Hapis hayatı zordur evlât. Herkes yapamaz. Mum ateşiyle çay demlenen, yastık pamuklarıyla pişti oynanan kabadayıların yeridir mapus. Kaderi bedbaht olanın, kısmeti kara olanın soluklanacağı mescidi, dört duvar arasında kilitlenmiş berfin çiçeklerinin çığlığıdır o binalar. Hapiste hayatta kalmak bilek ister, hayat dışarıda değil. Zira dışarıda kötü yaşayanların tesellisidir içerisi. Bir gibim bilmeden havlama o yüzden, yaşadığım zorluğun yüzde 1'ini rüyanda görsen korkudan intihar edersin. O izlediğin vurdulu kırdılı filmlerin gerçeğini yaşadık biz. O yüzden sen var git mahallene evlât, boşver bizi. Anlamazsın sen.

Koğuş ağası gibtim