hayattan nefret ediyorum

neyse hikayeyi bitirelim hızlıca, ben kahroluyodum ama bu işin peşini bırakmakta istemedim. sonra yakın bi arkadşıma sordurdum. bunun 2 üst döneminden tanıdıkları okula geldiğin ilk sene birisiyle çıkarsan hakkında kötü düşünürler demişler orosbular. kızda korkmuş ama gönlü varmış. bunu öğrenince kızla uzun uzun konuştum. kimse bilmez dedim. ikna ettim kızı ve çıkmaya başladık. bu kız tabi kimse bilmez diyince okulda hiç görüşmücez diye şartladı kendini. amk 1 hafta oldu kız herkezle konuşuyo bana gelince yolunu fln değiştiriyo. giberim dedim ben sevgilinmiyim yoksa düşmanınmı?? ya anlamasınlar diye yapıyorum fln dedi bu. bende o zamanki heyecanla olmaz böyle diyip bitirdim. kız kahroldu bende tabi. sonra bizim sınıfta bir kız vardı. ona birşeyler hissetmeye başladım. o benden hoşlandığını lise 2 de söylemişti. bendende böyle bişey görünce aramız hızla gelişti. tabi benim aklımın bir köşesinde hala bilge vardı ama üstü kapalıydı sadece. bu kızla çıkmaya başladık. kız çok çalışkandı. ilde dereceye oyanayn birisi öyle diyim size. bu kızın hedefi hukuktu ve bende bunu çok istiyodum. tabi aramızda bi fark vardı. o çoktan onlarca test kitabını bitirmişti ve ben hiçbir tak yapmamıştım. zaten bilge olayından sonra deneme puanlarım iice düşmüştü. amele gibi olmuştm iice. öğretmen lisesinde okuyosanz üstünüzde hep bi baskı olur. hep en iyi siz olmalısınız fen lisesinden sonra. ben sürekli bu kızla konuşuyodm ve test fln hikayeydi artık. konuşmadığımız zamanlarda bunu düşünüyodum. o ise konuşmadığımız zamanlarda test çözüyodu. her denemede ilk 5 teydi. bense ortaların sonlarında amk. öss geldi çattı. sınava girdik. kötü geçmişti benim için. kızınki ise süperdi biliyodum ama o beni üzmemek için orta işte diyodu. puanlar açıklandı ve ben bir öğretmenlik bölümü kazanacak puan almışken o ankara hukuğu kıl payı kaçırmıştı. ondan bi sonraki en iyi hukuk fakültesini yazdı tabi. bense sırf onunla olabilmek için onun yazdığı şehirden bir öğretmenlik yazdım. düşünebiliyomusunz binler hayalinizdeki üniversiteyi sevdiğiniz kız kazanıyo ve siz sırf onun yanında olmak için o şehirde bir bölüm yazıyosunuz. işte beni kahreden de buydu. içten içe bi eziklik hissetmeye başladım. saçma belki ama, o hukuk bense öğretmenlik. o belki savcı olucak ve insanların zütünden kan alcak. bense sümüklü çocukları susturmaya çalışcam. tekrar söylüyorum küçümsemiyorum kutsal bi meslek bu ama sevmiyorum be dıbına koyayım. istemiyorum. işte bi hevesle yazdık amk.