hatirladiniz en kral futbol maci

denizlispor - fenerbahçe maçı 14 mayıs 2006

galatasaray-arsenal
galatasaray-leed united-
galatasaray-dortmund
galatasaray-mallorca
galatasaray-bologna

türkiye - hırvatistan .

120de gol ye 121 de gol at gibeyim böyle futbol mantalitesini

9 ocak 2005 inter-sampdoria maçı
88.dakikaya 2-0 mağlup giren inter 88 martins,90+1 vieri ve 4dakikalık uzatmanın son saniyelerinde recobanın attığı güzel golle 3-2 kazanmıştı ne maçtı amk stadı terkeden taraftarların stada geri dönüşünü unutamam

hayatımda ilk stadda canlı seyrettiğim maç.1977 inönü (mithatpaşa) stadı fenerbahçe beşiktaşı 3-0 yenmişti.3 golü de cemil turan atmıştı.

not:trabzonsporluyum

ilki kadıköydeki 4-3 lük maçımız fena taşak geçmiştik.

ikincisi de hemen yakın tarihte panpalarla 30 otobüs gittiğimiz ibb-bjk final maçıydı. çok çekişmeli süper bi maç oldu. kupayı da aldık oyhşş

fener 3-4 beşiktaş

paranın satın alamayacağı şeyler olduğunu hatırlatan maç *

türkiye - çek cumhuriyeti 4-3

fenerbahçe 6 galatasaray 0

hiç unutmam adamlar 0-0 dan 6-0 yaptılar

not: galatasaraylıyım

bjk 3 - 3 valerenga, amk 3-0'dan 3-3 olduydu maç hiç unutmam

not: beşiktaşlıyım

nisan 2003 kadıköy panteri pancu kalde o maç unutulmaz

galatasaray-monaco (hagi nin o muhteşem golu attıgı maç)

hırvatistan ve çek maçları 2008

fb gs 6 kasım

@10 da verilmiş cevap dağılın huur evlatları...
o maçtan daha heyecan verici bi maç yaşamadı şu millet.
uefa bile bütün avrupa şampiyonası turnuvları tarihinin en iyi 3 maçından biri olarak seçti.

Fb 2-1 chelsea
fb 6-0 gs

risörvıd

96 şamp ligi finali
hani 90 da manchesterin 2 gol atıp kupayı aldıgı maç

türkiye çek cumhuriyeti... fener gaziantep 0-3, 4-3 olayı.. milan rapaic gibmişti...

hollandayla çek cumhuriyetinin bi maçı vardı 3-2 bitmişti sanırım. o zaman demiştim bunun gibi maç bi daha izlemem diye heralde izlemedim.

9 yaşındaydım, 4.sınıflarla öğlen tenefüsü maç yapmak için toplanmıştık. adeta pendikspor arsenal maçı heyecanı vardı hepimizin üstünde ve biz malesef pendikspor duk. öncelikle zilin çalması ile kayışı kopmuş bir aygır gibi okulumuzun bahçesine indik. ilk iş olarak kaleleri belirleyecek olan taşları itinayla seçtik. iki taşın arasını öyle milimetrik hesapladım ki adımlarımla gol yollarını engelleyecek kadar dar fakat gol atılacak kadar genişti. daha sonra kaleci arkadaşımıza evden getirdiğim yün eldiveni verdim. böylelikle kames marka plastik topumuz ellerinde bir alev topu gibi dönerken o ısının etkisiyle topu bırakmayacaktı. takımımız hazırdı. ısınma hareketleri yaparken ufak çapta bir dokuz aylık senfonifisi yaratmıştık. daha sonra ilerden dev cüsseli, sert bakışlı, kalınca sesli 4.sınıflar belirdi. hepsi adeta iki metre sayılırdı bizim çelimsiz çocukların yanında. bir yıl o yaşta bir çocuğun gelişimine ne denli farklılıklar oluşturuyor bir bilseniz. kader maçı başlamak üzereydi. santra alanına gelinmişti. yazı tura için paramız olmadığından sokakların karar mercii olan aldım verdim ben seni yendime başvurduk. fakat 4.sınıf takımının kaptanının ayakları iki insan ayağı büyüklüğündeydi. daha aldım kelimesi duyulduğunda bizim takımın kaptanının ayağı üstüne vinç düşmüş gibi bir baskıya mağruz kalmıştı. çılğıklarını bunca yıl sonra bile kulağımda çınlar. karşı takımın kaptanı kaleyi seçti. bize ise top kaldı. orta sahada sarı kames rüzgardan uçtu uçacak şekilde sallanırken bir anda başladı maç tüm heyecanı ve brutalitesi ile. artık kader ağlarını örmeye başlamıştı. bize saatler gibi gelen o 40 dakikalık öğle tenefüsü müthiş bir heyecana sahne oluyordu. fakat santranın hemen ardından havalanan kames top bir anda rüzgarın da etkisi ile çatıya doğru havalandı havalandı.. herkes orda kalmaması için aynı anda dilek tutuyordu resmen. fakat futbol tanrıları dileklerimizi kabul etmemiş olacak ki topumuz, güzel kames imiz, çatının üstünde kalakaldı. o inanılmaz karşılaşma daha başlayamadan son bulmuştu. o gün bugündür futbol tanrılarına kinim asla dinmedi. ve ogünden beri o meşin yuvarlağa asla dokunmadım. ta ki öcüm alınıncaya kadar.
okuyanı gibiyim

türkiye hırvatistan