Sizin hiç anneniz öldümü beyler?
Benim öldü.. Kör olmadıysam da sağır kaldım.

Her şeyde böyle başladı zaten. Babam duramadı o şehirde. Akrabaları falan sürekli görmek, insanların acıyan bakışları, dedemler falan derken dayanamadı. istanbul’a taşınma kararı aldı.
Keşke almasaydı.. Çünkü sokak hayatını öğrenecektim. istanbulda her türlü taka, pisliğe bulaşacaktım.
Taşındığımız semt de insan yaşdıbına dair en ufak bir şey yoktu gençler. Nasıl bir takun içinde olduğumu bilmiyordum. Ne gibi iğrenç insanlar ile tanışıp neler yaşayacağımı bilsem, bu gibik yere adımımı atmazdım. Kalırdım dedemlerle babamın peşinden gelmezdim. Ama olan oldu bir kere.
gibik bir okula yazıldım. ilk zamanlar zordu tabi, Büyük kaybım beni saçma sapan bir çocuk haline getirmişti. Siz hiç annenizin sesini unuttunuz mu? Bir defa daha duymak için, o tınıyı hatırlayabilmek için nelerimi vermezdim. Sabahın köründe beni okula gitmem için uyandırırken, ne rahatsız olurdum halbuki o sesten Allah bilir ya... Neyse tüylerim diken diken oldu yine. Acı ama gerçek beyler bu dünya da her şeyinizi kaybetseniz de hayat devam ediyor. Ağladığınız her şeye gülüp geçiyorlar. Bu piskolojik bunalımla, yaşadığım yerdeki hayat koşullarının beni nasıl bir canavara dönüştürdüğünü, sokakta gördüklerimi, körü körüne bağladığım dünyalar güzeli huuryu ve bana yaptıklarını anlatıcam size arkadaşlar.

edit: Buradan sadece benim yazdıklarımı okuyabilirsiniz arkadaşlar.

http://www.incisozluk.com...9Ftirebilir-amk/sahibi/1/

O günü biri bana unuttursa, ona kölelik yapardım.
O kızın hayatıma girişi ve hayatımdan çıkışı varya…
Kalbimde tırnak izlerini bıraktı.
Çok kavgalar vermiştim. Hiç bu kadar yara almamıştım. Beni tepe taklak etmeyi başardı..
Öyle bir kız düşünün ki beyler.
Suskunluğu öldüresiye çirkin. Mutsuzluğu öylesine öldüren.
Ruhu annemin elleri gibi çatlak.
Gözlerin de bir parıltı ki
Karanlıkta yoluna fener olur yol gösterir. Minicik elleri yeri geldimi öyle bir boğazlar ki sizi
O boğazınız büklüm büklüm olur. Sakın kızdırmayın onu. Çünkü size kızarsa dünyalarınızı karartır…
Saçlarını anneniz gibi ören bir kız düşünün.
Anneniz gibi kokan bir kız düşünün. Düşünün o kızı, sestonu öyle sevimli bir şekilde emirler savuruyorki size, anne sözü dinler gibi yerine getiriyorsunuz hepsini.
Bütün bunları düşündükten sonra annenizin olmadığı aklınıza gelirse ne yazık size..

Burda olan varmı!! kemik kitlem nerde benim amk ahahaha
Hayat belirtisi verin beyler.

Metin abi girdi lafa
-bu çocukla çalışmışsın sen önceden?
+Aynen eski eleman benim ama bıraktı işi ne oldu hayırdır.
-Muzaffer diye bir kardeşimiz daha var onun istifa dilekçesini getirdim sana.
-Onu benle konuşma sen.(kimlerle konuşucak amk. Korku indi yüreğime)
+Kardeş Muzaffer işi bıraktı. Detaylı konuşmak isteyen bize gelsin. Bundan böyle muzafferin işi yok burada. Benimle beraber artık.
-Ağabeyin haberi varmı senin burada olduğundan.
+Ağabeyin haberi yok. Muzafferi bir daha ararsan olucak.
(züt korkusundan ölüyorum serin arada bana bakıyor gibecem seni gibi)
Metin abi racon kesti bildiğin Üstelik bu ağabey kim amk? Ne oluyor burada anlamadım tavşan gibi dinliyorum ben.
Ben çayın son yudumunu hüplettim o anda farkettim lan
Ne tokmak ne metin abi elini bardağa zütürmemiş. Yanlış bişey yaptığımı anladım
Sonradan öğrendim usulü neyse
Ben son yudumu alınca çıktık mekandan. züt gibi kaldı serin.
Huzur indi beyler yüzüme..
Tokmak hayatımızı kurtarmıştı resmen.
ikinci bir şans vermiştiler bize…
Atladık arabaya tekrar indirdi bizi metin abi meydanda tokmağa sarıldım direk.
+Abim Allah senden razı olsun. Sen öl de gelip öleyim.
artık ağzıma ne gelirse söylüyorum tutamıyacağım sözler veriyorum ulan tavşan gibi yapışmışım adama gören muallak sanacak bizi amk.
haliyle az iteledi beni kibar kibar
-Kardeşim sende muzafferde bundan sonra bir kardeşimsiniz benim. Ama gözüm üstünüzde tek yanlış bir haber gelirse hakkınız da, Sonu kötü olur. Benden değil dayımdan kork. Orda racon kesildi. Yüzümüzü kara çıkarmayın dedi

