Uyandığımda dağın girişindeydim. Duman dağılmıştı.For-el sanırım bundan bahsediyordu.Son derece gerçekçiydi. Dağın içine girdim duvarlara bir şeyler çizilmişti çizilen şeyler yeşil renkte bir parlayıp bir soluyordu. Ardından Yarattığım kılıcı yeşil kristallere saplı bir şekilde buldum. Evrene tekrar girerken onu kaybettiğimi sanmıştım. Rüyaysa rüyadan ibaretti. Kılcımın kabzasını tuttum ve tam çekerken birisi arkamdan konuştu.
=="5.yi alıp evrene getirmeni söylemiştim. Sense buraya gelmek için bekleyemedin öyle değil mi insan?"
Yeşil Kral Hemen arkamda gülümseyerek bana bakıyordu.
Yeşil Kral="Qualdin buraya geliyor.Her birimize düşman oldu.Onu öldüre bileceğini düşünüyorsun. Peki sence istesen beni öldüre bilirmisin insan."
A="Qualdin sizden birisi öyle değil mi?"
Yeşil Kral="Öyle Ama o yapayalnızdı en başından beri.Bu yüzden senin onun karşılamanı istemiştim. Yalnızlığını gidere bilmek için bir çok şeye başvurdu.Ama doğduğunda tıpkı senin gibiydi. Yalnızlıktan kurtulamayıp bilgiyle doldurdu kafasını. Peki fazla bilgi sana ne yaptı insan."
Yere bakarak cevap verdim="Mutluluktan uzaklaştırdı. Herşeyden nefret etmeme neden oldu."
Yeşil Kral="Qualdin hiç bir zaman kötü birisi olduğunu düşünmedi. Kendi düşünceleriyle doğru olan şeyleri yaptı.Onu anlaya bilmen gerekir aslında ama hiç doğru dürürst oturup konuşmadınız öyle değil mi ?"
A="O benden ne istiyor."
Yeşil Kral="Onu anlamanı istiyor. Evrenin sonuna kadar seninle beraber yaşamak istiyor.Ama sen onun kim olduğunu bile bilmiyorsun Buraya gelirken bedenini klonladın ve şimdi uzaktan hafıza transferi yapıyorsun. Qualdin bunu milyonlarca yıldır yapıyor. Senin şu bir kız vardı kimdi o seninle birlikte deneye giren."
A="Saçmalık... böyle bir şey... Neden... Her şeyi imkansız hale getirdi.5inizin bir kraliçe olduğunu biliyordum."
Yeşil Kral="6.nında Kraliçe tarafından yaratıldığını biliyordun.Ama hiç kimseye söz etmedin öyle değil mi?Lafını bile açmadın o öngörüyü gördüğünde tekrar düşünmek bile istemedin. Artık benimle konuşurken bir klon olmana rağmen dizlerinin üzerine düşmüyorsun.ilk konuşmamızın üzerinden milyarlarca yıl geçti sana bir kaç ay gibi gelmiştir tabi ama o kadarcık zaman diliminde hiç bir şeyin değişmediğini mi düşünüyorsun."
A="istemiyorum böyle bir şeyi. Asla kabul etmiyicem."
Yeşil Kral="Neden elin 6.nının kılıcının üzerinde insan."
Artık ne diyeceğimi bile bilmiyordum. Görmüştüm cidden bunların olacağını görmüştüm.Bir şekilde durdurmak için çabaladım ama. Kılıcı çektim. Ağzıma bir kaç kristal atıp yuttum. Ardından Kılıcı Yeşil Krala doğru çevirdim.="Bunu kabul etmiyorum. Qualdin, sen ve diğer krallar hepiniz"Gözlerimden alevler çıkmaya başladı. Bedenim karanlık tarafından boğuluyordu sanki="Hepinizi öldürücem!!!"

Yeşil kral cam üzerindeki bir buğu gibi kaybolmaya başladı gözlerimden. Giderken kahkaha atıyordu.Bu kristalleri yiyince hemen öleceğimi sanıyordum.Ama oldukça dinç hissediyordum kendimi. Dağdan dışarı çıktım ve ilk geldiğim yere kadar yürüdüm. Halen hiç bir şey olmadı. Etrafta başı boş ruhlar öylece dolaşıyorlardı. Günler haftalar geçti. Hiç bir şey olmuyordu. Yalnız kalmak hiç sorun olmamıştı bana ama yapacak hiç bir şeyimin olmaması bu gerçekten katlanılamazdı.
