herkes anlatıyo bi de ben anlatayım amk

10 dk sonra buluştuk yine bindik minibuse. bu sefer bu almış yanına polar gibi bişey örttü dizlerine. saan bişey dinletcem dedi. o zaman nerde amk mp3? çıkardı discman'i bi kulaklık bende bi kulaklık onda. açtı bi şarkı dinletti ama hangi şarkı hatırlamıyorum. zaten o sarkıyı babam soylese umrumda olmadı amk. ben bunun gmleğin yakasından ne görürüm diye bakıyorum. kulaklık da kulağımda ya mecbur yakın duruyoruz ben de nasıl abazaysam o ara kızın bacak bacağıma surttukce gibim baslıyo ahenkle dans etmeye. ulan malafat belli olucak diye de korkuyorum. yanımda güvender soru bankası vardı o gün almıştım arkadastan. size yemin ederim beşiktaştan büyükdereye kadar "güvender matematik çıkmış sorular"ı gibtim. büyükdereye gelince eda bana "inelim mi yururuz biraz" dedi. tamam dedim indik. buyukdere boğazın kenarında guzel bi mahalle. sahil kenarında boğaz kokusu martı sesleri tam yuruyus yeri yani. biz de basladık yurume bi yandan da düşünüyorum ne muhabbeti açsam diye

oturduk bi banka bu bana bırakmadı muhabbet açma mevzusunu. basladı anlatmaya
"adnan sen ordakiler gibi değilsin. farklısın.."
ulan dedim bu bişey diyecek ama ne?
"... kamil ile biliyosun aramızdakileri. ben hiç umut vermedim. aşık olmuş bana o yuzden hep kotu bişeyler dedi arkamdan. ben ona yuz vermedikçe bağlandı bana vs vs vs vs"
kıza bak amk bana kamili kotuluyo. ben de "hee eda haklısın eda" diye dinliyorum.
"senle arkadas olmamız onunla(kamil ile) aranızı bozabilir falan" dedi işte. ben de tipik sen dusunme bunları triplerinde takıldım. benden o an bi çıkma teklifi falan bekledi ama etmedim. niye bilmiyorum ama etmedim. etsem kabul edeceğinden emindim aslında

olm bu saatte kenan komutan kafasına gelme bi de

devam panpa dinliyoruz..

sanayiye girdim. ustumu değiştirdim. ufak tefek işleri hallettim boşa cıktım aksama doğru. baktım kamil de bos bos takılıyo. zıpladım yanına dedim kardeşim durum bu bu bu. "kıza smdi teklif etsem kabul eder ama ben hemen etmek istemyorum iyice hoslansın benden sonra etcem" dedim. "vay piiiç. ben kaç senedir peşindeyim yuz vermedi huur" falan dedi. sevinmişti yani. bu yarı arkadas-yarı sevgili durumu 1 ay kadar surdu. 1 ay sonra ramazan bayramı geldi. nerden gördüm nerden buldum bilmiyorum bi mesaj attım ben buna
"Unuttuklarını anımsa , kaybettiysen ara, özlediysen git bul kırdıysan af dile, kırıldıysan affet, seviyorsan söyle çünkü bugün bayram!" diye bi mesaj attım. bu da cevap atmış bana "seviyorum" diye. galiba sonunda bi de gulucuk koymustu huur. ben bi tak anlamadan bi mesajla biz bunla sevgili olduk.

