herkese merabalar ben 22 yasinda uni ogrencisi bir gencim ve bundan iki sene once malesef dert ve keder dolu bir hayat yolunda sürünen bir kardeşinizdim her yönden olumsuzluk dolu bir hayatim vardi bir akşam, eve giderken hayatima son vermek gibi aptalca bir karar verdim, ilgi gelirse hayatimin donum noktasini paylasmaya devam edicem

Aslinda bi anda gelen bir karar degildi bi kac aydir aklimdaydi hatta arastiriyordum intihar pgibolojisi nasil bir sey diye neyse, eve gidene kadar bu işi nasil yapabilcegimi dusundum evde kimse yoktu ev halkinin hepsi işteydi saat 16civariydi ve aksam 19a kadar epey vaktim vardi. Kendimi asacak halim yoktu ya jilet kullanacaktim yada klişe filmlerde gordugumuz hapla intihari deniyecektim

Eve gittim bileklerimi buzda bekletip dikine kesmek ilk fikrimdi ama cani tatli biriyim cesaret edemiyordum bir turlu buna, cani tatli biri nasil intihar edebilirdi ki, ilac sepetine baktim beta bloker ilaclar(nabiz dusurmek icin kullanilan etkili bir ilaç) gozume carpti zamaninda doktor yuksek stres icin vermisti kalp carpintimi azaltiyordu doktor bir günde bir hapin sadece yarisini iç demişti kutuyu aldim elime icinde 17 tane hap vardi tek tek cikardim bir peceteye koyup yanima aldim iki uc bardakta su, odama gidip yatagina uzandim

Haplari birer birer yuvarladim hicbir sey hissetmiyordum ne korku ne endişe hicbir şey bi 20dakika gectikten sonra mideme kramplar girdigini ve nabzimin gercekten cok fazla dustugunu hissetim sanki göz kapaklarima birinin dokunup gozlerimi kapadigini hissettim en son, bir rüya gördüm

Bu olaydan bi kac ay önce disarda bos bos dolanirken elinde cantasi olan bi amca yanima gelip cantadan cikardigi bi kitabi bana vererek bu kitabi okumani istiyorum para falan istemiyorum hediye ediyorum demisti kitabida verip ortadan kaybolmustu, tabi ki bende onemsemeyip kitabi cantama atmistim ve günlerdir o kitap kitapligimda bekliyordu. Ruyamda bu amcayi gordum ve bana ''kitabi neden okumadin" diye soruyordu

Ruyamda adamin bana kitabi verdigi yerdeydik, niye okumadin diyordu bi sey diyemiyordum gercekten niye okumadim bilmiyordum. Surekli ayni sahneyi tekrar tekrar izler gibi bu ruya tekrarladi, gozlerim acildi, evet uyandim. Ama gozlerimi actigimda buyuk bir korkuyla irkildim o adamcagiz sanki odamdaydi uyanmistim ama rüya devam ediyordu galiba aklimi kaybetmistim

Ama gozlerimi açmakta zorlaniyordum vucudum ter icinde kalmisti ve galiba ölüyorum dedim artik nefes almam bile yavaslamisti kendimi biraktim daha fazlasini hatirlamiyorum, uyandigimda ufak bir odada serum ve idrar torbasi baglanmis bi sekilde yatiyordum, haydaa ne hastanesi ya ölmedim mi yani diye dusunurken annem ve babam iceriye girdi babam gıkını cikarmadi ama annem biraz aglamisti belliydi niye yaptin bunu kendine falan filan ben hala olayin sokundaydim ve icimde hissettigim buyuk bir aci vardi, yaklagib iki hafta yattim ilaclar cok buyuk hasar vermisti vucuduma tedavisi iki hafta surdu taburcu oldugumda ise eve gidip kitabi incelemeye basladigimda 17. Sayfada intihara dinimizin bakişi ve intihar etme asamasina gelen bi insanin neler yapmasi gerektigi yaziyordu, bunlarin bulundugu sayfanin benim ictigim hap sayisi olan 17 ile ayni olmasi tesaduf yada baska bi seydir onu bilemem ama beni derinden etkileyen acı bir hatira olarak aklimda yer eden bir olaydi. Okuyanlara tesekkur ederim..