Ruhlardan başı boş dolaşan ruhlardan birisini durdurdum. Napıyorsun diye sordum. Hiç bir şey demeden yürümeye devam etti kılıcımı arkasından sapladım. Hafif bir inleme sesi çıkarttı ve yok oldu. Anlamamıştım.Bir kaç ruha daha sapladım kılıcı mı hiç bir tepki hiç bir karşılık vermiyorlardı.Bir kaç ay boyunca onları kesip biçtim. Ardı arkası gelmiyordu. Jüpiterden bile büyük bir gezegendi sonuçta artık neresinde olduğumuda bilmiyordu. iyice kayıp olmuştum.Bir kaç yıl sonra gökten mavi bir ışık düştü. Beni kurtarmaya geldiklerini düşünüp hızla o tarafa doğru koştum. Mavi Kral gelmişti. Deforan sayesinde doğan mavi kral.
Mavi Kral="Ne yapıyorsun Deniz?"
A="Buraya hapsoldum kimse gelip gitmiyor."
Mavi Kral="Sen güçlerinin farkında değilsin öyle değil mi?Halbu ki sen en güçlümüz olacaktın 6.Kral belkide en zayıfımızdır."
Bunca zaman bekledikten sonra böyle bir muameleye sabrım kalmamıştı.="Hı!!"Gözlerimi sonuna kadar açarak bu tepkiyi verdim ona ve hızla kılıcımı savurdum ona. Yaralanmıştı.Kral olsa da yaralanmıştı.
Mavi Kral dizlerinin üzerinde="Tamam belkide gerçekten en güçlümüzsün ama kesinlikle en aptalımızda sensin."
A="En aptalınız kalmamın işinize gelmesi gerek!! Eğer bu gezegenden dışarı çıkarsam evrenin sonunu getiricem"
Mavi Kral="Bir hayat alma hakkını sana veren ne Deniz?"
A="Bir hayat verme hakkını size veren ne peki ? Onlara hayat veriyorsunuz onlar tekrar hayata geri dönüyorlar ve sizin yüzünüzden tekrar acı çekiyorlar tekrar mutlu oluyorlar size bu hakkı veren ne peki."
Mavi Kral="Hayat vermek hiç bir zaman kötü bir şey olmamıştı Deniz.Sen böyle düşündün. Yaşamak mücadele etmektir."
A="Ben hiç bir zaman mücadele etmek istemedim.Siz beni en başta yaratanlar buna sebep oldunuz."Omur iliğimden koca bir kıvılcım çıktı tüm bedenime elektrik çarptı. Gerçek bedenimi uyandırmıştılar. Qualdin sonunda onları bulmuş olmalıydı.
Mavi Kral gök yüzüne endişeyle bakarak="Siz ne yaptınız böyle."Kılıcım ellerimden kayboldu Gerçek ben benden bir şeyleri kontrol edebilme konusunda benden daha iyiydi sanırım.Bir şeyleri ekgib kodlamış olmalıydım evrenin sonunda.
A="O..Evet şimdi korkman gerek bu gün harika bir gün çünkü 2 kral birlikte düşecek."
Mavi Kral="ilgi çekici. Kılıcın olmamasına rağmen halen rahatlıkla beni tehdit edebiliyorsun."
Bir saniyeden daha kısa bir süre içinde 10 metrelik mesafeyi boğazını tuttum.
A="Siz gerizekalılar beni küçümsemeyi ne zaman bırakacak."Gök yüzünde mor bir dalga yükseldi. Tüm evrene yayılıyordu yavaş yavaş.
Mavi Kral korkuyla bana bakıyordu sonunda durumun ciddiyetini anlamıştı.
A="Üstelik ben çoktan birinizi öldürmüşken."
Gökyüzünde 3 ışık daha düşmeye başladı. Diğer krallarda gelmişti.