ikizimle nasıl düşman olduk ibretlik hikaye

olay hikaye bariz de güzel yazıyo devam

guzel hikaye yaziyorsun lan dun kitapevine gitmisdim kitap almaya begenememistim bu iyi oldu devam et panpa.

@82 kızın adını buldum aq hande sosyal

başımı kaldırdığımda gitmişti. etraf sessizdi, gecenin körüydü. yatağa uzandım, neler kurdum, neler düşündüm anımsamıyorum. ama içimde büyüyen huzursuzluk hissi beni tuhaf bir şekilde hırslandırıyordu. haksızlığa mı uğramıştım? yoksa haksızlık eden ben miydim? her şey birbirine girmişti, doğru ile yanlış, sanal ile gerçek sonsuz bir sarmal olup başıma dolanmıştı...

---

ikiz kardeş olmak nedir binler? yoo, bilemezsiniz, hiç maval okumayın. bildikleriniz üç beş şehir efsanesini geçmez.

nedir onlar? yok efendim ikiz kardeşlerden birinin kolu kırılsa öteki fizan'da olsa hissedermiş, birisi gönül yarası yaşasa diğeri yemeden içmeden kesilirmiş, vay efendim aralarında telepati varmış... deli saçması! yok öyle bir şey, hepsini unutun.

ama ikiz kardeşler arasında tuhaf bir bağ olduğu gerçektir. çünkü bebekliğinizden beri bir bütünün iki eşit parçası olarak görülürsünüz. insanlar size baktığında kardeşinizi görürler. bu çoğu zaman değersizlik hissi yaratır. çünkü sizin çalışıp kazandığınız bir başarının size ait olmasının bir ehemmiyeti yoktur. o başarı ikinize aittir. ha ahmet kazanmıştır, ha mehmet! kimsenin umrunda değildir. sizi sık sık karıştırırlar. bu bazen sizi çileden çıkarsa da ikiz olmanın avantajlarıyla dengelersiniz durumu. hem dengelemeyip ne yapacaksınız? başka şansınız var mı?

felsefe yapma gibecem kafanı şimdi. doğru dürüst anlat amk. yok maval okumayın yok sanal ile gerçek sonsuz. ne diyon yarram ?

@151e katılıyorum bide siz çalışmıyomusunuz baba parasımı yiyosunuz yaraklar

bin anlat sadece giberun

reserve105

fakat ne var ki, her ne kadar ikiz kardeşinizle karıştırılmak, ayrımsanamamak sizi uyuz etse de zaman içinde siz de birbirinizi bütünlediğinizi fark edersiniz. ve aslında bu size tuhaf bir güven duygusu verir.

işte bu güven duygusunun kırıldığı anlarda kendinizi savunmasız, değersiz ve yalnız hissedersiniz. güven duygusunun kırıldığı anlar eşitlik duygusunun zedelendiği anlara denk gelir. insanların size bir bütünün iki eşit yarısı gibi davranmasına alıştığınız için, ikizinize yapılan en ufak bir ayrıcalık sizde müthiş bir kıskançlık duygusu yaratır. bu duygu telafi edilmez de derinleşirse kendinizi değersiz ve yalnız hissetmeye başlar, içten içe hırslanırsınız. ve maalesef bu hırsınız, dengeyi bozan kişilere karşı değil ikizinize karşı olur çoğu zaman. kabakulak olduğumda diğer çocukları benden fellik fellik kaçarırlarken, kardeşimin bana gösterilen ilgiyi kıskanıp gece yanımda yattığını, kafasını kafama dayayıp uyuduğunu bilirim. kardeşimin yaptığı bir yaramazlıktan dolayı babamdan tokat yiyişini ve annemin babama kızdığını, kardeşimi avutmak için muhallebi tenceresini sıyırarak kaşığını ona yalattığını, benim bunu ölesiye kıskandığımı ve sırf babamdan tokat yemek için saatini kırdığımı dün gibi hatırlarım.

belki abarttığımı düşüneceksiniz panpalar ama, küçükken kardeşimin öldüğünü hayal eder ve onun cenazesinde insanların nasıl gözyaşı dökeceğini düşünüp kıskanırdım. böyledir işte ikiz olmak. onun zütüne yarak girse ve birileri "vah yazıık" deyip başını okşasa, benim de zütüme yarak girsin diye çırpınırdım.

nitekim öyle de oldu. amansız bir aşk hastalığı kardeşimin zütüne yarak gibi girmişti ve aynından ben de istiyordum...

rezerve

çok duygusal amk

(tamam ulan felsefe yapmıyorum özet geçiyorum sabırsız oç'ler)

ertesi sabah kardeşim meseleyi bizimkilere açtığında biraz azar işitti. çünkü ikiz kardeşinin varlığını saklaması pek hoş bir durum değildi. akşam hande geldiğinde kardeşinden hiç bahsedilmemesi kabul edilemezdi. hele ki benim dışarı gönderilmem!!

kardeşim bizimkilerin karşısında çaresizce çırpınıyordu, çırpındıkça batıyordu. lakin ben imdadına yetiştim. şu aşamada kıza gerçekleri anlatmaya çalışıp kızı giderayak kıllandırmanın manasız olduğunu, zaten benim de akşam için planım olduğunu söyledim. konusu açılırsa hande'ye "kardeşi de falanca yerde" demek abes olmazdı. hem kızcağız "ikiz kardeş mi?" diye sormadıkça yalan söylenmiş de sayılmazdı.

bizimkiler durumdan pek hoşlanmasalar da bizim dayanışmamızdan yılıp "eh, peki madem" dediler.

kardeşim sevdiği kızı ailemle tanıştıracak, sıcak, mutlu bir akşam geçirecekti. kendimi biraz kahraman gibi görüyordum. yani büyük bir ustalıkla kandırıyordum kendimi...

reserved atıyım da duşa girip geliyorum çabuk yaz amk

reserved

gardeşine sarul ve amuğu yirün şiker şey de

reserved

hadı lan beklıyoruz amk

ayır aç.

pampa hiç acele etme.

250 gram için 20 yıllık kardeşini satanları tanıyorum ben.