reserv amk okurum ben bunu

sanayiiden sonrasını okumadım hefiri sanayide ıstası gibmiş

demek bu sözlükte sarıyerlilerde varmış he. bende sarıyerliyim amk

rezerved

bayram tatilinde görüşmedik biz bunla hiç. kız öyle kafasına göre dışarı çıkamıyodu. ama surekli mesajlasıyoruz falan. o ara bayramda harçlık aldığım zamanlardı. amk neredeyse hepsini aria'ya verdim. o gsm operatoru nasıl iflas etti ben hala anlamıyorum amk. sırf benim verdiğim paralarla işi yurutmeleri lazımdı amk.
neyse, tatil bitti. okul başlıyo dersane başlıyo. sabahın körü amk. sevgilimiz var ya babamın parfumden falan sıktım cıktım amk. otobuse bindik en arkalrda bi yere oturduk bu tuttu elimi. yalan yok heyecanlanmadım bile amk. bi ara elini dizinin ustune koydu bacağına elim deyince biraz heyecanlandım. beşiktasta indik.
"ilk derse girmesem de olur" dedi. tamam dedim.
barbaros heykelinin ordaki banklara gittik. simit aldık. oturduk falan. ben bunu okulun oraya kadar bıraktım. okula girerken bu beni öptü dudağımdan. sonra hızlı hızlı gitti okula. ben bunun arkasından baktım 5-10 saniye. tam o ara yanıma okulun bekçi geldi. öüştüğümüzü görmüş. ayıp ayıp diyo. amcığa bak sanki onun kızını öptüm sanane amk?
bişey demedim dersaneye gittim. çıkışta yine buluşmalar okuldan eve dönmeler falan filan2 ay sürdü bu şekilde. o ara da kamilin askerlik geldi. askere gidecek lavuk. e adama söz verdik sen ayrılcan diye. 18 ay(o zaman 18 aydı askerlik) bunun dönmesini mi bekliycem amk?

sen yaza dur aga artık yarın okuruz

"kamil" dedim.
"kardeşim al telefonu ne istiyosan yaz."
mal mal baktı önce sonra aldı telefonu. ben de yanına yaklaşmadım ne isterse yazsın diye. 1 saat sonra geitrdi telefonu. "lan dedim mektup mu yazdın?"
"huur mesaj attı cevap yazdım sıçtım ağzına içim rahatladı" dedi.

yalan yok beyler merak edip bakmadım bile ne yazdığına. sadece sonra gelen "allah belanı versin" tarzı mesajları okudum. kıza ne yazdıysa yavşak, bayaa sinirlenmişti eda. bi ara tırsmadım değil abisine babasına söyler mi diye. ama yemedi onun da zütü tabii. duysa babası onun da ağzına sıçacak. sadece bi kere bi lavuk geldi "ben edanın arkadaşıyım giberim seni. o kızı bi daha rahatsz etmyceksin" falan dedi. heralde kemaşe platoniklerinden birini saldı ustume bana askıntı oluyo falan dedi diye tahmin ediyorum. bu lavuğun mal olması tıfıl bi arkadaşı ile sanayiden adam kaldırabileceğini sanmasından belliydi zaten. çok uğraşmadım "gibtr git bak burda zütüne bijon anahtarı sokarım ah bile diyemezsin" dedim. etrafına bakınca naladı gibilceğini bastı gitti. giderken "bu burda bitmedi. elbet yalnız yakalarım" tarzı bişey dedi ama bu sene 8. sene hala ses seda yok binten *

kamil askere gitti.
ben o yaz üniversiteyi kazandım.
o eda huursu da liseyi bitirdi.

edayla kamil askere gittikten sonra 2 kere görüştüm. birincisinde aklımda kalan bi iki şey vardı onları yaptım. ikincisinde ise bunun yanlış olduğunu söyledim. bi daha gibtir ettim anlayacağınız. bi daha da görmedim zaten. evleniyomuş bu yaza diye duydum.

devam panpa

sene 2005 olmuştu.
babam sanayiideki işi bıraktı. ben kafasına girdim daha doğrusu. "baba artık ben okul yuzunden çok gelemiycem dukkana. sen de tek başına uğrasma istemiyorum seni orda görmeyi. daha rahat bi iş ayarlayalım sana" diye. sağolsun kırmadı beni. yok dese ısrar bile edemezdim. babanın sözü üstüne söz olmaz bizim ailede. her ailenin bi yapısı olur ya bizimkisi de öyle.

neyse biraz birikmiş paramız vardı. biraz da tanıdıklar vasıtası ile bi ganyan bayii açtık. babam at yarışından zerre anlamaz. ben de öyle. ama bi işe girmiştik. ganyan bayiindeki kupon yatırılan makineyi kullanmayı öğrenmek için kursa gidiceğimiz söylendi tjk'dan. kurs diyince ben de zannediyorum ki 2-3 hafta eğitim görcez. bi gittik adamın biri anlattı işte "şurdan kuponu atın burdan nakite basınca kupon çıkar. kupon iptal etmek şöyle yapılır vs vs vs vs... " sonra bana bi kart verdi. paso gibi bişey dusunun. ustunde tjk makine teknisyeni gibi bişey yazıyodu. o makineyi kullanma ehliyetiymiş o. ama inanın az bişey klavye kullanıp biraz da at yarışının ne olduğu birine sadece tuşların yerini öğretseniz yeter. ehliyet mehliyet hikaye amk.