Evet arkadaşlar herşeyin dönüm noktasına geliyoruz şimdi. Buraları anlatmak biraz koyacak bana. Hala yarası taze içimde bunların bir türlü kapanamıyor. Aradanda baya zaman geçti halbuki çok oldu yani.
O huur ya geliyoruz arkadaşlar şimdi. Beni ikilemlerde bırakıp kafayı yedirten huurya.

Muzaffer geldi yanıma ekber le
- Teke tek halledeceksiniz
Nutkum tutuldu tabi çıktım öne. Benim ki göründü oda geldi yanıma doğru yürüyor
Bu yürümeye başlayınca beni nasıl dövdükleri gözlerimde canlanıyor.
Babamın bana sarılması aklıma geliyor. Bana annemi arattığı aklıma geliyor.
Yanıma gelir gelmez yumruğu koydum buna daha davranamadan çelmeyi geçirip aldım altıma ağlaya ağlaya vuruyorum. Ama gavura vurur gibi beyler. Bütün hıncımı çıkarıyorum. Hem ağlıyorum hem vuruyorum. Üstünden ekber kaldırdı çocuğun o anları tam olarak hatırlayamıyorum zaten isteseniz de hatırlanmıyor. Çocuk baygın gibi uzanıyor yerde ağzından burnundan kan boşalmış. Kendimi okadar güçlü hissettim ki o an
o an yerde yatan huur evladına 1 gram acımadım. tak beni bıraksa öldürene kadar vururdum ona.
abisi geldi yanıma
- kardeşim bu mevzu burada kapanmıştır. Kısasa kısas sende bizim bir kardeşimizsin. Ondan bir farkın yok gözümde bizim çocuklar sana yanlış yapmışlar dedi.
beni döven diğer 2 huur çocuğu gelip özür dilediler. Önümde başları eğik bir şekilde. Elimi sıktırmadım hiç birine. gibtir olup gittiler o kuru kalabalıkları yavaş yavaş dağıldı.
içimde fırtınalar kopuyordu. ..
Gözlerimi nefret hırsı öyle bir bürümüştü ki…
Yavaş yavaş içime bir özgüven doluşuveriyordu Bu arada arkadaşlar
‘tak ekber’ hayatıma bu şekilde giriş yaptı huur çocuğu ismini gibtiğim taku

Sonun da gittiler şükür ettim. istemsizce ağlamaya başladım. Gözyaşlarım şapır şupur akıyordu. Her tarafım ağrıyordu. Ağlaya, ağlaya düştüm evin yoluna. Hayatımız da unutamadığımız olaylar olur işte bunlar gibi. Eve gidip annemin koynunda ağlamak istiyordum. O an sadece 1 saatlik evde olsa, o an benim için korkup benle beraber ağlasa,
beni teselli etse, bir kez kokusunu içime çeksem bunun için yani sadece 1 saat için ömrümden 10 sene verip şeytanla anlaşma bile yapardım. Anneme o kadar çok ihtiyacım vardı ki…
Yarı topallayarak vardım eve burnumun altında kan kurumuştu bir gözüm balon misali şişmişti. Çok pis dövmüşlerdi. Bu kadarına gerek yoktu ki..
huur çocukları hiç mi insaf yok sizde. Eve vardığımda annem yoktu. O andan sonra alışacaktım tamamen, kabullenecektim onun yokluğunu... Babam açtı bana kapıyı, o halde görünce irkildi tabi. Belli de etmemeye çalışıyor. Yüzümü yıkadım hıçkıra hıçkıra ulan tutamıyorum kendimi.
Babamında gözleri doldu. Geldi sarıldı bana.
Oğlum söyle bunu yapanı sakat bırakıyım diyerek sıkı sıkı sarıldı.
Ben sustum küçük çocuklar gibi ağlamaya devam ettim. Neyse sakinleştim ekmek falan yapıştırdım gözüme.
Gece zile basıyor birisi ama alacaklı böyle basmaz zile babam da korktu.
Bi baktım muzaffer aşağı çağırıyor beni baya hararetli haberi almış tabi.

