ilk Okulda dayak yiyen ezik kimsenin giblemediği herkesin alay konusu olan
bir tipdim o zamanlar fakirdikte bide fakiriz
diye edilirdim dayak yesem bile babama yada
hocalara kimin beni dövdüğünü söylemezdim
korkardım tekrar döverler diye bir gün arkadaşlarla top oynamaya gittik (arkadaş dediğim benim gibi eziler 2 kişi ve o zamanlar topum vardı babam o topu aldığında çok sevinmiştim) gençler o zaman gerçekten mutlu olduğumu hissettiğim tek anlardan biriydi ama fazla sürmedi beni döven serkan ve arkadaşları geldi laf attılar tabi biz kaçmaya çalıştık diğerleri kaçtı tek ben kaldım beni çok fena dövdüler ama mutluydum topu mu almamışlardı akşam saat 6 ydı eve geldim babam salonda oturuyordu o görmeden odama gitmeye çalıştım ama beni gördü biraz yaşlı gözleriyle üzgün bir halde bana bakarak ağzından hayatımı değiştiren cümle çıktı "dayak yemekten utanmıyormusun" dedi ve benim elimi sert bir şekilde tutarak bir yere zütürmaya başladı.

Devam ediyorum. Babamla hızlı hızlı bir yere gidiyoruz ama ben korkuyorum nereye gittiğimizi sormuyorum 5 dakka boyunca yürüdük tam 5 dakka o 5 dakka hayatımda en uzun 5 dakkasıydı sonunda beni taekwondo salonu olan derme çatma bir yere zütürdü salonun adı can spor kendi çapında bir yer babam bana bakarak "Sana yemin ederim bir daha dayak yemiyeceksin" dedi ve alnından öptü bu hareketle hem çok rahatladım hemde sevindim daha sonra cümleye devam etti "Okul kaydını da başka yere alacağım sen korkma" evet gençler o an mutluydum ama hemde korkuyordum 10 yaşında yaşıtlarından küçük çelimsiz ezik biriyim ben nasıl taekwondo yaparım diye düşünüyordum

Ama mutluydum ve gençler arkadaşım sevgilim beni seven biri yoktu ama mutluydum hergün eve yorgun bir biçimde gelsem bile arada hayata küfür etsem bile mutluydum o aralar 1 2 küçük turnuvaya katıldım eve parada zütürmeye başladım.Bir gün dershaneden çıktî otobüse binecem gelmedi dibine koduğum 20 30 dk sonra geldi bide yol var salonda geç kalacaktım otobüsten indim koşmaya başladım 5 10 dk geç kalmıştım ama koşuyorum biraz korkuyordum çünkü eskiden hiç geç kalmamıştım hemde hoca biraz sertti neyse ben koşuyorum sırtımda çanta pazardan çıkan bir kadın elinde poşetleri var bir anda önüme çıktı kadına carptım ama o kadar sert değil biraz yavaşlamıştım kadının elindeki ler yere döküldü özür diledim toplanmasına yardım ettim kadın teşekkür etti bende biraz acıdım genćler ne bileyim eski halim aklıma geldi kadına poşetleri evine taşınmasına kadar yardım ettim kadını evine bıraktım sonra arkamı döndüm ama döner dönmez birini gördüm.

O ekgibliği 2.dönem anladım arkadaşlar "oğlum c lere yeni bir kız geldi" falan diyorlardı ben takmıyordum sonra öteki teneffüs arkadaşlar konuşuyor ışte "abi hani şu c lere yeni gelen kız var ya adı Asena blabla" o an bir şey hatırlarım o olabilirmiydi heyecanlıydım hemen sınıftan çıktım c lere gittim evet oydu Asenam bizim okula geldi beni gördü ama takmadı hatta kim la bu keko der gibi baktı ben de buruk bir sevinç var kıza açılmalıydım ama onun karşısına çıkınca Türkçeyi unutuyordum konusamiyordum 1 2 kere denedim olmadı iyice mal olmuştum

Döner dönmez onu gördüm kurmalı saçları mavi gözleri var gözlerine bakmaktan yürüyemedim bir an tutuldum evet aşık olmuştum arkadaşıyla yürüyordu benim ona baktığımı gördü ve gülümsedi o gülümseme beyler şu an bile aklımda unutamam sonra arkadaşı "Asena" dedi adı Asenaydı biraz afalladım (gençler ben doğan ilk kızıma Asena adını koymaya yemin etmiştim neden bilmiyorum) sonra gitti ben 1 2 dakka kendime gelemedim sonra salon aklıma geldi koştum hocam ve ailem merak et miş biraz kızdı bağırdı ama bir sorun olmamıştı gene mutluydum

Ama hızlıydım ve zeki ilk zamanlar taekwondo da hareketleri yapamazdım ama intikam duygum beni besliyor olmadığım biri yapıyordu yeni okulumuz bana karışan biri yoktu ama önceden olanların etkisi ile kimseyle sohbet kuramaz hale geldim hayatım taekwondo olmuştu evden salona salondan eve gidiyordum 2 yıl sonra 6.sınıfta başlıyor dum dershane sınavından %60 indirim aldım(zaten katılanlara direk %40 indirim var bir derece yaptım geri kalan parayı da sağolsun dedem verdi) 6. Sınıfta edebiyata yöneldim tabi o zamanlar edebiyat dersi yok şiir sadece şiir yazıyorum okul dershane salon üçgeninde dönüp duruyorum

