hayatımı mahveden ilişkimi anlatıyorum

iyi akşamlar.

lan gibko yarın daha fazla part yaz giberun

reseved

günaydın, öğlene doğru başlarım.

ayraç.

hoş geldin panpa ayracımızı alalım

...

Meyhanedeki gibi gözüm kararmıştı yine,
Bayılmamıştım bu defa,
Ama Kendimden geçmek üzere olduğumu hissediyordum,
Başım dönüyordu, mideme bıçaklar saplanıyordu,
Gidiyorum lan bu sefer galiba!
Heyecandan da kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu,
Hayatımda hiç o kadar korkmamıştım,
Daha önce de yaşadığım ilk tecrübeden ve
Doktorun yaptığı “ölümcül olabilir, dikkat etmen lazım” uyarısından sonra,
ikinci tecrübeyi tam kendimi kaybetmeden,
Her anını hissederek ve tek başımayken yaşamak çok korkutmuştu beni,
Sırtüstü uzanarak gözümü tavanda bir noktaya dikmiş,
Bir elim kalbimde diğeri midemde bekledim bir süre,
Midemdeki sancı, 1-2 dakika içinde hafifledi,
Bir süre daha devam etti, sonra geçti
Gözümdeki karartı da kayboldu,
Baş dönmesi de bir süre sonra durdu,
Normale dönmüştüm
Ama anlamıştım ki
Bu tempoyla devam ederse sigara ve alkol kullanımım
Ve mideyi boş bırakmam ya da gereksiz şeylerle doldurmam
30 lu yaşlarımı göremeden göçüp gidecektim bu dünyadan..

...

Doktora falan gitmedim,
Hem söyleyeceklerinden korktum,
Hem de birilerinin, özellikle de annemin kulağına gidebilir diye çekindim.
ilk başarısız denemenin devamında gelen 3 gün boyunca yine hep bir pürüzler çıktı,
Ya filiz dışarı çıkmadı,
Ya da çıktığında özge’nin yine bi işleri çıktı,
bir türlü planladığımız şeyi denk getiremedik.
Ben de bu daha bir dikkat etmeye başladım artık kendime,
Sigarayı azalttım,
Ağzıma damla alkol koymadım,
Çok zor geldi ama bu süreç;
Diyorum ki, Allahtan çevremde uyuşturucu kullanan
Ya da uyuşturucuya erişimimi sağlayabilecek kimse yokmuş.
Olsaymış, öyle bir sarardım ki o dönem,
Muhtemelen şu anda müptezel bi pekekent falan olmuştum çoktan.
Öyle bir sığınıyorsunuz ki çaresizliğinizde alkole,
Kafanız 3. kadehle beraber dönmeye başladığında yaşadığınızı, nefes aldığınızı hissediyorsunuz,
Öncesinde hep acı hep kahır hep ızdırap,
Biraz rahatlar gibi oluyorsunuz,
“h” si yanınızdan bile geçmeyen huzurla yan yana kol kola hissediyorsunuz kendinizi.
Bu dönem boyunca, pazartesiden cumaya hadar
Hep bölünen uykularım oldu,
Kâbus görmüş gibi ani hareketlerle doğruluyordum yatakta,
Tekrar uyuyabilmek ise büyük çaba gerektiriyordu..

...

Günlük rutin ve son dönemde artmış görüşmelerimizden birinde
Volkan, Cuma günü filiz’lerin dışarı çıkacağını,
Alışveriş merkezine gideceklerini,
Alışveriş yapıp sinemaya falan gideceklerini söyledi,
Ben de son bir haftadır yapmaya çalıştığım gibi
Durumu özge ye bildirip buluşmalarını ayarlamaya çalıştım yine,
Geçen günler, benim ısrarlarım, kaprislerim, çekilmezliklerim, küfürlü konuşmalarım
Hiçbirine en ufak bir tepki vermedi özge,
Ben ya da herhangi başka biri muhtemelen bi yerden sonra “hadi giberim seni de kız arkadaşını da,
Sizinle mi uğraşacam lan” deyip gibtirolup giderdi,
Özge gitmedi,
Israrla ve sabırla bu işi nihayetlendirmek için bekledi,
Bana öneri yaptığı ilk günkü isteğinin hâlâ taze olduğu görülebiliyordu;
-tamam, saat kaç gibi gideceklermiş?
-daha tam belli değil, evden çıkarlarken aslı volkan’a haber verecek, ararım ben seni,
-tamamdır, erkenden kalkarım ben, telefonunu beklerim.
ilk günkü hüsrandan sonra 3 gün boyunca süren aksaklıkların yarattığı umutsuzluk
Yerini yine adrenalin komalarına ve gün boyu süren yüksek nabız atışlarına bırakmıştı,
Artık büyük buluşma gerçekleşecek gibiydi,
Bu sefer olacaktı galiba bu iş...

ÖĞLEDEN SONRA GÖRÜŞÜRÜZ.

amk 36 sayfanın zatn 14ünü kendisi yazmış

...