Burda olan canlansın biraz da kendi kendime yazmak gelmiyor içimden arkadaşlar
ben zaten biliyorum hikayemi

Muzaffer ile yedğimiz içtiğimiz ayrı gitmez olmuş. O yanımda yokken bir ekgiblik hisseder olmuştum. sanki lokmalar boğazıma takılıyordu. Yarı babalıkta yapıyordu tabi bana bu yüzden olsa gerek. Hayatı bilmiyordum ki dıbına koyiyim kol kanat geliyordu muzo bana. Sınıfımı bile zorla değiştirtti. hatta başımdan geçen ilk olayı anlatayorum size.
3 taktan semt yan yana zaten bizim burada bilen arkadaşlar var özelden konuşuyorum şu an onlarla neyse. başka bi semtten taşaklı sarışın bir lavuk var. Çocuk bana sürekli dik dik bakıyor ama ben buna bakarsam kesin büyük mevzu patlar diye uğraşmıyorum. Tayfayı düşünüyordum açıkçası artık ailem gibi olmuşlardı. Bir zararda gelmesini istmiyordum. Birgün muzafferle derse geç girdik beyler
Muzafferde hayvanın teki amk, hocadan destur almadan girdi sınıfa. Bende arkasından tabi.
hoca haklı olarak bağırmaya başladı.

kardeşim sıkıntı yok dinleyen 2-3 kişide olsa yazarım
yarıda bırakmam. Size ayıp olur bir kere. Tabi dinleyen daha çok olsa heves gelir. ama merak eden 1 kişi de kalsa sonuna kadar yazarım

tak’un gecekonduya alıştık gel zaman git zaman iyice mekan belledik yani. Ama köpek bağlasan durmaz beyler. Rutubet kokuyor ulan kapkaranlık bi yer. tenekede ateş yakıyoruz sabaha kadar. gibtiğimin ekberinin her daim kafa güzel zaten. Ya birkere bu huur cocugunun kokusu tek başına yeter rutubeti felan geçin yani. Bonzaide yeni patlıyor 1 sene olmuş daha ya dıbına koyiyim anlattıkça üzülüyorum varya. Ama ibret alın beyler, umarım faydası dokunur anlattıklarımın. Ekber zütvereni farklı bi semtten serin abi diye birisine torbacılık yapıyor. Bize bonzai getirip duruyordu gece patlıyoduk orda. Esrar içip hap atıyorduk ama bu bonzai varya..
Abi böyle bir kafa yok böyle tatlı bir şey yok okadar mükemmel ki ilk başlarda
üstüne bedava geliyor haplar, bonzlar. Eve gitmez olmuştum 3. sınıfı okumuyorduk amk resmen. Bi zaman sonra gecekondudan da çıkmaz olmuştuk.
Ekber huur çocuğuna cebimdeki bütün paraları verirdim. Ama bir zaman sonra parayla vermemeye başladı gavat. Ben çıldırıyordum artık dedi gel seni serin abimizle tanıştırıyım.
Eveeeet takun içine doğru gidiyoruz buraları atlamak istiyorum ama içimden geldiği kadarıyla anlatıcam amk.

Öyle bir girdi ki hayatıma zerda nasıl anlatacağıma bilemiyorum inanın.
Havalar soğuk bizimkiler ile erkenden gelmişiz okula. Uykususuz zaten.
Yaşlı adamın başını beklediği kapı açıldı. Modern çağın nesnesi lojmanlardan bir prenses taşıyordu.
Girdi içeri çekti kenara, Servisten herkes indi.
Biz yağmurun altında sigara içiyoruz o sırada. Tatlı yavrucaklarda ıslanmamak için koşuşuyorlar okula.
En son indi servisten. O kadar asil bir şey ki okadar eşsiz ki..
ilk dikkatimi çeken yanağındaki ‘ben’ di. O Bembeyaz suratına o kadar yakışıyordu ki.
Yağmuru yiye yiye girdi okula. Saçları incintı kafasını çevirip bir defa bakmadı bizim tarafa..
elinde tek bir defterle gelmiş okula meleğim.
Avanelere döndürdü beni o sıralarda fakat farkında olmadan geçti gitti.

