Aradan zaman geçmişti ibrahim beni evden çağırıyor fakat ben kız peşinde koşmak yerine kitap okumayı tercih ediyordum. Ama annemler beni kendi tabirleri ile çok sol buluyorlar ve insan içine karışmam gerektiğini söylüyorlardı. Böyle birgün ibrahim geldi ben sese çıkmadım. Anneme sordu annemde sokaktan bana ALi ibrahim geldi diye bağırdı.

Evde olduğumu annem sayesind eöğrenmişti ve çıkmak zorunda kaldım. Gece saat 9 yada 102da çay bahçesine gitmeye karar verdik.
Başmakçı Çay bahçesi Gülyağı Fabrikasının bahçesiydi. Havuzlu güzel bir yer. Ama Başmakçı'nın biraz dışında ve sokak lambaları da yanmadığı için karanlık bir yol üzerindeydi. 4 arkadaş iki Bisan bigiblete atladık ve yola koyulduk. Giderken ben Türkiyem şarkısını mırıldanıyordum, iki arkadaşım ise Kayahan'ın sözü olduğunu sandığımız seveler ayrılmasın sözünü tartışıyorlardı. Birine göre sevenleri ayırmayındı. Diğerine göre sevenler ayrılmasın.

Yolda giderken birden aklıma geldi. Arkadaşlarıma paraları olup olmadığını sordum. Hiçbirimizde parar yoktu ve hepimiz birbirimize güvenmiştik. Geri dönerken tartışma devam ediyordu. Birden arkamızdan bir ses geldi. Biz durduk ve geriye döndük. Bir bey ve yanında bayan bize burada ne aradığımızı sordu.

Biz abi bi ksuur işledikse özür dileriz diye karşılık verdik. O ise bize tehdit eder bir şekilde BEN BURALARIN HAKiMiYiM diye cevap verdi. O anki söyleyiş tarzından aklımıza ilk gelen şey. Ben buraların ağasıyım, efesiyim gibi birşeydi.

Bizden kimlik istedi. Hiçbirimizde kimlik yoktu. Kimliklerimiz sandıklarda saklanırdı. Bunun üzerine bir eve girerek polis çağıracağını söyledi. Arkadaşlarımdan birisi bigiblete atlayıp kaçmaya başladı. Ardından bizde kaçtık.

Polis Başmakçı2da her yerde bizi arıyormuş. Kaçacak yertimiz yoktu ve polise gece 3'de teslim olduk. Kelepçeler takıldı, komiserden dayak yedik. Ailelerimiz arandı. Herkesin ailesi geldi. Benimkiler hariç

Ertesi gün öğleden sonra 2 gibi bizi Dinardaki mahkemeye zütürdüler ve tutuksuz yargılanmak üzere eve geldik. Evde babam köpürüyordu. Ben küfür etmediğimizi anlatamıyordum. Kimse bizi dinlemiyordu. Söylenilen tek şey. Koskoca Hkaim yalan mı söylerdi.

Babama döndüm. Baba dedim benim ağzımdan şu ana kadar hiç küfür duydun mu?
Babam Hayır. dedi
Ben evden neden kaçmıştım.
Ben sofrada küfür ettiğim için.
baba dedim o ... yalan söylüyor.
Hayatımdaki ilk ve tek küfürdü...

Biz sövme suçundan hapişs cezası aldık ve karşı taraf hakim olduğu için cezamız arttırıldı. Artık sabıkalı da olmuştum.

Gelelim üniversite sınavına. Ben okulum değişmediği için iyi bir bölüm kazanacağıma inanmıyordum. Çünkü orta öğrenim puanım çok düşük gelecekti. Ve ben içkiye başladım. Allah'a karşı isyanım başlamıştı ve 5 vakit namaz kılan bir arkadaşım da benden etkilenerek namazı bıraktı ve içkiye başladı.

Öss sınavında sadece bir boşum vardı ve tüm sorularım doğruydu. Öss sınavından ÖYS sınavına kadar her gün içtim. Öys sınavında kendi alanımda bir boşum ve bir yanlışım vardı ve iddia ediyorum Coğrafya sorusu olan yanlış yaptığım soru yanlış değildi. Ynalışı yapan ÖSYM'ydi.

Orta öğrenim başarı puanım eklendiğinde puanım müthiş bir şekilde düştü. Ben de Lise 1'de yaşadığım olay nedeniyle hukuk okumak istiyordum. Ama büyük sandığım hakim ve savcılık mesleği bana çok uzaktı. Selçuk Üniversitesi 2. Öğretime puanım yetti.

Okula başladığım ilk gün, elleri hukuk kitabıyla dolu gözlüklü bir çocukla tramway'da karşılaştık. Ben hala kitaplarımı alamamıştım. Okul birincisi olduğunu sonradan öğrendiğim bu çocuk herkese yaptığı netleri soruyordu. Hava atmak istediği çok açıktı ve bana da netlerimi sordu. Ben netlerimi söylediğimde çocuk çok şaşırdı. Benim yaptığım netleri yapsaymış Galatasaray Hukuk'a girecekmiş.

