0
benim bir bayblade'im vardı beyler, pazardan sadece 8 liraya almıştım. mahallede parçalamadığım 2-3 tane beyblade kalmıştı. çok güçlüydü, metal olmasına rağmen oldukça hafifti. vurduğu an rakibi 2 metre uçururdu, kısa süre sonra vurduğu beyblade ya dururdu, ya da zaten çarptığı anda dururdu. sahibi olan bebe de ağlardı. bir keresinde hiç unutmam, bizim mahalleye yeni bir bebe geldi. akşam tanıştık, bunu aramıza aldık falan sıkı da kanka olduk. aytek'ti hatta adı. neyse beyler, bu benim mahalledeki en kral beyblade'çi olduğumu duymuş. tabi o zamanlar çocuğuz amk ben de 12 yaşlarındayım. aytek benden 1 yaş küçüktü. hepimiz o yaşlardaydık, benden büyük abiler de vardı onların da beyblade'ini uçurmuşluğum vardır tek tek. tüm mahalle saygı duyardı bana beyler, bizim evin bodrum katına leğenlerle beyblade sahası kurmuştum yani o derecedeydi. neyse efem, aytek duymuş benim krallığımı. bizimkilere "sıkıysa benim karşıma geçsin" falan demiş. geldiler söylediler bana.
geçtik bizim bodruma gece amk, büyük leğen vardı benim orda yapardık genelde turnuvaları falan. gerçi milletin birinci olma gibi bir beklentisi yoktu, ikinci olmanın derdindeydi hepsi birinci zaten belli amk.
neyse, bi baktım ezik mavi seedorf'u var. ahahahah plastik amk. saniyesinde paramparça oldu dağıldı beyblade'i çocuğun. bir ağlamaya başladı beyler, o gün bodrumda bana ağlayarak "eeiihihhhüüü.. mahkemeye verecem seni beklee.." diyip kaçıp gitmişti. ne komikti, ondan sonra paso düşman olarak kaldık amk. çocuğuyla.
ama o manzarayı hala unutmam, "eiihhuuiüüiii, mahkemeye verecem oğlum seni bekle eeiiüghühü"
