hikayemi anlatıyorum hazırlayın sigaranızı

arkadaşlar inanın veya inanmayın. okuyun veya okumayın size kalmış.
belki içim rahat eder diye bu hikayeyi anlatacağım. sizi sıkmadan anlatmaya çalışacağım.
çünkü bi şekilde içimdekileri kusmam lazım.

başlayalım o halde...

zorlanan kardeşlerimiz için:
http://inci.sozlukspot.co...%C4%B1z%C4%B1/@ey%20ahali

beyler hikayemde ismim ahmettir bilginize.
24 yaşındayım. ilköğretimi bi şekilde bitirdim. ve küçük yaşlarımdaydım. babam annemi aldatıyordu. sapığın tekiydi çok dayak yerdim.
sigarayla tanışmam da erken yaşta başladı. kendimi puanı yüksek olan bi liseye atabilmiştim. yaşadıklarıma rağmen hayallerim vardı.
asosyaldim, içime kapanıktım. fazla arkadaşım yoktu. kafa dengi olanlarsa bir bir yok olmaya başlıyorlardı.
herkes gidiyormuş beyler bunu anlamıştım. neden yaşadığımı bilmiyordum ve kendimi felsefik düşüncelerle kandırıyordum.
lisenin ilk günüydü. yine ne tak var sanki erkenden uyanıyoruz amk modundaydım. sınıfa geçtiğimde kimse kimseyi tanımadığından sessizlik vardı. birkaç kız önceden tanıstıklarındandır herhalde sohbet ediyorlardı. adını sonradan öğrendiğim filiz adlı bi kız hunharca gülüyordu. bu kızdan her zaman tiksinmişimdir beyler.
hocanın biri geldi. bayan bi hocaydı. melek gibiydi amk. bunun kocası çok şanslıdır diyip duruyordum.
kendimizi tanıttık falan geçti bu olaylar.

yunusla dışarı çıktık bana bi sigara var dedim üzerimde hiçbir şey yoktu amk. yaktım bi marlboro. aslında bu sigara hiç alışık değilimdir.
yunus marlboro severdi her neyse..

--ne oldu lan sana?

-bunaldım içeride lan zeynep geliyor aklıma annem geliyor

--olum saçmalama git kızı yalnız bırakma

haklıydı amk. sigara içtim hızlıca. içeri girdim beyler. ne olursa olsun eylemi üzmek yoktu evliydik artık biz lan yapılır mıydı bu?
eylemin yanına gittiğimde sigara koktugumu falan söyledi. kafam dağıldı içmem lazımdı gülüm dedim. evet beyler evlenmiştim.
millet yavaş yavaş altın bırakıyordu masamıza oradan da gidiyorlardı. bizim kral masa hülya hocalar falan kalmıştı bi.
millet nasıl evlere dağılacaktı onları ayarlıyorlardı.

evet beyler evlenmiştim. koskoca senelerimi yardırdım size burada. amacım aslında buradaki gençlere, sevdiğini dahi söyleyemeyecek utangaçlara, evden kafasını dışarı çıkaramayan utangaçlara, hayatın hiçbir zaman gülmeyeceği tüm insanlığa hayatımı anlatmaktı.

eylemle evlenmiştim. evet. bu harika bi şeydi. sevdiğim kızla evlenmiştim.
ama hala bi zeynep acısı yüreğimde yanar durur.
mezarına hala giderim. çiçekler zütürürüm oraya.
onun isminin emanetçisi bi zeynep bebek var birde.
oda büyüyor işte. çok güzel kız olucak belli.

teşekkür ederim beyler.

buda böyle bi anımdır.

bu çiçek bu çikolata ne amk der gibi bi bakış. bende de takım elbise.
cennet mahallesindeki sultanı istiyoz sanki amk.
zaten anasından hep korkmuşumdur. neyse içeri buyur ettiler. ben karamsarlaştık iyice
ulan asosyal olan bana bakın bi amk kız istiyordum ulan

ulan valla şeytanlık gelmişti aklıma. kaçırsam napacaktık amk? param yoktu. okulu bırakırdık. girerdim bi işe.
yapardık lan biz. bunu zeynebe dediğimde iki sene beklemek daha mantıklı demişti. haklıydı amk.

yunusla derleşiyorduk yine. zehraya olanları söylediğimde haberim var zaten demişti.
bu kızlar hemen her şeyi anlatıyordu birbirlerine amk. çözemediğim masum ve güzel yaratıktı lan bunlar.