Derse oturdum ve tanıştığım çocuklardan birkaçı konuşmayı ve yazı yazmayı bilmiyordu. Şaka yaptığım sanılmasın çocuk yazarken ilkokul öğrencilerinden daha fazla hata yapıyordu. Ve bunu yanlışlıkla yapmadığına emindim. Yazı yazmasını beceremiyordu. Buna çok şaşırmıştım. Sonradan hiçbirşeye şaşırmayacaktım. O çocuğunda doğudan geldiğini ve sınıfta tüm cevapları sınav esnasında hocaların verdiğini öğrendim.

Büyük bir hayal kırıklığı yaşıyordum beklediğim okul bu şekilde olamazdı. Ekonomik zorluklarla da boğuşmaya başlamıştım. Burs çıkmamış ve sabıkam olduğu için devlet yurduna alınmamıştım. Babamın gönderdiği para okula gidiş dönüş yol parasına yetmiyordu ve ben 1 tek ekmeği tuza banarak 3 gün geçirdiğimi hatırlıyorum.

2. sınıfa geçtiğimd ekardeşim de edebiyat öğretmenliğini kazandı. Babam onu okula göndermeyecekti. Acilen bir iş bulmam gerekiyordu.
Hukuk fakültesinde okuyor bilgisayar biliyor ve iyi derecede ingilizce konuşuyordum ama hiçbir iş bulamıyordum. Bunlarında iş ararken bir işe yaramadığını geç anlamıştım.

Benim 60 milyona kabul edeceğim işe Lise mezunu olan ve hiçbir özelliği olmayan çocukları 120 milyona alıyorlardı.

Bu sırada şans yüzüme güldü. Birinci sınıfa giderken kendimi denemek için girdiğim DMS sınavı sonuçlanmıştı.

O sınava girdiğim anda ilginç olduğu için paylaşmak istiyorum. Bir arkadaşımla beraber gireceğimiz bir sınavdı. Ona kaç dakikada yaparsın dedim.
1,5 saat . dedi
Ben de o zaman bilardo salonunda görüşelim dedim. ben soruları üstünkörü yapıp matematik sorularına da hiç bakmadan söz verdiğim için bilardo salonuna gittim ve masayı açtırdım. Arkadaşım soruları kolay bulduğu için sınavın sonuna kadar durmuş. Ve ben 92 puan aldım. Türkiye birincisi ise benden sadece 4 soru fazla yapmış

Antalya SSK il müdürlüğünde 2. sınıfın sömestrinde işe başladım. Asaletim tasdik oluncaya kadar bir dönem finallerine ve ikinci dönem ilk vizelerine katılamamış ve iki yıl kaybetmiştim. Ama önemli değildi. En azından öğrenciydim ve kimseye ihtiyacım kalmamıştı.

Ancak aldığım maaş ucu ucuna yetiyordu. Çünkü sürekli Antalya'dan Konyaya gidiyor dersleri dinleyemeyişimin eksiğini kitaplarla gidermeye çalışıyordum. Bu esnada Hukuki. net ve Sayın Nilgül Saraç bana çok destek olmuştur. Hukuki netteki tanıdıklarım bilgileri ve hatalarımı uyarmaları ile Nilgül ise gönderdiği notlar ve kitaplarla.

Okulum bitti ve staja başladım. Ama çalışırken okuduğum ve kitaba ve gidiş gelişlere çok para harcadığım için para biriktirememiştim. istifa ederken babama durumu anlattım. Bana her zaman söz verdiği ve asla tutmadığı gibi gene söz verdi. Sorun değildi. Halledebilirdi. Babama eşyaları satmak istediğimi söyledim. 7-8 milyar tutarıuında bir eşyam vardı ve bana 1,5 milyar veriyorlardı. Bu para baro kaydına yeterdi ve staj kredisi ile hayatımı devam ettirebilirdim. Planlarım bu şekildeydi. önce eşyalarımın satılmasına karşı çıktılar. Babam geldi ve eşyaları Başmakçı'ya getirdik.7-8 milyar eşya hiç 1,5 milyara verilir miydi. Ardından kredi almama karşı çıkıldı.

Kasımda istifa ettim ve 200 milyon kayıt parasını Mayıs'da denkleştirebildim. Babam beni gene yarı yolda bırakmıştı. Şimdi devam ediyorum. ve geç de olsa şunu öğrendim. Kendimden başka kimseye güvenmemeye...

Konya'da bir çocuk vardı. Evine icra gelmişti ve benden kredi kartımı istedi. Onunla altın alacak icrayı kaldırtacaktı ve bana ödeyecekti. 1 ay sonra kızı olacaktı ve doğacak kızı üzerine yemin ediyordu.

Hafta sonları boya badana işi olursa onları yapmaya başladım. Babamın gönlünden kopan paralarla stajımı devam ettirmeye ve o çocuğun 15 ay önce aldığı ve ödemediği parayı ödemeye çalışıyorum.

Bu arada bana akıl danışanlar da çoğaldı. 8 dava aldım. 8'inde de yazılı beyan kullandık. 2 tanesi ceza davasıydı. 8 davayı da kazandım ve şu anda o davalardan aldığım karşılık olan bir paket tekel 2001 sigarasını içerken boğazım düğümleniyor ve gözlerim doluyor.

Bunu neden yazdığımı bilmiyorum. Ama paylaşmalıydım.

Bitirdim hikayeyi beyler, okuyanlar okusun okumayanlar çok da şeyimde değil, gerçek bir hayat hikayesidir, paylaşmak istedim...

Senin hayatınsa gerçekten haketmişsin helal olsun ne diyim

(bkz: h a a r p projesi nedir)