bir sigara içip çıkacaktım. hastanenin acil girişini birden saran gürültü gözümü gürültünün olduğu yere dikmişti. telaşlandım haliyle. noluyor lan dıbına koyimler savurdum. bir kadın ağıtıydı bu, çığlıklarla dolu bir kadın ağıtı. çocuğu kucağında ağlamaklı sesiyle haykırırken kadın, hastane görevlileri gayet soğuk kanlılık ile yaklaştılar kadına. basite indirgemişlerdi kadının durumunu. umursamaz tavırlarıyla kadının kucağından çocuğu alıp bir odaya zütürürken gayet yavaş ve sakinlerdi. alışmışlardı artık. bünyelerine işlemiyordu insan acıları. garipsemiştim bu durumu sigaramı içerken. ilk sesi duyduğumda bir panik olmuştum haliyle.

sigaramı söndürüp hiçbir şey olmamış gibi asansöre ilerledim. asansörü çağırdım, beşinci katın tuşuna bastım. asansörden inip refakatcı olarak kaldığım odaya girdim ve uzandım.

istemsiz bir umursama sarmıştı.

ve bu bir zincirlemeydi sanırım.