hülya hocayla konuşacaktım şimdi kadın yeni evli rahatsız etmiyim dedim.
zeynep gidiyordu beyler. ilk yerleşeceklermiş sonra evi taşıyacaklarmış

gittim apartmanlarının oraya. bindirdiler kızı arabaya. görmüştü beni arkada.
gözüm yaşlıydı beyler. gidiyordu sevdiceğim. oda ağlıyordu. araba gitti.
ben hala yola bakıyordum. yolculukta arkadan attıkları su benim gözyaşlarımdan ibaretti.

lokanta da çalıştığımı duyduğunda çok üzülmüştü zeynep.
napalım amk? bizim de kaderimiz böyleydi. babamdan mı para isteyeydim? evlendiği hatunda mı isteyeydim.
babamın üç kuruşuna muhtaç değildim. kardeşim için girdiğim eve ona bağlı olmak için girmiyordum nede olsa.
zaten evlendiği kadını sorsanız üvey anne diye diye dalga geçeniniz olmuştur.
oda suçsuzdu amk. yazıktı. o para vermeye çalışıyordu. almıyordum beyler. yediremiyordum kendime amk.

hülya hoca yanıma gelmişti..

-demek lokanta ha? Aferin benim aslanıma gurur duydum seninle

--teşekkür ederim hocam

-alın teriyle para kazanmak.. çok mutlu ettin beni

--beni boşverin hocam. siz nasılsınız mutlu musunuz? evlilik nasıl?

-gayet güzel kardeşim. darısı sizin başınıza

diyip zeynebi gözümün önüne sokuyordu

beyler bu arada cidden alın teriyle para kazanmak farklı bi şeydi.
içtiğim sigara bile zararsızdı benim için amk

zaten üç tane çift olarak gitmiştik. kızlar ayrı bi odada biz ayrı bi odadayız tabi amk. daha o kadar olmadık.
iyi bi gezdik beyler şehitlik mavi köşk falan derken zaten bi şey kalmamıştı artık deniz havuz zamanıydı lan
zeyneple gidiyordum denize falan tek göndermezdi beni asla amk

ne güzl bi şeydi lan bu. seni düşünen seni kıskanan birinin olması. özenen kardeşlerim vardır

siz onu aramayın beyler o sizi buluyor bi şekilde emin olun.

ama gerçekten sahip çıkacaksanız kafanız iki bacak arasında olmayacaksa...

hasta sonuna kadar birktirdiğim paraları saymaya başladım. yeter miydi bilmiyordum. hayırlısı olsun dedim.
haftayı kapatmıştık ve iple çektiğim cumartesi günü gelmişti. saçları yaptım keten siyah bi pantolon üzerine bi gömlek giydim.
yakışmış mıydı nasıldım bilmiyordum ama heyecanlıydım.

zeyneple meydanda bulusmustuk tam zamanında. her zamanki gibi çok güzeldi.

gülümsemesi beni benden alıyordu. bayağı bi gezdik. gittik yemek yedik. param yetmişti çok şükür. sigara içmiyordum yanında.
sigara içtiğimi de biliyor muydu onu da bilmiyordum.

çok değişik şeyleri dert yapıyordum kendime.
onu eve bırakmaya gittiğimde aramıza hala unutamadığım şu diyalog geçti

-vay be senin gibi kızları eve bırakan ince erkekler de varmış

ne yani tek başına mı gidecektin?

-neyse boşver bunları. çok güzel bi gündü. iyi ki varsın (:

iyi ki varsın demesi.. yüce rabbim nelere kadirsin. iyi ki varsın dedi lan. bi insan için önemli bi şeydim amk.

mutlu olmustum beyler

sustuk. bi şey diyemiyordum ona kızamıyordum sitem edemiyordum. ne desem boştu zaten. onun konuşması lazımdı. onun anlatması lazımdı amk. her şeyi ben yapıyordum ben üzülüyordum ben kırılıyordum. giberim öyle işi dedim susuyordum sadece arada çektiğim sigaranın dumanını üflüyordum.

konuşmaya başladı ses tellerini yediğim

-ahmet ben sadece düşünmek istedim anlıyor musun? hayatımda birisi olacaksa uzun ömürlü olsun. hemen bırakıp gitmesin istedim.

susuyordum beyler. konuşacak halim yoktu amk. o anlatacaktı ben dinleyecektim bu sefer

-emin ol seni bekletmek istemedim. sadece ne yaptığı görmek, hayatında ben olmasam bile neler yaşayacağını bilmek istedim.
belki beni anlamıyosun ama bu olgunluğu sende görmek istedim. seni kırdıysam özür dilerim

ee yani niye gelmişti amk. sebebi neydi?

-ahmet konuşsana benle. lütfen üzme beni. bi şey de

beni seviyor musun zeynep? sadece bunu söyle

en çok merak ettiğim şey buydu.

