ilk ciddi kavgam beyler özetli

part 1-
ben yaklaşık 14-15 yani sizin yaşlarınızdayım neyse o zamanlar yani benim zamanımda mahallenin abileri vardı. bunlara saygı sonsuzdu her kavgada önde bunlar giderdi. semtimizin trübünlerinin reisiydi tabi siz gençler için bu semt davası garip gelebilir ama o zamanlar öyleydi. öyle el kol sallıyarak semt değiştiremezdiniz. neyse ben mahallenin şişko gözlüklü mahalle maçlarında topu getiren ama oyuna giremeyen loser çocuğuydum çocuk dediğime bakmayın zütüm çanak kadar.

devamı gelicek şukulayın

part 2-

neyse bu abilerden biri yanıma geldi. böyle kara mara esmer bişeydi saçlar kısa, yüzünde faça bir abimizdi. oturdu yanıma yaktı o kalitesiz kaçak sigaralarından birini. derin derin çekti içine sonra kaldırdı kafasına yüzüme doğru üfledi. olum yağız dedi sen ne biçim erkeksin ne futbol oynarsın,ne kavga edersin,ne de sevgilin var. sevgili demesiyle atladım olaya cihan abi var sevgilim diye sevgilim dediğime de bakmayın aylardır 31 çekmeseniz gibmezsiniz. baktı suratıma derin bir nefes aldı ya bir gibtir git diye kükredi ve yanımdan kalkıp gitti.

@8 bayrampaşa amk nerden bildin

beyler sağlam hikaye devamı gelicek

@13 eski olaylar koçum

part 3-
dediğimim gibi mahalle de çok sevilen biri değildim. kendimi onların arasında kuyruğuna teneke bağlanmış kedi gibi hissediyordum. beni sevmiyorlardı.ben onlar için bir hiçtim.bu durum benim gururuma dokunuyordu bizim semttee iki büyük mahalle vardı bunlar birbirlerinden ölümüne nefret ederdi aralarında şişll, bıçaklı kavga olurdu. benim de aklıma bu geldi kendimi mahalleme kanıtlıycaktım. aldım elime bursa çakımı yürüdüm eski yukarı mahalleye baktım bunların reis kaldırımda oturuyor. döndü baktı suratıma çünkü o zamanlar kimse böyle bir cesaret sergiliyemezdi.bir de bu kavganın ana nedeni bizim mahalle solcu bunlar sağcıydı. benim bu salaklığı yaptığım zamanda tam seçime yakındı.

okuyan var mı beyler devamı gelsin

@17 yakaladın amk.

part-4

geçtim bu adamın karşısına bekledim ve daha ağzına çamadan yüzüne tükürdüm tükürmemle beraber yaklaşık 15 kişi çevirdi etrafımı o an yaptığım mallığı anladım. tükürdüğüm adam bana o gün öyle bir yumruk atmıştıkı hala çınlamasını zaman zaman hissederim nerdeyse. artık dedim oğlum yağız buraya kadar bitti herşey. benim bunu dememle beraber arkadan gök yaracasına cihan abimin sesi geldi açılın binler diye.abi dediğime bakmayın gönlümün kralıdır o candır can. almış yanına 5-10 adam.ben bunu gördüm bağırdım abi yapma atma kendini riske diye çünkü bizimmkiler az kişiydi. fakat cihan abi attı elini cebine çıkardı emaneti havaya tek el ateş açtı. herkeste bir yusuf yusuf. koştum cihan abimin yanına

part 5-
yaktı sigarasını her zamanki kılasıyla yine uzun uzun çekti nefesi döndü baktı o binlere sonra tutu kolumdan yürü ulan serseri bin dedi ama bu bana koymamıştı çünkü cihan abim benim için kendisini tehlikeye atmıştı. ertesi gün geldi evime dedi olum senin derdin ne.abi beni yanına al trübüne dedim benn de bu semtin çocuğuyum dedim. oralar sana uymaz trübün insanı yer bitirir sen okul okuyucan dedi. döndüm harabe evimi gösterdim ve bağırdım burada mı okuyucam .pis ve yaralı ellerimi gösterdim bunlarla mı yazıcam abi dedim. döndü bana fakir edebiyatı yapma bin dedi.abi nolur al beni çetene dedim. tamam sus düşüncez dedi.o an inanılmaz bir sevinç yaşadım anlatamam dostlar