Sabaha karşı Salonda sızıp kalana kadar buluşmayı yaşadım yine kafamda,
Birinde Mağazalardan birinin vitrin camından içeri atıyorlardı özge yi filizler
Bir diğerinde yere yatırıp ağzını burnunu kırıyorlardı,
Hiçbir senaryoda düzgün giden bir sahne bile yoktu,
Her senaryo yerleşmeden gitsin istiyordum aklımdan,
Düşünmesi bile korkutuyordu beni,
Bunların hiçbiri olmamalıydı,
Şu anda elimde bulunan ve alternatifsiz tek çıkış yoluydu bu,
Bu planın işe yaramaması demek,
filizle görüşme itimalimin sıfır noktasının da altına düşmesi demekti,
Hiçbir uyarı, güneş ışığı ya da telefon sesi olmadan,
Sızışımın üstünden 3-4 saat geçmişti ki zımba gibi uyandım,
Saat 9’u biraz geçiyordu,
Telefonu kontrol ettim, hareket yoktu,
Hemen volkan’ı aradım..

...

-bilmiyorum olm, haber verecez dedi ama tahminen öğleyi bulur.
Haklı, sabahın 9’unda alışverişe mi gidilir dıbına koyayım.
Daha önce benzeri olmayan bir heyecan vardı içimde,
Filiz’i ilk görüşüm, ilk buluşmamızdan, öys sınavına girerken hissettiklerimden falan
Kat be kat yüksek düzeyde bir heyecandı,
Dünden beri devam eden yüksek adrenalin seviyesi en üst seviyeye ulaşmıştı,
Öyle ki bazen nefesim kesilecek gibi oluyor,
derin derin ve yavaş nefesler almak zorunda hissediyordum kendimi,
Sanki ben buluşacakmışım gibi, ellerim titreyerek traşımı olmuş,
Güzelce giyinmiş evde beklemeye başlamıştım.
evde en ufak bir ses bile yoktu,
arada apartman boşluğundan niyazi'nin o iğrenç sesi duyuluyordu,
11 gibi aradı volkan
-saat 4 de buluşuyorlar!
suratın kapattım telefonu,
özge'yi aradım
-tamam ben hazırım
sesi tedirgindi, planı tasarlarkenki soğukkanlılığından eser yoktu,
belli ki o da korkuyor ya da çekiniyordu,
telefonu kapattıktan sonra akşam 16:30'a kadar geçen süre kaç yıl zütürdü hayatımdan bilmiyorum,
ama o ana kadar hayat boyu içtiğim sigaralardan daha çok zarar gördüğüme dair hiç şüphem yok o zaman aralığındaki stresimden..

...

saat 4'den 4 buçuğa kadar 87 defa aradım volkan ı
-yok oğlum ya, tamam sakin ol haber verecem aslı ararsa
sonlara doğru açmamaya başladı,
meşgule falan verdi,
kafayı yemiştim,
kesinlikle kendimde değildim,
özge yi arayamıyordum
10 dakika 15 dakika
ne oldu acaba?
polis filiz aslı ve begüm ü karakola zütürürken
özge'yi de ambulansla acile yetiştirmeye çalışıyorlardı belki,
kaçıncı sigaranın izmaritine kadar içip
ağzımı soba borusuna çevirdiğimi hatırlamıyorum,
kültablası çoktan taşmış,
salonun, mutfağın ve evimin her yeri
volta atarken yere düşürdüğüm küllerle dolmuştu,
telefonum çalıp ekranda "özge" yazdığını gördüğümde saat tam 16:30'du..

aşağıda yazdıklarımı, herkes istediği şekilde yorumlayabilir/yorumlayacaktır da. şahsi fikirlerimdir, mevcut kanaatimdir. bu hikayeyle ilgili, hikaye harici son entry'mdir:

her anını tekrar tekrar yaşadım şu ana kadar yazarken, yoğun duygularla, özenerek, hafızamı zorlayarak, derinlere inerek.
yapacak bişey yok; buradaki konsepte, kitleye hitap etmedi, biraz ağır kaçtı belki.
burda kestirip atmayacam ama artık hikayenin devamında hiç detaya girmeden yarın özet geçip bitirecem.
zaman aralıklarını hızlı hızlı atlayarak, özet geçerek akşama kadar bitirmeye çalışacam,
belki o kadar da sürmez, hatta tek bir partta da toparlayabilirim, duruma göre bakacaz.
okuyan, takip eden, yorum yapan, duygularımı paylaşan herkese teşekkür ederim.
yarın son kez görüşmek üzere..

ayrıntılı yaz bin okuyoz amk. ayrıntılı yazmayacaksan anlamı yok panpa.

reserve

@1 seni giberün amk adam gibi devam et gibko

@896 panpa giberim konseptini kitleni bayramda yazamicam dedin eyvallah dedik gittin zagar gibi gezdin sesimizi cikartmadik simdi gelmis ozet gecicem kisa kesicem diyon.
adam yerine koyduk 9gunde gotun kalkmasin panpa adam gibi ozetsiz anlat giberun
tamam sakinim

lan daylami dogru duzgun anlatsana lan işte. ikide bir uplamadik diye atarlanacak bi elemana benzemiyosun, yazmaktan sıkıldıysan öyle desene konsept monsept ne ayak lan? okuyoduk işte amk ya. yakışıyo mu hatay çocuguna?