herkes ölmeye en yakın anını yazsın

araba çarpmıştı ilkokula gidiyordum o zamanlar. bir kere de tansiyonum 22ye çıktı büyük 22 küçük 12 idi. şu genç yaşımda düştüğüm hallere bak.

180le giderken kamyona vurmak ve benden başka herkesin ölmesi. sanırım daha yakını yoktur.

denizde su altını seyir hâlinde takılırkene şnorkelimin içine biri ıslak kum doldurmuştu. ebemin amıyla ilk o zaman tanıştım.

daha geçen yaz araba carptı amk.bi an nefes alamadım ayağa kalkayim dedim sanki biri beni aşağı doğru çekiyo gibi oldum. elimi başıma zütürdüğümde ellerime baktım kıpkırmızıydı amk. lan ilk aklıma ailem geldi çünkü onlar teyzemlerin yanında ankaradalardı bende tektim istanbulda. sonra gözümü bi açtım halam başımda ağlıyo ulan düşündükçe bile titriyorum hala aklıma ggeldikçe düşünmemeye çalışırım.. buda böle bi anımdır

lan benim babam kaporta ustası bi gün yine sanayideyiz babam da belki bilirsiniz bagaj kapağında bi amortisörlü gibi çubuk olur bagajı dik tutmak için babam onu testereyle kesiyo bana da az geride dur dedi hani basınçlı ya üstüme yağ falan sıçramasın.ben de hemen yandaki yazıhaneye girmeyi düşündüm ki çok vakit geçirdiğim yerdir vazgeçtim arabaların arasında geziyom birden tabanca patlaması gibi bi ses duyuldu meğer o basınçlı dediğim demir bi fırlamış amk yazıhanenin cdıbını drek delip patron koltuğunun hemen üstüne çarpıp geri sekmiş amk şeyi duvarı oymuş resmen. yazıhaneye girseydim alnıma yiyodum beyler demiri kurşun gibi geldi amk beynimi falan dağatırdı
naber beyler

lisede çıkan bi kavgada 1 seferde 5 faça yedim biri parmağımı kopardı. hastahaneye gidene kadar fışkıran kanları görmeniz lazımdı. tam hastahanenin kapısı önünde kan kaybından bayılmıştım zaten. gözümü açtığımda 14 mart gazetesini gördüm yani 2 gün sonrasıydı. elime baktım ve dünyalar benim oldu. parmağımı dikmişlerdi.

7-8 yaşlarındaydım liseliler bilmez birdirbir oynuyoruz benim önümdeki huur evladı yatan lavuğun üzerinden atladıktan bana minare geldi(ebe boynu eğik şekilde ayağa kalkıyo, öyle atlıyoruz)ebe olan muallakde benden uzun gibsen atlayamam üzerinden arkadaşlar olm atlayamazsın yat aşağa ebe ol dediler bizde dik kafalıyız atlıcam ben yeaaa diye koşarak lavuğun üzerine atladım. Sonrasını hatırlamıyorum arabada gözlerimi açtım hastaneye zütürüyorlardı fena düşmüşüm suratımın sol tarafı parçalanmış. Terminatör gibi 2-3 hafta gezdim. ilaç tedavisi merhem fln iyileştik sonra

bugün arkadaşım beni çekmese ve taxici frene basmasa ...

reserved karşim

12.5 flndım çok osbir çektim gibim acıdı

kollukları ayağıma geçirip boyumun iki katı suya atlamıştım

askerdeydim helikopterle operasyon bölgesine sevk ediyorlardı bizi. rpg lere karşı korunmak için yüksekten uçuyorduk bir anda helkopter irtifa kaybetmeye başladı bizim pilot bildiğiniz duaları okumaya başlayın dedi bundan kurtuluş ihtimalimiz yok yaklaşık 5 bin feet ten serbest düşüşe başladık. gözlerim kapandı içimden dua etmeye başladım neyseki verilmiş sadakamız varmış ki yere çakılmamıza birkaç metre kala yakıt bitti biz de havada asılı kaldık. kendi imkanlarımızla yere inip yola yaya olarak devam ettik. o günleri hala daha dünmüş gibi hatırlarım.

