herkes anlatıyor hadi bakalım bende anlatayım

beyler bir ara biraz zaman atlaması ile devam edeceğim eğer okuyan vs. olursa. Hadi hayırlısı.

biraz aplayım bunu sonra bi kaç entry gelirse canlanır belki

vay mk eskiden ne mesajlar yağardı.

yarın tekrar başlıyorum dıbına koyayım.

son kez uplayıp yatayım bare.

Reservard

rezerve

oo evet beyler bu gece bir dönem göz yaşları akıtmış hikayeme devam edeceğim.

evet panpalarım gececiler için 1 saat içinde başlıyorum tekrar yazmaya

giblenmiyorum vay mk

neyse sabaha karşı tek başıma yazarım ben

başlıyorum ben siz giblemeyin.

evet beyler en son elia'dan ayrıldığım yerde kalmışım oradan devam etmeyeceğim yaklaşık 1.5 yıllık yurt dışı zımbırtılarını atlayacağım.

bildiğiniz gibi yalanlarımla kaybettiğim onca hatun oldu. Daha sonraki süreci burada bir özet geçiyorum.
1 sene kazakistana gittim okumaya çalıştım olmadı. -ahmet yesevi üniversitesinde-
depresyonumun ağır belirtileri yüzünden kazakistanda neredeyse nişanlanıyordum.
kazakistanda ayrı bir kadını üzüp tekrar geldim evime.
6 aylık bi isviçre maceram oldu iş kurma hayalleriyle gidip eldekinden de oldum.
Sonra kürk dükkanına geri döndüm.
Benim için hiç kolay değildi eve dönmek neticede ne iş var ne güç okumuyorumda sapsız dangalağın bir tekiydim ailemin gözünde. Haklılarda..

ankara'ya döndükten sonra kimsem kalmamıştı. Ne bir dost ne bir sevgili. Yapayalnızdım anlayacağınız.Tek tük konuştuğum arkadaşlarım vardı tabi. ama hiç kimseyi ciddiye almıyor ve hiç kimseye güvenmiyordum..
Müziği bırakmıştım, üniversite mezunu değildim, elimden bir iş gelmezdi, üç kuruşa mal mal işler yapmazdım.Aç kalırdım ama yapmazdım.
Hayata karşı olan tüm duruşumu kaybetmiştim. Saç sakalı saldım terkeden bendim ama terk edilmiş olan kişiliğimdi..

evdeki durumlarda iyi değildi açıkçası. Babamla aramız kötü annemle ise sürekli tartışıyorduk. Bana her gün neredeyse her saat iş bulmamı,iş beğenmediğimi söylüyordu. Haklıydı kadıncağız. Ama ne yapabilrdim ki atamıyordum üstümden ölü toprağını..

Akşam liseden tek tük konuştuğum arkadaşlarımla buluştuk loş bir mekana oturup konuşup dertleşmeye başladık.
Klagibtir erkek muhabbeti karı kız-spor-din-politika-içki zart zurt. pekekent bir alışkanlığım vardır çok zenginmiş gibi benim olduğum masada benden başkasına hesap ödetmem. çok tuhaf hissederim kendimi. Hesabı garson ortaya koydu. Cebimdeki paranın farkındaydım. Kendime ait değişmeyen tek özelliğim bu lan diyerek ödededim hesabı 200 küsür lira.Yol param ve 2 günlük sigara param dışında 5 kuruşum kalmamıştı..

hem oturduğumuz yerden hemde liseden tanıdığım arkadaşım "gel bende kal ayıp etme ne zamandır yoksun ortalarda." Peki dedim. Pek çok yaşıtımın baba parası faktöründen dolayı altında araba vardı tabii. Arabayla onun evine gittik.
+Rahatına bak. pizza söylüyorum uyar mı ? dedi.
-zahmet etme ya aç değilim dedim.(açtım aslında o kadar içmenin üstüne açtım.Ama cebimde 5 kuruş para yoktu.)
+gibtir et ya durur en kötü dedi. *

Oturduk birer bira getirdi konuşmaya başladık.
+ne yaptın esboch iş güç okul? oğlum nerelerdesin bi kayboldun öldün sandık.
-ölmekten beter oldum mert..

Mert in durumu gayet iyiydi. Özel bir okulda hukuk okumuş ona rağmen hala yattığı yerden baba parası yiyen bir tip. Kendimi ezik göstermek istemedim.Ama çalışıyorum desem ne yalan söyleyebilirdim ki ?

-Yok dedim ne çalışması. Müziği bıraktım biliyorsun sap sap dolaşıyorum öyle. bir kaç iş denedim dikiş tutmadı.
+paraya ihtiyacın varsa söyle lan biliyorsun yani hep yanındayım.
bu huur çocuğu sanki beni daima arayıp sorarmış gibi böyle artistlik yapınca şalter attı bende haliyle.
-saçma saçma konuşma gibtirtme belanı.
+peki lan bir şey mi dedim. Gel beraber çalışalım ama istersen?
çok acayip, mert ve çalışmak? bir gibim çıkması muhtemeldi.
-Ne iş yapacağız ki ? sen çalşmazsın bile şerefsiz dedim.
+babamın yanında rahat rahat yatarız ya ne çalışması.

belliydi zaten böyle bir gib olduğu. Kabul etmek istemiyordum aslında. Ama bir şeyler yapmalıydım. parasını gibeyim artık insan içine geri dönmeliydim..

Pizza yerken bana ne diyorsun teklife diye sordu?
şöyle hemen işi özet geçeyim. Mertin babasının ankarada çok lüks hatrı sayılır bir yerde restorantı var. Orada müdürlük yapacağız sözde.
-Bilmiyorum. Kafam çok karışık şu aralar.
+ya gel işte dıbına kodurtma mis gibi iş. Çok parayla başlamayız da git gide arttırırım ben onu sen merak etme.

Cüzdanımın hafifliğini hissettim cebimde.
-Peki dedim. gidip bi konş önce babanla.
+o kolay dedi.

Amenna sabaha kadar oturup konuştuk. Daha sonra eve gidip uyudum. -rahatsız olacağım yerlerde uyumayı pek sevmem-

kafamdaki elektrik süpürgesi sesiyle uyandım. Hava kararmıştı. Annem kasti yapıyordu resmen.
-Uyurken odamımı süpürüyorsun ayıp ya saygı biraz diye bağırdım uyanır uyanmaz.
annem altta kalmaz biraz sesimi yükselteyim ağzıma sıçana kadar konuşur.
Duş alıp evden çıktım. Nereye gittiğimi sormadılar bile.
Mertle bir kafede buluştuk yanında da bir arkadaşı geldi.
Buket..