-tüm yaşattıklarım için özür dilerim. seni seviyorum ahmet.

ona öyle bi sarıldım ki amk. gidersen giberim belanı gibi bi mesaj çıkmıştı ortaya

millet alkışlıyordu amk. ayaklarını yerden kesmiştim. döndürüyordum öylece onu. hocalar görürse görsün zaten biliyorlardı amk
hülya hocayı görmüştüm arada. duygulanmıştı.
bense dünyanın en mesut adamıydım beyler
çektim kokusunu içime. ağlıyordu sevdiceğim.
sildim gözyaşlarını. elele sessiz bi yere doğru yöneldik. konuşacak çok şeyimiz vardı

-sen sadece bi şey de gülüm zaten zamanı gelince evlenmeyecek miyiz?

-ama şimdi nasıl olacak ki bu?

-sen sadece bi şey söyle

-evet ahmet evettt

ahahah dünyalar benim olmuştu. öyle bi sarıldım ki ikinci kez gidersen dıbına korum gibisinden bi şey daha çıkmıştı.

oturduk yere.
- gökyüzündeki yıldızlar anılarımız mutlulukarımız hüzünlerimiz şahit olsun

bu ne güzel bi şeydi amk. ne garip bi mutluluktu. çocukluk işte

hülya hoca derse gelmişti amk. bu ne garip mutluluktu üst üste. yani tabi derse girecekti ama benim için çok ayrıydı beyler.
tatilde naptınıza geldi yine. beyler enderin binlerinden biri bizim sınıftaydı ismi halil bu arada istediğiniz kadar sövün.

neyse sıra bana geldi boş boş yattım hocam dedim.

bu halil bini de kalkıp demez mi. -ahmet lokantada çalışıyordu hocam diye.

güya rencide edecek taklu. hülya hoca öyle bi gibti ki onu beyler

-alın teriyle para kazanmış arkadaşızınız ne güzel bi şey bu

diyince gaza gelmişti millet. vay amk.

bizim millet ezilenleri seviyordu hep

ama öğrenecekti yavaş yavaş. bu çok kız zütürürdü lan. 11 yaşında şuan. acayip çapkın gavat. ben böyle miydim bunun yaşında?
neyse beyler parktan sonra zeynebi eve bıraktım. sunguruda gezdiriyordum işte.
artık ders çalışıyordum. programlı bi şekilde. hülya hocaya danışıyordum. bekir hoca da yardımcı oluyordu.
baba tekrar ayağa kalkıyordu.

basketbol takımından çıkarılmıştım beyler. gibimde de değildi. enderin babası yapmış yine bi taklar.
adamın bürokratlarla vekillerle dostluğu varmış amk. enderin arka sağlamdı.
gerçi arkasına güvenen adamdan ne tak olurdu beyler siz yorum yapın buna da?

yazım takça geçti beyler. ne hülya hocadan haber alabildim ne zeyneple fazla konuşabildim.
sadece sıkı yönetim altında olan sevdiceğim arayabildiği zaman arayabiliyordu. ses telini yediğim.

okul başlayacaktı az kalmıştı beyler. geçen 2 ayı uzun uzun anlatmama gerek yok. bi tak olmadı çünkü
ama hani deriz ya bugün hayatımın en mutlu günü diye. aslında farkında olmayız beyler. bunu 2-3 kere farklı günlerde de dediğimiz olmuştur. işte böyle dediğim bi gündü yine.

okulların açılıyordu yine.
tek başıma çıktım evden. yaktım sigaramı. her zamanki okul açış uygulamalarımı yaptım.
saç falan yapmamıştım amk. ne gerek vardı? yani kime güzel gözükecektik ki?
girdim bahçeden içeri. yine kızlar seni çok özlediim bak biz buralara gittik gibisinden kezbanca şeyler yapıyorlardı.
yunusu görememiştim. zehrayıda. ama kalbimi titrecek birini görmüştüm.

bankta oturuyordu amk. zeynep okul kıyafetiyle orada oturuyordu.

hülya hocanın gözünden kaçmıyordu tabi böyle. ne tak yesem anlıyordu amk. ama böyle birine ihtiyacım vardı.
bi pgibolog arkadaşı varmış. o daha iyi yardımcı olur sana dedi. tamam ulan dedim gittim.

kadının adı elifmiş beyler. neyse tanıştık olanları anlattım daha doğrusu hayat hikayemi. zeynebi anlattım.

--bi bıkkınlık var mı sende ahmet?
-nasıl bıkkınlık?
--yani hayattan bezme gibi.

vardı beyler.

-var hocam yani şey elif abla.

vay amk rezilliğe bak.

--nasıl rahat ediyorsan onu söyle olur mu?

