herkes ölmeye en yakın anını yazsın

üstüme silah doğrultular ve sıktılar

edit: bi de otobüste deli saldırmıştı bayağı bayağı boğuştuk ve kimse yardım etmedi

@144 olum ne mal çocukmuşsun lan sen ben babanın yerinde olsam cayır cayır yanmanı izlerdim dıbına koyim...

canlı bombanın olduğu otobüse binmiştim 12 sene önce amk. huuryu yakaladılar son anda

denizde su altını seyir hâlinde takılırkene şnorkelimin içine biri ıslak kum doldurmuştu. ebemin amıyla ilk o zaman tanıştım.

bi kere halı sahada maç yaparken muallaknin biri çelme takıp düşürmüştü beni. dizim de kanamıştı amk en yakını bu heralde

bayaaa yüksekmiş amk ama atlıcam giberim bole dünyayı . atlıyorum beyler hakkınızı helal edin zaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa xd

bundan 2-3 yıl önce tabi inci filan yok amk sizlerde yoksunuz kurban bayramındayız abim istanbuldan bayram için memlekete geldi gelirken de gamepad getirmişti onunla fifa 2007 oynuyoduk işte annem mutfağa çağırdı gelin et kızarttım yiyin ondan sonra oynarsınız filan dedi neyse gittik amk ben hızlı hızlı yemeye başladım. eti attım ağzıma iki ve ya üçüncü yiyişim çiğnedim çiğnedim kopmuyo bende yutuyum dedim boğazıma yapıştı et yutkunuyom nafile su içiyim dedim içtiğim su ağzımdan geri dökülüyo babam geldi eliyle yitti filan son anda paçayı kurtardım 30 saniye geç kalsa ben olmucaktım şimdi:(

bi gün yine kolombiya semalarında dolanıyordum, sol kanadıma kramp girdi. futbol sahasına zorunlu iniş yaptım. iner inmez pereira isimli bir huur çocuğu arkadan tekmeyi bir koydu, az daha ölüyordum. evet ben o baykuşum

çankırıdan istanbula dönerken izmit civarında otobandayız hafif yağmur var. yerler yeni ıslanmaya başlamış yolun en kaygan olduğu zamandır bilen bilir. sağ tarafımızdan hızla volkswagen bora geçti içinde artist bin ve yanında çıtır bi hatun. yaklaşık 10 dk sonra muhtemelen bu huur çocuğu tek elle arabayı kullanıp tek elle hatunu sıvazlarken önümüzde spin atmaya başladı. boru değil amk biz 120 km yle gidiyoruz o bizim önümüzde önce yolun sağ tarafında ki bariyere tam bizle kafa kafaya gelecek şekilde vurdu diğer taraf uçurum tam derin bi oh çekmiştim aşağı uçar diye huurnun fırlattığı bariyerden geri gelerek tekrar kaymaya başladı ve önümüzden en sol şeritten gelen peugeot 206 sw marka otomobile daldı. içinde ki çocuklar anne baba muhtemelen pert oldular allah rahmet eylesin. hayatım film şeridi gibi geçmişti gözümün önünden mngibim ne aksiyondu verilmiş sadakamız varmış diyorum..

özet:kurallara uyalım uymayanları gibertelim

güzelce mangalı yaktık, gazetelerle çıralarla tutuşturduk kömürleri, yelpaze ile yelliyoruz, ohh ohh. etleri attık, pişiyorlar ama bizim de kafalar güzelleniyor yavaştan. etler pişeye yakın gözlerim karardı bir şey göremez oldum. tansiyonum falan düştü sandım, arkadaşa seslendim bayılmış. noluyo lan dedim, derken cam kırıldı, tazyikli su geldi çarptı devirdi beni. mangal da ıslandı söndü, etler mundar oldu. camdan çıktım itfaiyeymiş, bağırdım çağırdım, millet yangın var sanmış. ulan evimizde ağız tatıyl pazar günü mangal yapamayacağız mı itoluitler dedim, utandı gittiler. oda 1 metre su dolmuştu, havuz keyfi yapayım derken de boğuluyorduk az daha, onu da başka zaman anlatırım.

lenfomaydım, lenf kanseri yani. iyileştim sonra

bigibletle adama çarpıp yere düşmüştüm bi kere.. gerçi çarptığım adam ölüme daha çok yaklaşmıştı ama öyle işte. 18. vitesle giderken çaaaaatttttttt. ikimizde uçtuk.

