görüntü insan cin şekil görmeyince korkum daha da hafiflemişti... ama sesler aynen devamdi.. sanki biri odanın öbür ucundan bir kelime-cümle söylemeye başlıyorda bana yetişip kulagımın dibinde cümlesini tamamlıyordu.. biribenimle oyun mu oynuyordu acaba bir yere teyp falan yerleştirip bişeyler mi dinletiyordu... ?anlamıyordum ki..kimse olmadan nasıl ses olur diyee??..sonra nedense kalkıp ısıgı açıp odayı aramak geldi aklıma..

gibtirin gidin amk normalleri.. hikaye anlatanda kabahat amk.. yaşanmış birebir gerçek ve roman tadında anlatıyorum dinleyen yok.. tamam kendi kendimize konuşuruz şizofren olarak ama kenki kendimede hikaye anlatmak istemiyorum..

@131 panpa sıktılar canımı beaa..