şimdi kısrağam desem çok ileri gitmiş olurdum amk

ama zamanı vardı beyler. hep böyle düşünerek hareket etmiştim.
hocaların gözünde olan bendim. güzeller güzeli bi sevgilim vardı. kötü bi şey de olsa ev bana kalmıştı
bi sungurun ekgibliği canımı sıkıyordu o kadar.
onu alacağım günler de gelecek diyordum amk.
hayal kurmak fakirin zenginliğidir beyler.

dersler falan derken sınıfın en iyilerinden biri olmuştum.
bi gün yine zeynepleydim beyler. birbirimize dair bilmediklerimizi soyluyorduk

-zeynep sana bi şey söyleyeceğim

dinliyorum

-hani 9. sınıfın yazı vardı ya

ee

ben tüm yaz sizin binanın oraya gidiyordum. çıkmanı bekliyordum. zehra adresini beyzadan almıştı

demek görevlinin bahsettiği sarı sendiiin

vay amk.

Babamı aradım. Söyledim. Gelmeye çalışırım demişti. Gelsin bakalım.
Konuşmuşlar beyler. Kendi parasını kendi kazanıyor. Ders çalışamıyor falan demiş
Babamın gibinde değildi tabi böyle şeyler
Bi tak olmadı.
Hülya hocanın cebime harçlık koymadığı kalmıştı bi
Fatih hoca ve hülya hocanın çocukları gibiydim sanki amk

Bu güzel bi şeydi beyler. Sizi kollayan sizin mutluluğunuzu isteyen birileri varsa bu harika bi şeydi.
Bu hikayeyi anlatma sebebim de biraz ondan
Yorumlara baktım da benim sayemde sevdiklerine açılan kardeşlerim olmuş
Ne mutlu bana

kafam beynim durmuştu sanki. Sevdiceğimi kapatmışlardı öylece bi odaya. tedavi falan bi şeylerden bahsediyorlardı. bi ara uyanır gibi oldu. ilk anası babası gitti doğal olarak onlar konustu gözleri yaşlı çıktılar. nasıl bi şeydi lan bu. film gibiydi.
sonra beni çağırmış işte veli amca söyledi. gözlerim yaşlıydı beyler. zeynebin yanına gittim. gözleri ıslaktı. ağır ağır nefes alıyordu. sevdiceğim bi tanem lisede nasıldı amk? ne günlerimiz geçmişti lan? istanbul alanya gezileri. siz biliyorsunuz amk
siz okudunuz o kadar. el ele ne günlerimiz geçmişti. ama bu öyle değildi bu değişikti. gözleri sönmüştü sanki.
yaşıyor muydu bilinmez. derin derin nefes aldı amk. seni seviyorum mutlu ol dedi.

-sus zeynebim sus aşkım bak ağlatma beni

--mutlu ol ahmet. ben sana dedim gidicem diye bak halime

-zeynep yapma ne olur

ağlıyordum beyler. hüngür hüngür ağlıyordum amk

dışarı çıktım bankaya para çekmek için. burslar yatmıştı. zeynebe hemen geleceğim demiştim. hastaneye girdim beyler
yüreğim öyle bi çırptı ki orada. gözlerim yuvasından fırladı sanki. yerdeki parke bana doğru yaklaştı.
o koridora geldiğimde o ağlama seslerini duydugumda..
bi şey olmustu evet.

Hastane önünde incir ağacı
Doktor bulamadı bana ilacı
Baştabip geliyor zehirden acı

kalbim dayanamayacaktı. hüngür hüngür ağlayan insanlar..

zeynep ölmüştü

biraz daha gezdikten sonra atladık bi taksiye beyler. ilk önce zeynep i evine bırakacaktık.
sevdiğimi baba evine teslim ettikten sonra taksiye bindim eve doğru sürmesini istedim şoför amcamıza.
bu arada erkan oğurun zeynebim şarkısı çalıyordu. vay amk dedim. aşık olunca tüm tesadüfler seni buluyormuş meğerse

hayatım iyiydi beyler. yani her şey iyi gidiyordu çok şükür. ender bini bile canımı sıkmıyordu artık.
lafını veriyordum gibtir olup gidiyordu. ama o beni dövdürdüğü günü hiç unutamadım.
ve onun hıncını da aldım. ağır bi şekilde bedelini ödettimi

okul başlamıştı. asosyal olan ben artık saç yapıp giden hocaların gözde öğrencelerinden, ineklemeden sınıfın ileri gelenlerinden, basketçi ve zeynebin sevgilisiydim. hülya hocayla ayrı bi muhabbetimiz vardı. bizi kıskanan öğrencilerde yok değildi tabi
zeynep bile bazen kıskanıyordu.