden sonra nazife bitirdi. ilgilenmediğimi falan düşündükten sonra...
müzik kulübünde bir ay kadar etkin oldum. gitar kursları veriyor canlı müziklere katılıyordum.
arada bir arkadaşlarla içiyordum.
Adem içki ortdıbına katıılmadığı için arkadaşları ben eve çağırmıyor genelde ben misafirlik yapıyordum.

müzik kursunda mervenin arkadaşları da benden kurs alıyorlardı. bir gün tuğçenin bir probleminin olduğunu fark ettim. hani kızlar belli eder.
aslında problemin ne olduğunu biliyordum. erkek arkadaşı mevzuusuydu. 3 aylık ilişki de en az 15 defa ayrılmışlar ilişkinin cırkı çıkmıştı. kimse önemsemiyordu. benim açımdan da konunun önemli olmasının nedeni tuğçenin bu konuda yalnız kalmasıydı.

reserved

hadi evlat bırak o klavyeyi elinden

"bir sıkıntın mı var" ile başlayıp biraz içten ve samimiyetle konuştuktan sonra bundan kolay iş yoktu. kız içini iyice açtı. aslında benim için o kadar da önemli olmayan bu olayla planımın parçalarını birleştiriyordum. önemsiyormuş gibi yapıyordum. aslında bu konuları anlatacağı kimsesinin olmamasının dert olduğunu söyleyince:
"bu konularda seni her zaman dinleyebilirim ve elimden geleni yaparım.." dedim.

tuğçe ile bir kaç hafta sonra çok samimi arkadaş olmuştuk. bveraber ortamlara girmeye başlamıştık. böylece arzu ile mervenin diğer arkadaşları ile ve merve ile de ortamlara girmeye başlamıştık. ama ortam yavaş yavaş beni önemli yapıyordu. farklı olduğumu hissettiriyordum. içimden gelmeyen fedakarlıklar yapıyordum. sevimli görünmeye çalışıyordum ve başarıyordum bazı şeyleri.
"sen benim en iyi dostumsun." demişti artık tuğçe.
bu kadar mı kolay olurdu dostluk orası amenna. ama görüşü böyle olduğu için de, zamanında merve ye benim ihanetimden dolayı destek verdiği için de tuğçeden arzudan nazifeden nefret ediyordum.

okuyan varsa devam ediyorum yoksa ara vereceğim

ihanetin yıl dönümü şerefine bir sigara...

devam et panpa

et panpa

tuğçeyle görüşmelerim devam ediyordu. tuğçe için elimden gelen her şeyi yaptım. içimden gelmeye gelmeye gerçek dostluğun nasıl yapıldının örneğini veriyordum. tuğçe bana gittikçe fazla bağlanıyor heran ihtiyaç duyuyordu. sohbetlerimiz samimileşti. hal böyle olunca arzu ile de aynı şekilde olmaya başladık. beraber ortamlara giriyorduk. bazen adem ve merve de bize katılıyordu ama farkettiğim bir şey vardı. tuğçe ve arzu artık merve den uzaklaşmaya başlamıştı. çünkü ben merve ile aynı ortamdayken çok fazla samimi olmuyordum. bunu da yakın olduğum için tuğçe ve arzu farkediyordu. ondan dolayı bir vakitten sonra mervenin ortamımıza gelmeleri onları rahatsız etmeye başladı.

reserved

"geldiğin için çok teşekkür ederim bir tanem."
kollarımın arasında omzuma yatıp, gözlerimin içine bakarken söylüyordu bunu.
"üşüyor musun aşkım."
başını reddederce sallıyor ve gözlerimin içine bakıyordu.
"Beni hiç bırakma olur mu?"
kaşlarımı çatıyor
"O nasıl söz. seni asla bırakmayacağım" diyordum.
"Seni çok seviyorum"
öyle bir çoook diyordu ki, bunu en içten hisseden insan bile bu kadarını başaramaz. bunun yalan olma ihtimali olamazdı...
olmamalıydı.

bir on beş dakika uyuduktan sonra uyanıyor bu sefer inat ediyordu. dışarıya gidiyorduk soğuk havada birbirimize sarılarak ısınıyorduk. daha sonra bir banka oturduk. o kadar rahatsız edici bir soğuk vardı ki bunu dışarda hiç kimsenin olmamasından dolayı söylüyorum. yoksa ben rahatsız değildim. ben hangi ortamda olursam olayı yanımda bulunması gereken tek şey buradaydı.