iblisin güncesi

Sevgili günlük,
Gözümü açtım. Karşımda tuhaf bir tip beni süzüyordu. Meğer beni o yaratmış. Eh, teşekkürler.

Sevgili günlük,
Cennetin dışındaki ilk günüm bu gün. Çok sinirliyim çook. Cennetten kovulduğum için zerre kadar pişman değilim, ama o lavuğun önünde secde ettirmeye kalktı ya beni, işte o çok koydu. Bunun intikdıbını çok fena alıcam ama ben. Kendine de söyledim zaten gitmeden. “Sen bu arkadaşı sana tapınsın diye yarattın ama çok beklersin. Herifin gözlere baksana fel fecir okuyor, ilk fırsatta sana madik atar, şirk koşar, küfre düşer bu deyyus” dedim.

“Nerden biliyorsun” dedi, “bizim de bir bildiğimiz var herhalde, her şeyi bir tek sen biliyorsun sanki” diye cevap verdim. Çok kızdı.

Elbette her şeyi bir tek o biliyormuş, ben ne anlarmışım, bu çamurdan yaratık şöyle üstünmüş, böyle süpermiş, kendisine saygıda gram terbiyesizliği olmazmış falan filan.

“Var mısın bahse” dedim, atladı hemen seninki. iddiaya girdik. Ben kazanırsam eşyalarını toplayıp cenneti komple bana bırakacak. O kazanırsa beni cehenneme atacakmış. Hehehe, o sinirle beni ateşten yarattığını unuttu zahir. Cehennem benim için tatil köyü gibi bir yer. Zaten cenneti o gıcık meleklerle doldurduğundan beri vaktimin çoğunu orda geçiriyordum. iddiayı kazansam da kaybetsem de sonunda kazanan ben olacağım yani.

Bahsin konusu da şu; kıyamet gününe kadar o çamurdan mendeburu Patron’un aleyhine kumpasa getirecem. Getiremezsek mağlubuz. Ama ben kazanacam, alıcam cenneti elinden. ilk işim de sinir bozucu melek ordusunu komple kapı dışarı etmek olacak. Bir tek Azrail’e kıyak geçerim. isterse kalır o.

reserved

Sevgili günlük,
Bu gün bütün gün cehennemde ense yaptım. Akşamüzeri Azrail Patron’a çaktırmadan sıvışmış, ziyaretime geldi. Ekgib olmasın, tek yakınlık gösteren o kaldı bana bu mekânda. Taze Cennet havadislerini getirdi. Patron o yaratıktan bir tane daha yapmış. Değişik bir versiyonmuş bu da. Adını “Havva” koymuş. ikisine birden genel olarak “insan” diyormuş.

Sevgili günlük,
Bu gün bütün gün cehennemde ense yaptım. Akşamüzeri Azrail Patron’a çaktırmadan sıvışmış, ziyaretime geldi. Ekgib olmasın, tek yakınlık gösteren o kaldı bana bu mekânda. Taze Cennet havadislerini getirdi. Patron o yaratıktan bir tane daha yapmış. Değişik bir versiyonmuş bu da. Adını “Havva” koymuş. ikisine birden genel olarak “insan” diyormuş.

Sevgili günlük,
Bu gün bütün gün cehennemde ense yaptım. Akşamüzeri Azrail Patron’a çaktırmadan sıvışmış, ziyaretime geldi. Ekgib olmasın, tek yakınlık gösteren o kaldı bana bu mekânda. Taze Cennet havadislerini getirdi. Patron o yaratıktan bir tane daha yapmış. Değişik bir versiyonmuş bu da. Adını “Havva” koymuş. ikisine birden genel olarak “insan” diyormuş.

Sevgili günlük,
Bu insanları cennetten çıkarmanın bir yolunu bulmalı. Orada oldukları sürece elimden bir şey gelmez, çuvallar bahsi kaybederiz. Şunların yanına sokulmayı bir becerebilsem biliyorum ben yapacağımı ama Patron cennetin güvenliğini arttırmış ben girmeyeyim diye. Kapıda bir sürü nöbetçi melek dineliyor, başlarına da Cebrail’i dikmiş, kuş uçurtmuyorlar içeri. Ateşten yaratılmanın da bu dezavantajı var, sürekli parlıyoruz, kamufle olup girmek mümkün değil. Kılık değiştirip sızmayı denesem mi acaba?

reserved

reserved

sevgili günlük ben şeytan ben huuryum.

reserved

Sevgili günlük,
Sonunda olacağı buydu. ipler koptu bu gün. Patron’la feci kapıştık. Kumla çamurla oynarken kendine benzeyen bir tipçik yaratmış. Bir telaş herkesi huzuruna çağırdı, yeni oyuncağı ile tanıştırdı. Adı “Adem” miş. iyi, güzel, güle güle kullan filan dedik. Sonra bizimki tutturmasın mı “Bunun önünde secdeye varın” diye. Haydaaa. Melekler her zamanki yalakalıkları ile hemen yattılar yere. Ben yatmadım. Niye yatayım yahu. Hadi seni görünce, uğraştın, yarattın, ettin diye hürmetimizden secde ediyoruz, ama bu çamurdan ucubenin önünde niye secde edeyim. Tutturdu illa secdeye yatacan. Bir de bir şeye takınca takıyor ha. Yatarsın yatmazsın derken tepem attı, inceldiği yerden kopsun anasını satayım dedim, iyicene diklendim, O da “gibtir ol git o zaman, bir daha da gelme bu mekana” dedi. Duranda kabahat. Bavulumu topluyorum şimdi, ama gitmeden önce iki çift lafım olacak.

ateist.avi

Sevgili günlük,
Bu gün hayattaki ikinci günüm. Bulunduğum mekân çok rahat. Her taraf rengârenk. Ortam çok sıcak ama ya da bana öyle geliyor. Yaratıcımın söylediğine göre hammaddem ateşmiş. Sıcaklığım ondan olsa gerek.

