(bkz: show tv), (bkz: kanal d), (bkz: star tv), (bkz: fox tv) gibi büyük kanalların saat 19.00-20.00 arası yayınladığı haberlerde sıklıkla gördüğüm bir tuhaflıktır. haberlerde bazı güncel konulardan bahsedilir bilirsiniz. ekonomi kötü olduğu için geçim sıkıntısı, teknoloji çağında insanların telefona bağımlılığı, karısının sözünden çıkamayan light selami türk erkekleri, meyve ve sebzelerin aşı ve ilaçlama kaynaklı inorganikleşmesi, kötü beslenme sonucu çok kilo alan gençler, havaların şaşırtıcı bir şekilde(!) aralık-ocak aylarında soğuması...

bir sürü konu işlenir haberlerde ve konuyla ilgili vatandaşlara röportaj yapılır. o röportajlara hep rastlarsınız. sempatik bir muhabir konu hakkında soru sorar, vatandaş abimiz/ablamız da halk diliyle samimi cevaplar verip röportajın ana fikrini destekler. siz de fark edersiniz bunu. ben hiç vatandaşın muhabir tarafından açılan konuya yok, öyle değil, tam tersi bence. dediğini duymadım abi. hep muhabire hak verirler, muhabir bir söylüyorsa vatandaş bin söyler/yapar. inanılmaz bir uyum vardır muhabirle aralarında. (bkz: alex de souza) ile (bkz: semih şentürk) arasında bile böyle uyum yoktur emin olun.

mesela ana haber sunucusu gençlerin telefon kullanımını aşırıya kaçırmasından, bunun iletişimi sekteye uğratıp insanı tembelleştirmesinden ve akabinde yaşanabilecek olası sağlık sorunlarından bahseder. gerekirse bazı ikna edici istatistikler verir. sonra muhabire bağlanır. muhabir de böyle hareketli, sıcak ve samimi, esprili bir tavır takınmıştır. bütün ana haber muhabirleri böyledir. sanki ana haber izlemiyorsun da köy esnafıyla tanışıyorsun gibi hissettirir. neyse, muhabir gelir ekrana. yanında da böyle asosyal, saçı başı incin, etrafa bakışları anldıbını yitirmiş kilolu bir ergen... başlarlar diyalog kurmaya (yerine göre muhabirin monoloğuna döner bu.)

muhabir: evet selçuk (Selçuk tepeli'ye hitap etmektedir), dediğin gibi teknolojik gelişmeler halkı miskinliğe ve teknolojik alet bağımlılığına itti. bunun sonucunda insanlar birbiriyle iletişim kurmamaya başladı ve kopukluklar baş gösterdi. yanımızda bir gencimiz var. merhaba, ismin nedir senin?

ergen: (telefondan başını kaldırmaksızın yayvan bir gülüşle ve harfleri yuvarlayarak) atakan!

muhabir: (gülümseyerek ve atakan'ın hâlinden az çok anlar bir tavırla) evet atakan, bu konu hakkında ne söylersin? sen de teknolojinin yanlış ve aşırı kullanımının insanların arasındaki bağı zayıflattığına hemfikir misin?

ergen: (ağzını olabilecek en karmaşık şekillere sokarak ve telefondan başını 1 milim bile kaydırmadan) of course! yaani çok aşırı kullanıyoruz telefonu bilgisayarı. bu da bizim iletişimimizi down ediyor yaaa. hayatımızın bir parçası oldu technology. insanlar telefonsuz ne yapıyordu eskiden yhaaa? hiç benlik değil.

muhabir: (dışından gülümseyip içinden küfürler savurarak) belli ki sen de o gençlerdensin atakan. bize başka söylemek istediğin bir şey var mı konu hakkında?

ergen: hangi konu?

muhabir: evet selçuk, atakan ile röportajımız da bu konuyu destekliyor * gerçekten teknolojinin yan etkilerinden biri oldu bu iletişimsizlik. sana dönüyoruz.

aşağı yukarı bu minvalde geçiyor konuşmalar. konu ile muhabirin röportaj yaptığı vatandaş arasında hep böyle bir uyum, ana fikri destekleyicilik var. ha, diyeceksiniz ki kardeşim, ana fikre ters mi düşsün örnek verilen vatandaş? derdin ne senin? haklısınız ama bunun abartıya kaçması güldürüyor bir haber izleyicisi olarak beni. obezite konusu işlenirken muhabirin konuştuğu kişi soruları hamburger yiyerek cevaplıyor falan. ekonomiden bahseden adam muhabirin yanında kendini parçalayacak öldük, bittik diye.

muhabir erkeklerin kadınların sözünden çıkmamasından bahsediyor, röportajdaki adam karısının yanında esas duruşa geçiyor, ağlamaklı bir ses tonuna bürünüyor böyle. bir garip geçiyor yani bu röportajlı ana haberler. ikna ediciliği artırmak için yapılan canlandırmalar fazla abartılı kılıyor fikrin gerçeklenmesini. içimden diyorum ki lan tamam anladık teknoloji iletişimi zorlaştırdı, bitirin şu röportajı. bunu dedirtmemesi lazım röportajın. abartının azalıp doğallığın hakim olması lazım. ana haber röportajına da kurgu yapmayın, yetti be * neyse, buna da değinmek istedim biraz. yoksa ne yaparsanız yapın, biz yine izleriz. ama yine de bir düşünün, naçizane önerimdir *