bigibletle yarış yapıoduk ozamanlar liseliydik arkadaşı geçtim arkama bakıp ona güldüm ve 1 hafta sonra gözlerimi hastanede açtım çünkü 2007 model bi transite çarpmışım şimdi amatör bi kulüpte forvet arkası olarak futbol oynuyorum

6-7 yıl önce astım hastasıydım.. liseliyim bu arada 17 yaşındayım..9-10 yaşlarındayken çimenlerin üstünde top oynuyordum her zamanki gibi bi anda nefesim yok oldu nefes almamaya başladım.. astım hastaları yada nefes darlığı yaşamış olanlar bilir tüp vardır ağzınıza sıkarsınız sonrada nefesiniz geri gelir..o anda o tüp kaybolmuştu ölümün ne oldugunu o yaşta pek anlamadıgımdan dolayı ölüme yakın oldugumuda anlamamıştım sonra nefessizlikten bayıldım ve hastaneye kaldırırldım.. anlattıklarına göre ayran içirmişler bana yolda ama bilmiyorum yani en kötü anım oydu dahada yaşamak istemem hele ki bu yaşlarda insan daha kötü oluyor düşünürken

lenfomaydım, lenf kanseri yani. iyileştim sonra

çankırıdan istanbula dönerken izmit civarında otobandayız hafif yağmur var. yerler yeni ıslanmaya başlamış yolun en kaygan olduğu zamandır bilen bilir. sağ tarafımızdan hızla volkswagen bora geçti içinde artist bin ve yanında çıtır bi hatun. yaklaşık 10 dk sonra muhtemelen bu huur çocuğu tek elle arabayı kullanıp tek elle hatunu sıvazlarken önümüzde spin atmaya başladı. boru değil amk biz 120 km yle gidiyoruz o bizim önümüzde önce yolun sağ tarafında ki bariyere tam bizle kafa kafaya gelecek şekilde vurdu diğer taraf uçurum tam derin bi oh çekmiştim aşağı uçar diye huurnun fırlattığı bariyerden geri gelerek tekrar kaymaya başladı ve önümüzden en sol şeritten gelen peugeot 206 sw marka otomobile daldı. içinde ki çocuklar anne baba muhtemelen pert oldular allah rahmet eylesin. hayatım film şeridi gibi geçmişti gözümün önünden mngibim ne aksiyondu verilmiş sadakamız varmış diyorum..

özet:kurallara uyalım uymayanları gibertelim

o 12inci postayı atmayacaktım.. gözlerim karardı!! ölüyorum sandım... gibim mosmor oldu

okuldan eve dönüyordum. hava buz gibiydi kar yağıyodu. yoldan karşıya geçerken kapşondan araba geçiyo mu geçmiyo mu diye görememştim. dikatli de bakmamıştım. yolun ortasında komşunun çığlıklarını duymam ve önümden ve arkamdan çok az farkla geçen arabaları görmem bir oldu. araba tam sollarken ben aralarından geçmişim. sonra hiç bişey olmamış gibi eve gittim.

@163 bugs bunny

Ben bi de Vincent (Vega var ya hani) onla Brett diye bir elemanın eve gittik Marcellus'a borcunu ödememiş anasını gibçez onun o yüzden gittik işte normal muhabbet falan hamburgerini yedim muallaknin Marcellus'u niye gibmeye çalışıyosun falan dedim yandaki yatan elemanı vurdum falan neyse parayı aldık tam gitçez tamam mı helada bi eleman daha varmış çekti 4 el sıktı bize, bi baktım vurulmamışız, arkadaki duvarda delikler. Dedim vay dıbına koyam ben emekli olcam bu işleri bırakçam kesin tanrının müdahalesiydi binler. Sonra Vince salağı zenci öldürdü, restorana gittik orayı da soymaya çalıştılar. Ben böyle günün dıbına koyim beyler.