Sevgili günlük,
Ortama yavaş yavaş alışıyorum. Yaratan benimle epey ilgileniyor. Her şeyi öğretti bana kısa sürede. Bulunduğum mekanın adı “Cennet” miş meğer. Süper güzel bir atmosfer, ortalıkta bir sürü şirin şirin canlı var, rengarenk kuşlar filan. Her yerde dereler akıyor, ben içlerine girince suları kaynıyor. Çok eğlenceli. Derelerden birinin suyunu içince de müthiş kafa yapıyor, adı Kevser. Bu Yaratıcı da ilginç bir eleman. Canı sıkılıyor herhalde, sürekli bir acayiplik icad ediyor, onunla eğleniyor.

Sevgili günlük,
Bu gün sabah şöyle biraz dolaşayım dedim, bir de baktım ki ortalık kanatlı kanatlı yaratıklarla kaynıyor. Sürü halinde doluşmuşlar bahçelere filan. Öbek öbek geziniyorlar. Kovalayayım gitsinler dedim ama öyle üç beş tane değil ki, sürüsüne bereket. Meğer bizim Patron kendine tapınsınlar diye yaratmış hepsini. Adları “melek”. Asap bozucu, sinir yaratıklar. Işıktan yaratılmışlar. Pırıl pırıl, gözümü alıyorlar. “Niye yarattın ki bunları, ne güzel ikimiz takılıyorduk sakin sakin” dedim, beni azarladı. Ondan iyi mi bilecek mişim? iyi tamam senden iyi bilmiyoruz da bu kadar fazla yaratmanın ne alemi var ama di mi?

Sevgili günlük,
Hiç huzurum kalmadı Cennette. Kafamı nereye çevirsem melek sürüsü var. Üstlerine basmamak için zıplaya zıplaya dolaşmak zorunda kalıyorum. Meleklerin işi gücü Patron’a tapınmak, bir kısmı yerlere kapanmış vaziyette, kimi çömelmiş, kimi iki büklüm eğilmiş duruyorlar. Öyle “kısım” dediysem az buz değiller ha, ellişer bin, yüzer bin. Bu ne hırstır kardeşim, yarat üç beş tane bir kenarda takılsınlar, secde mi ediyorlar, rüku mu, ne yapıyorlarsa yapsınlar. Ellibin tane nooluyor anlamadık ki. Bir şey söyleyince de bozuluyor. 4 tane de şef yaratmış. Başmelek oluyorlarmış kendileri. Onlar sürekli Patron’un etrafında dolanıp duruyorlar. Arkadaşlarla biraz konuşayım dedim ama pek burunlarından kıl aldırmıyorlar beyzadeler.”Şu melekleri toplayın bir tarafa da ayakaltında dolaşmasınlar” filan dedim. Mırın kırın ettiler, gerginlik oldu. Pek hazzetmedim heriflerden. içlerinden bir tek Azrail’i sevdim, fena çocuk değil, hoşsohbeti var biraz.

Sevgili günlük,
Patron’la ile aram iyice limoni olmaya başladı. Bir afra bir tafra. Tamam, yarattıysan yarattın, ben mi yalvardım sanki yarat diye? Hem baştan biliyorsun madem her şeyin böyle olacağını ne bozuk atıyorsun. Ne yapsak fırça yiyoruz. Bu gün bahçede bir ağaca yaslanıp uyuyakalmışım, ağaç tutuştu. Çok fena azar işittim. Tuğba ağacıymış, çok değerliymiş, bilmem neymiş. Hem ateşten yaratıyorsun, hem de bir ağacı yaktık diye bağırıp çağırıyorsun. Dün de Kevser ırmağına girdim, biraz yüzeyim neşemi bulayım diye, bir sürü surat yaptı. Ben girince suyu kaynamış, o sıcak sevmiyormuş kevserini. Zaten akşama kadar kevserle kafa çekip acayip acayip şeyler yaratıyor, başka bir numara yok. Hadi, saygıda yine kusur etmiyoruz ama olmaz ki canım böyle de.

Sevgili günlük,
Bizim Patron kafayı tapınma olayı ile bozdu. illa her şey kendine tapınacak. Bu nasıl bir egodur anlamadım ki ben. Kendisini her gördüğümüzde yerlere kapanmamızı istiyor. Uzaktan görünce yolumu değiştirmeye başladım artık. Günde elli kere yat kalk yat kalk, bıktım yahu. Zaten bir sürü meleğin var sürekli yalakalık yapan, benden ne istiyorsun. Bırak da huzur içinde var olayım şurada kendi halimde. Melekleri yarattığı yetmedi, bu gün de bütün gün kumlardan yeni bir şeyler yaratmayla uğraştı. Yine bir icat çıkaracak ama hadi bakalım.