Ekber le konuşmaya başladılar kenarda
işin kokusu çıktı ortaya. Çocuk ekberden bonz almış parasını yarın getiricem demiş.
Yarında getirmeyince çekmiş çocuğu gecekonduya pekekent
Tokmak ekberi yakasından tuttu soktu gecekonduya ben tam arkasından gidiyorum
muzaffer çekti beni kolumdan karışma der gibi kaldım öyle.
içeride kıyamet koptu 30 saniye kadar herhalde güreştiler de tak başa çıkamazdı tokmak la aradan 2 dakika geçti tokmak bir çığlık sesiyle çıktı dışarı.
ulan herif topallıyor kıyamet kopuyor zaten
korktum tabi içeri girdik muzafferle bir baktım ki
tak harbiden taka dönmüş surat param parça perperişan
ağız burun kanlar içinde tasvir edemicem ama surat patates yani beyler inliyor pekekent
muzafferin bildiğin hoşuna gitmiş gibiydi
Tokmak bunu kesin öldürecekti yani.
diz kapağının hemen hizasına yandan emanet takmış tokmağın sonradan öğrendik
Herneyse arkamızdan 5-6 kişi girdi gecekonduya.
lavuklar la göz göze geldik polis ekiplerinin sesi duyuldu çil yavurusu gibi kaçıştılar Allaha şükrettim o an

okuyanlar girsin kardeşim mümkünse kendi kendime konuşuyor gibi hissediyorum.
anlatacağım çok şey var.

Konuşma bitti yüzüne “yesmiyes ağbi” içimden sövüyorum tabi. Çıktım gittim hesapta hiç muhatap olmam bir daha. Ama bırakmadı yakamı. Ertesi gün okulda biri koluma girdi. hay ananı gibeyim bu çekti beni barzo tayfanın yanına. içerisi işidin temellerinin atıldığı yer dıbına koyayım. sıcak karşılandım vip olarak girdiğim için herhalde. Birkaç gün takılıyım ne zarar gelicek dedim. Ali, idris, kemal, Yusuf bu gibikler le tanışmış oldum. Ama dikkatimi çeken bir şeyler var beyler? Okulun yeni bebesiydik? ee kaç gündür ne yan bakan ne omuz atan var? Millet ile göz göze geldiğimde gözlerini kaçırır oldular lan. Her gün teneffüsler de beni arayıp bulup omuz atan tipler artık kafasını eğip geçmeye başlamıştı..

Koşa koşa gidiyorum okulun çıkışına mutlu haberi vericem muzaffer zütoşuna
Mutluluktan ceylan gibi sekiyorum lan.
Vardım okula bir sigara yaktım. Onbeş dakika sonra zil çaldı.
muzafferi yakaladım direk. Anlatıyorum her şeyi ama heyecandan en son ne dediğimi unutup tekrarlıyorum kelimeleri amk. Yalnız boş boş dinliyor beni.
Her şeyi anlattıktan sonra Yalandan bir tebessüm takıldı suratına. Mutlu olmuş havası vermeye çalışıyor bana ama olmuyor. Hatta morali bozuldu belli lan.
O gece bizde kalıcaz yine ama içim huzursuz bir insan bukadar mı yapmacık olur lan ne oluyor bu çocuğa amk.
Gözlerin deki çaresizliği görüyorum beyler.
Serin muzafferin peşini bıraktı da.
muzaffer serini bırakabilicekmiydi amk?
orrrospu çocuğu muzaffer.

Biri yapıştı boğazıma koluna çaktım yumruğu.
emre abiyle görüşücem lan siz kimsiniz dedim haykırdım. Herkes dikildi bana bakıyor öyle bağırdım yani.
Kuş sattığı bir dükkandan çıktı tokmak emre. Geldi yanımıza noluyor dedi. Anlattım bir konu hakkında görüşecektim abi işim düştü sana diye. Tokatladı bu bana yapışan lavukları içim bir hoş oldu neyse
Girdik bunun dükkana çay felan söyledi kahveden getirdiler.
Hayırdır birader anlat bakıyım dedi.
+abi sen beni tanımıyorsun belki ama senden başka çaremizde yok oyüzden geldim kapına dedim. Boynum bükük ulan adam gibtir çekse son umudum kaybolacak.
-Seni tanımaz olurmuyum ben sen tak la takılmıyormusun dedi.
+yolu verdim işim olmaz abicim senin bacağının haberinide aldım iyileştin mi dedim
Sinirlendi bir den amk. Kalktı yaktı bir sigara
-o huur çocuğu serin abiye dua etsin yoksa bu iş kapanmazdı.
Gözlerim hemen parıldadı. Çıkış yolu görünmüştü beyler. Ama tokmağın gücü yetecekmiydi ki? Serin o nu dinlermiydi.