12 yaşındayken tünel şeklindeki kaydıraklara tırmanmaya çalışıyoduk gerildim ve koşmaya başladım kafamı çarptım ve kafam boydan boya yarıldı. 30 dikişle zor kurtardılar amk.

bi gün arkadaşlarla takılıyoruz böle sakaklarda amcık peşindeyiz amk arkdasş dediki gelin şu sokaktan sizi bi yere zütürüyüm orda genel ev var orda ucuza karı giberik dedi amk hay demez olaydı zütürdü bu bin bizi ara sokaklardan ilerliyotuz amk üzerimizde ne bı bıçak ne bı çakı hiç bi gibim yok sap gibi yürüyoruz benim ayakkabının bagcığı çözülmüş dedim sen yürü ben ayakkabının bağcıgını baglıyım eğilmemlen birlikte bi silah sesi arkamzıda 2 kişi tartışıyomuş amk biri çekmiş silahı sıkmış amk ben eğilince o mermi nasıl benim saçımı sıyırdıysa dosdoğru arkadasın baldırına amk ayakkabının bagcıgı çözülmese yarra yemiştim belki

lisede çıkan bi kavgada 1 seferde 5 faça yedim biri parmağımı kopardı. hastahaneye gidene kadar fışkıran kanları görmeniz lazımdı. tam hastahanenin kapısı önünde kan kaybından bayılmıştım zaten. gözümü açtığımda 14 mart gazetesini gördüm yani 2 gün sonrasıydı. elime baktım ve dünyalar benim oldu. parmağımı dikmişlerdi.

verilmiş sadakam v..

saraybosnada savaşın daha bitmediği zamanlar görevliydim, devriye atarken sırp sniperları teğmeni vurdu, biz takım olarak saklandık tabi ama nasıl bi yere saklandıysak amk tak bi silah sesi daha bizim erlerden biri gitti. yere yattık ama dıbına kodumun mermisi nerden geliyo anlamıyoz. tamam dedim tek tek avlıyor bizi bin, sıra bende. bızım erlerden bırı ateş actı herıfe dogru anca adamı gorebıldık meğerse bin sırp önde değil sağdaymış tabi biz bunu 10 kişilik takımdan 7 kişi kalınca anladık. bi boşnak evine daldık gecenin karanlığında yardım gelene kadar çıkamadık amk.

bi ara böyle tv binasından çıktım hayranlarımla fotoğraf çektirdim. sonra bindim arabaya gidiyorum yolun ortasında makinalı tüfekle saldırdılar. başımdan vuruldum falan. bayağı bir süre komada yattım, şimdi durumum iyi

amk karşıdan karşıya geçerken bana çarpmıyacam diye trafoya çarpan adamın öldüğü gün benim ölüme en çok yaklaştığım gündü.

panpa bi keresinde de bizim çatıyı yapıyolardı.ev müstakil. bende ya 5 ya 6 yaşındayım. çok fena da rüzgar vardı.kum çekme makinesiyle kum çekiyolardı yukarı. çıktım çatıya koşuşturuyorum ortalıkta. amcam dedi dolaşma ortalıkta makine kafana düşer ben hala koşuşturuyorum. eski makineleride bilen bilir kocamandır amk.o an nasıl bi rüzgar çıktıysa makine devriliyodu üstüme doğru amcam önüne bi geçti. kafayı yardı.27 dikiş yedi.ama benim üstüme düşse yerden kazırlardı beni heralde.