hayat üzerine saçmalamalar

bir de bu başlık birileriyle paylaşılabilir aslında. sadece buranın 2010'lardaki kara mizahını bilmeyen insanlar diğer entrylerime bakıp beni yargılayabilir belki. ama o kısmı önemsiz, asıl benim bunu okuduğumda aldığım hisleri insanların alacağını düşünmemem. bunlar gerçekten özel şeyler, çünkü hiç kimse okumayacak diye yazdım. en azından tanıdığım kişiler okumayacak, ama belki benim kafamda üç beş insan başlığa denk gelirse de ilham verici olsun diye yazdığım bir şeydi, sanırım.

aa şeyi demedim lan 1 aydır sigara içmiyorum. hadi buyur burdan yak.

I took about 20 years of very serious smoking
A few ups and downs
A few trips
Little space odyssey once in a while
To get back, to get back, to get back, to get back, to get back to bein' a kid all over again
Because you know when you see a little boy or little girl runnin' down the street
Runnin' to meet the popsicle truck and all the sudden and you get to turn around and say "Wow I'll be glad when this cat gets here, all these changes I'm going through"
Back home again baby
Then comes the ages when you start drinkin' wine
Takin' care of business at the drive-in-movies, and one day your partner gives you one of those funny lookin' cigarettes and says its time to for you, for you to get mellow one more time
And after that first hit, the whole world brightens up just a little bit
But you know I come from back, way back in Indiana where like we've got outhouses, and brothers wearin' pointed toe shoes and carryin 45s, but you know there's, there's three kind of people in this world, that's why I know a change has gotta come
I say there's white people, there's black people and then there's my people

3 yıl önceki yazıda "çok yükseldiğinde veya düştüğünde yazasın gelir, ortası bitiriyor" demişim. belki de sürekli mutluluğu arayıp, niye mutsuzum diye hayıflanmak yerine bu düşmeleri kabullenmek gerekiyor. çünkü ortası olmak da vardı, neyse ki düşmüşüz.

evet gene ben (:

auvvv napıyorum lan ben yazmıyorum bayadır. merhaba arkasına çıktı alındığı için rahatlıkla karalayabildiğim müsvette kağıdım.

evet nerede kalmışız, bazı inişler ve çıkışlar bazı yoluna konan şeyler yeni şeyler ve müzik.

tam bir memur kafalı olma yolunda ilerliyor muyum diye kendimi çok sorguluyorum. ben ne istiyordum ve ne yapınca kendim olduğumu hissediyordum bunu tekrar hatırlamam gerekiyor gibi. galiba en çok yazmaktan keyif alıyorum. saçma bir şekilde üniversitede çalışmak tek işim olduğu zamanlar pek sevmemiştim ama doktoraya devam ederken araştırma yapmak işten daha çok tatmin ediyor. ama iş kadar para getirmiyordu. yazı yazmak da çalıştığım okuldaki hoca sen yazamıyorsun gibtir et bırak doktora falan tezsiz yüksek lisans yap bitir demişti. ona mı yükseldim diyeceğim ama bu dediğim 7 yıl önce, burada belki 10 yıldan fazladır yazıyorum. geçen cv'ye hobiler kısmına yazmalık güzel bir şey gelmişti aklıma buraya da bırakayım.

kelimeler, tatlar ve melodilerle denemeler yapmayı seviyorum.

hayatımdaki en acayip şeylerden birisi bu başlığa 11 yıldır yazıyor olmam ve dönüp 20'li yaşlarımın çoğunda nasıl bir kafada olduğumu metinlerin arasında gezinip anlayabilmem.

bir de kimseye diyemiyorum, çünkü incide yazdığımız postlara biri dalsa püüü rezillik. günümüz için kara mizahın seviyesi biraz yüksekti o zamanlar.

hay allah iyice kendimi tekrara başladım sanırım 3-5 üstteki entryde de aynı şeylerden bahsetmişim 2 yıl önce