Önümde başka birşey kalmamıştı artık
Aklımda bulunan tek şey zerda ve gözleri ydi.
Okul da yollarını bekler olmuştum.
sürekli baktığı yerler de olmaya özen gösteriyordum. hep yakınlarında durmaya çalışıyordum..
o da bunun farkındaydı..
hanı şöyle bi ayağı sendelese
yere düşse yada gelip lavuğun biri laf atsa, rahatsız etse hemen çıkıcam ortaya beyaz pelerinlerimle ama yok AMK yok.
artık dayanacak gücüm kalmamıştı.
karar aldım vazgeçecektim.
bırakıyorum dedim. ben uyuşturucuyu bıraktım! bunu mu birakamıycam. kendimi gazlıyorum..
Ne mümkün AMK..
facebook tan istek geldi bir baktim
benim zerda'm
sevinç cığlıklari atıyorum artık evde.
koştum babamı aldım, yemeğe çıkardim amk.
(yemek diyosak Rüstem abinin kebabcisinda döner yedik)

Anasını gibtiğimin muzafferi yüzünden, hoca git geç kağıdı al dedi. müdür yardımcısına indim.
-ulan şerefsiz pekekent derse girseydin! utanmasanız zütümüzü gibeceksiniz lan yok kağıt gibtir git eşek başımı var karşında gibi tam hatırlamıyorum ama en az bunun kadar küfürlü bir cümle kurdu ki şaşkınlığımı gizleyemedim.
ulan bir okul öğretmeni bu şekilde konuşabilir mi? Konuşabilirmiş işte orda öğrendim.
hayretlerle bakakaldım ki benim suratımdaki hayreti görünce
utanmış olacak muallak, neyse tamam al veriyorum kağıt birdaha olmasın dedi. çıktım odadan almadım. Arkamdan bağırdı çağırdı gibik.
indim bahçeye. Şöyle bir bakındım etrafıma, ayı muzaffer banklarda oturuyor. Okulun ondan en uzak köşesine geçtim oturdum.
5 dakika sonra ıslık çalıp el etti. Canımı sıkmıştı bu sefer. zaten sorunlu bir pgibolojim var kalktım ayağa dayak yemeye gidiyorum bildiğin. Artist artist gittim yanına. lavuk beni görünce tebessüm etti artık acıdı mı halime niye bilmiyorum geldim yanına baktım bana gülümsüyor bir süzdü iyice deli oldum girdim lafa dayak yesem bile rahatlayacağım yani

Sinir bastı beni yakasına yapıştım. Bağırdım buna amacın ne lan senin zütveren.
ikinci bir şans geldi ayağına ne lan bu senin yaptığın?
Ulan dıbına kodumun sen o gece balkonda ağlamadın mı bu yüzden he?
Ölmek istiyorsan devam et lan gibik.
seni düşünende kabahat. Birdaha yüzüne bakmam lan senin. Bu cevapsız kaldıkça daha da nefret doluyordu içime. Oda içinde volta atmaya başladım ordan oraya
Düşünüyorum lan ne olacak diye.
Bırakıcam lan diye seslendi bana.
zütün yiyorsa bırakmazsın dedim. Bu uyudu. O gece erkenden.
Babama da açtım durumu buda yattı benim yattığım hastaneye
Arada para desteği sağlıyorduk beyler.
Çünkü korkuyordum amk en azından bizden çekinip elini sürmez diye.
okulun haftanın 4 günü hastaneye gidiyordu artık.
haftasonları haricinde okula gelmediği günler raporlu oluyordu.
bizden farklı sınavlar oluyordu falan okul yönetimide öğretmenlerde ilk defa bir insanlık belirtisi göstermişlerdi. Muzaffer sınavlara girmese geçecek pekekent o derece yani
Yalnız artık eskisi gibi takılamıyorduk. Bu arada aliyle kemalinde arası açıldı benimle.