O zamanlar kendimden bahsedeyim göz rengi biraz değişik dir böyle yeşil gibi ama turuncuya yakın ailem falan çok güzel olduğunu şöyle kumral saçlı yım pek yakışıklı değilim saçım kısa (babam zorla kısa kestirirdi ben hiç sevmezdim) tam 2 yıl Asenaydı aradım tanıdığım herkese sordum soy adını falan bilen varmı 2 yıl boyunca o evin önünde geçtim belki görürüm diye ama nafile bir daha görmedim bu ara ben hala okul dershane salon üçgeninde dönüyorum nefes dahi alamıyorum arada şiir yazıyorum falan

iyi sayılacak bir anadolu lisesini kazandım o yaz kendimi geliştirmeye başladım kitap okudum diksiyonumu falan duzeltdim sırf lise dede ezik olmamak için neyse okul başladı ben ilk haftalar kendimi belli etme çabalarındayım nitekim bellide ettim hocalar değil herkes beni severdi bildiğiniz bin oldum ama insanları ezen değil kendi çapınta takılan bir insandır ama ağzım laf yapmaya başladı herşey iyi gidiyordu taekwondo da güzel gidiyordu dersleri pek takmıyordum ama bir şey ekgibti onu hissediyordum ama ne olduğunu anlayamıyorum o zamana kadar hayatımın en güzel yılı ama bir şey ekgibti genćler

Gençler son part geliyor burda olanlar belli etsin kendilerini

O yıl oturduğum şehirde taekwondo turnuvası olacaktı bu turnuva benim için çok önemliydi çünkü iyi bir derece yaparsam sponsor bulabilirdim ve önüm açılırdı ben turnuvaya 1 ay kala okula falan gitmedim müdür zaten izin vermişti (yok ailevi problemlerden falan 1 ay izin aldık) ben turnuvaya hunharca çalışıyordum ve en sonunda o turnuva gelmişti belediye başkanı falan izliyordu ilk maç benim için kolay oldu ben kırmızı siyah kuşak (pum2 ydim) karşımdaki mavi kuşakdı rahat yendim geldi ikinci maç (bu arada sadece bu hayvan benden üstün kuşakta pum3) ama ben bunu alıyordum son 20 saniye falan kaldı benim ayağım kaydı yere düştüm ışte hayatımı deģiştirecek olay o zaman oldu bu hur cocuğu ayağıma bastı ve kırdı (bu ara beni okuldan izlemeye gelenler vardı Asenada vardı ben bir bağırdım o acı ile herkes korktu bizimkiler bağırdı) aylarca yürüyemedim adam gibi 3 4 kere ameliyat oldum düzelmedi son kez ışte ümitlerimiz bittiği artık sakat kalacağım dediğim ameliyat başarılı geçti 1 yıl sonra yuruyebildim (o hur çoğuda taekwondo dan men oldu) ışte hastane ye gittiğim den sonra gözlerimi açtığım zaman karşımda bizimkiler vardı Asenada vardı konuştuk falan bizimkiler beni güldürmeye falan çalışîyor en sonunda ben Asena ile yalnız kalmak istedim onu sevdiğimi söyledim oda beni seviyormuş ben bi mutlu olsum gençler işte o an benim hayatım bitti ama Asenam başladı şuan evliyiz 2 çocuğunu var birinin adı kutlukhan diğeri asena şuan ayağım eskisi gibi ama taekwondo yapamamak bana koyuyor şuan gibimsonik bir firmada mühendisim hayatım güzel gidiyor

Okuyanlar kendilerini belli etsin ona göre anlatacam 3 4 part kaldı

Hayattan şunu öğrendim "hayel kurmayı bırakma biri olmadı mı öteki olur o olmadı öteki ama en sonunda biri gerçek olur ve ben
hayatta iki sey sevdim biri öldü diğeri yanımda.

Bu olay daha sonra olacak olayların başlangıcı.

Gençler dediğim gibi ayağım kırıldı taekwondo hayatım bitti ama Asena hayatım başladı bu arada iyi kötü bütün yorum atanlara teşekkür ederim oğlum kutlukhan ın selamı var şuan uyutmaya çalışıyorum uyumuyor *

yalanını gibeyim. buna inan duygu sömürüsü yiyicilerin de amısınakoyam

Hayal kuruyorsak umut vardır ve hayallerimiz değil midir bize yaşama zevki veren. O kadar içten geldi ki heleki oğlum Kutlukhan'ın selamı var uyutmaya çalışıyoruz yazmışsın. Şuan ben atladığın kısımda 20lerimdeyim ve benim hayalim olan şeyi başarmış birini gördüm. Büyüğümsün kusura bakma "ulan" yazıyorum ama ulan akşam akşam beni hem duygulandırdın hem mutlu ettin Allah'ta senin mutluluğunu daim etsin. Yemin ediyorum çok mutlu oldum.

Burada olay kız değil yada duygu sömürüsü benim hayatım

Adan yalanını gibeyim diyor su an halimi görse yalan mı gerçek mi anlarsın

Nasihat yada tavsiye ver diyenler olmuş gençler 24 yaşındayım bu yaşımda bile süt içiyorum size demem süt için spor yapın konuşmayı öğrenin nerde hangi kelimeyi kullancağınızı öğrenin bir hayaliz olsun ona doğru koşun pes etmeyin ve ben hayatımda tek birine aşık oldum onlada evlendim size demen o ki sevgili olaylarına pek girmeyin severseniz tam sevin bıramayın bıraktırtmayın

Gençler siz böyle diyince olaylar aklıma geldi ağlayacağım çocuğumun yanında hepinize teşekkür ederim bu arada 24 yaşındayım ve her zaman spor yapın