ibretlik mezarlık hikayesi

anlat ama dinlemicem up olsun diye yazıyorum

güvenlik görevlisiyim öncelikle. işe başladım. firmamız görev yerimi ankara karşıyaka mezarlığı olarak belirledi. bilenler bilir. zütüm yusuf yusuf etse de ekmek parası dedim. ölüden değil diriden korkacan amk diye kendimi teselli ettim. paraya ihtiyacım vardı çalışmalıydım. işe alışma evremde gündüz görevindeydim hep ama vardiya değişekti elbet ben de o günü korkarak ama çaresizce bekliyordum.

unutmadan belirteyimki ağır ibret içerir. başlıkta belirttim ama yinelemekte fayda var.

ananı mezarlıkta siqtim ;;)))))))))))))))))

@5 jargonumu çalma oç ;))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

bekliyoz lan hızlı yaz panpa

aradan 15 gün geçti. gündüzleri bile çekindiğim mezarlıkta artık gece görev yapmanın vakti gelmişti. zaten herkes birbirini korkutuyodu. tecrübeli abiler bizim gibi çömezlerle iyi taşak geçiyolardı ama bazı anlattıkları şeyler de gözleri doluyordu. dediklerine göre burda bu işi yapıp da çok kafayı yiyen adam olmuş. her babayiğidin harcı değilmiş amma dediğim gibi herkesin zoru ekmek parasıymış. duanı okursan hiç bişey olmazmış. bunlarla hazırladılar yeni işe başlayanları göreve. yarı korkutarak yarı cesaretlendirerek.

ananı gibiyim gri ekran ananı

ilk gece görevim geldi çattı. evden çıkarken içim içimi yiyodu. termosa çayımı koydum. yanıma atıştırmalık bişeyler aldım çantama attım. son olarakta içinde ayet-el kürsi olan muskamı boynuma taktım. ya nasip dedim. allahım sen korkulardan emin kıl beni dedim düştüm yola. mezarlığa yaklaştıkça içim ürperiyor, içimde karşı konulamaz bi geri dönme isteği duyuyordum ama para lazımdı. yarın bi gün evlenicem para lazım olcak lan ailemin durumu zayıf ben bari bişeyler biriktiriyim onları sıkıntıya sokmayım hem de az çok destek çıkarım derdindeydim. besmelemi çektim attım ayağımı görev klübeme.

çok dinledim dediğim gibi. kimisi şehitliklerin ordan gelen bir tabur ayak sesinden, kimisi diğer mezarlardan gelen çığlıklardan bahsediyordu. çok korkuyodum ama bi yandan da inanmak istemiyodum. kendimi teskin ediyodum. korkutma amaçlı uydurulmuş hikayeler olduğunu düşünüp kendimi rahatlatmaya çalışıyodum

beyler okuyan yok sanırım. boşuna gri ekran nazını çekmeyım o zaman. ben alacağım ibreti aldım siz de alın istedim ama gibleyen yok

o zaman hikayeyi burda bırakıyorum . belki yarın devam ederim belki etmem. okuyan yok çünkü. bildiğim şeyi tekrardan başka bi işe yaramıycak yazmam.

up up up up devam panpa

edit : başlık uçmuş amk reklam alınır

--spoiler--

--spoiler--

okuyom lan devam gitme bi yere

naz yapma oç yazacaksan yaz takipteyiz

klübeye geldiğimde içim ürpermekten öte bir hal almaya başladı. hayatımdaki en korkulu anım o andı. napacağımı bilemez halde telsizi açtım , aklımda anlatılanlar vardı. bunları bi nebze unutmak için telsizden diğer arkadaşlarla konuşuyordum. hiç susmuyolardı sürekli enteresan bi hikayeleri vardı. maddi durumum kötüydü evet ama ilk gece görevimden işi bırakmaya niyetlenmiştim ki diğer bir görevli geldi arabayla. gece devriyesi var arabayla dolaşıcaz tüm mezarlığı dedi. sabaha karşı saat 4 sularıydı ve ilk altıma sıçratışım yakındı.

dinleyen ses etsin de beyler kendi kendime takılmayım burda

up up up

devam et panpa