ben ilk sene ing hazırlık okuyacaktım. devam da zorunlu tabii. yarış saatleri, yani çalışılacak saatler de hep okul saatlerine denk geliyo. mecburen birini aldık işe. benim umudum babam onun yanında ara sıra bakıp makineyi kullanmayı öğrencekti. ama nerdee. ganyan bayii yanında kahve de açmıştık babam da paso oyun oynuyodu arkadaslarla.

bi secim yapmam gerekiyodu. ya babamın yanında olup bu iş oturana kadar makinenin başında ben olacaktım ya da babamı kendi haline bırakıp okula gidecektim. tabii ki ilk secenegi sectim. cunku babam benim için canını verirdi ben onun için bi senemi niye etmeyecektim ki?

kafama göre bi ders programı yazdım. iş günlerine ters gelmeyen. 1 saat dersim var falan diyorum babam da bişey demiyodu. devamsızlk yok diyodum bişey demiyodu. belki de o da farkındaydı ona yardım etmeyi sectiğimin. bunu hiç sormadım kendisine ama babam o kadar kolay kandırılablcek biri değildi. biliyodu muhtemelen.ve ben işe başladım. gecemi gündüzümü o işe vermeye basladım. kahve de işlettiğimzden sabah saat 5te dukkanı acıyor, siliyo supuruyo, çayı demliyodum. saat 10da çay ocağına bakan adam geliyo ben ganyana geçiyodum. şimdiki gibi o zaman bi gunde 2-3 yarış olmazdı. hergun tek yarış vardı. saat 4-5 gibi yarışlar bitiyodu. ben de ganyanı supurup, paraları sayıp kasayı babama teslim ediyodum. ardından kahvede çalışıyodum. garson-ocakcı ne iş olursa. saat 11den sonra ufak tefek kumar da oynatıyodum. guzel para bırakıyordu. velhasıl kelam benim oradan çıkmam gece 1i 2yi buluyodu. yoruluyodum ama ailem için bişey yapmak inanılmaz zevk veriyodu. sabah 5 gece 1-2 çalışmak koymuyordu bile.

inanılmaz zevkli gidiyor hikaye .yaz daha
biraz uyuyayım. burası birikir entrylerle okurum. reserved kısaca amk

bu arada nadiren de olsa bazen okula gidiyordum. bu gitmelerde seçil diye bi kızla tanıştım. okula gitmesem de onun da benden hoşlandığını biliyodum. farketmiştim daha doğrusu. telefonlasıyoduk ben bos olursam ama genelde mesajlasıyoduk. bazen ben izin alıyodum aksamları bi yerlere gidiyoduk falan. ben basta bilmiyodum ama sonradan öğrendim kız bayaa bayaa zenginmiş. babasının göztepede özel bi kliniği varmış. sonradan öğrendim. kız basta arabayla gelmezdi sonradan beni arabayla almaya basladı. bi kere oldu gerçi ama cok utandım. utanınca saldırganlastım. gurur yaptım ya kıza bayaa kızdım.
"ben seni kaldıramam sen fazlasın yetişemem ben sana" dedim buna.
2-3 gün ne mesajına cevap yazdım ne arayınca actım. sonra bişeyler oldu biz geri bi araya geldik ama artık otobusle gidiyoduk gitceğimiz yere. ne bileyim benim cebime göre yasıyoduk. salak diyebilirsiniz bana ama asla kız parası yemedim yemem. benim cebimde varsa gezerim yoksa gezmem. ama allah biliyo ya kızı sevmiyodum. onun beni sevdiğini biliyodum ama ben sevmiyodum. kız okulun yakınında ayrı bi evi vardı bi iki kere film izleyelim muhabbetine gittim. sonra daha sık evde buluşmaya basladık. karı koca gibi takılmaya basladık. sevmediğin kızla ne beraber oluyosun lan diyenler olacaktır. o konuda vicdan azabı duymadım cunku ilk değildim. belki iğrenc gelicek size ama ilk olmadığım için belki de kendime ait hissetmedim secili hiç.

noluyo lan burda? rezerved