part 6-
bu hafta deplasman yolcusuydu bizim takım. cihan abi yine en önde Kafalar çakır ellerde biralar inletiyorlar mahalleyi son ses.ben de yanaştım çaktırmadan fakat arkamda anam fırladı sokağa yağız yağız diye. döndüm ne var ana dedim. ağlamaklı bir sesle bizim durumumuz yok babanın hali belli sen okuyup büyük adam olucan dedi. hayır anne ben yolumu seçtim dedim ve emin adım ilerledim. fakat curcunaya cihan abi fark etmiş nasıl olduysa beni. dedi illa geliceksen bilet paranı nereden bulucan bin dedi.abi hallederiz dedim
ve zaten ilk kez o gün babamın pantolunudan para çalmıştım. atıldık yola

part 7-
stadın yakınında bu karşı takımın binleri dizilmişler yan yana bize saydırıyorlar.o zamanlar cihan abiden de yetkil tek abimiz ufuk abi vardı. ufuk abi daha soğuk kanlıydı o gençliğinde bir kavgada bunun kulak memesini koaprmışlardı. bilenler bilir kulaksız ufuk diye bilinir oralarda. ufuk abi susuturdu herkesi karşı tarafa seslendi. eski parkın oraya gelin diye bağırdı. karşı takım taraftarı kabul etmek zorundaydı çünkü mekan polis doluydu.
Yöneldik eski parka deplasman olduğundan sayımız azdı abi yanında emanet taşıyan 2-3 abimiz vardı.(başta cihan abim).zaten karşımda adamları görünce kanım dondu .ben nerdeyim ne işim var bunların arasında dedim. fakat zaman yoktu girişti iki grup birbirine

Part 8-
Ortalık kan gölü .etrafımda şişlenenler var.ben mi ben kavgaya girmedim. domaldım bir ağacın yanına izledim. üzerimde çakı vardı ama hayatımda domates soymamış adamdım.
Fakat görünüşte işler kötüydü .bizim grubun zütünden kan alıyorlardı. fakat koçum cihan abim kanlar içinde olsa bile cengaver gibi dövüşüyordu. artık olayalr kötüye gidiyordu. bizim adamlar yerde onlardan da sayılı adam vardı.tek direnen cihan abimde.o ufuk olucak pekekent yoktu ortada. almışlar cihan abimi ortada dövüyorlar tekme tokat. benim şalter attı aga. elimle kavradığım gibi çakıyı tekmeleyenlerden birinin bacağa son güç geçirdim. bunu gören binler cihan abimin yanına beni de attı ortada gibiyorlar ebemizi. artık kan kusuyordum o kadar. neyseki o ufuk denilen bin kaçmamış mekanın solcu kahvelerinden adam kapıp gelmiş. zaten olay o zamanlar trübün değil sağcı solcu kavgasıydı bilenler bilir.

Part 9-
Bu ufuk denilicek adamın getirdiği adamlar bunları gibicek sandınız de mi öyle değil işte.bu gelenleri daha pis gibtiler malasef ama cihan abimle bana zaman kazandırdı. sorabilirsiniz içinden emanet noldu diye amk o fakirlikte nerden bulucan mermi vs sırf cihan abi de vardı. onunda belinlden çekmişler emaneti. neyse bu yeni gelen solcular gibile dursun. bizim
Kavgayı polis duymuş.(bence o ufuk bini yaptı ama neyse) birden siren sesleri bastı etrafı.
içimden lan dedim yakalanırsam para yok pul yok. zütürüler merkeze gibtirirler herkese.
Ben o gibik halimle başladım koşmaya. cihan abiyi zaten merak etmiyordum alışıktı o zayıftı zaten tay gibi koşardı. neyseki polis sadece benim yaraladığım ve onların bayılttığı adamı aldı.

Part10-
Girdik bir kahveye soluklandık fakat maça dakikalar vardı. toparlandık tekrar polis korumasında girdik. tabi polis korumasında stada girmek demek o zamanlar zütlüktü.
Fakat yapıcak bişey yok züt korkusundan değil eğer öyleyse şerefsizim sadece evdeki zavallı ailemi düşünüyordum. maça girdik çıktık. semte döndük. cihan abi yaklaştı yanıma dediki peki
Koçum kavga diye tutturuyosun yerde yatan birinin çenesine tekme atabilir misin sen dedi.
Ben sustum çünkü yapamazdım. baktı ve bana ve gülümsedi. evet cihan abiyi yine gülümsetmiştim. çok yanlış yerdesin dedi ve ekledi bugün ödeştik dedi. yaptığın için saol dedi
Tabi benim mutluluktan görüm tutuştu. aradan haftalar geçti. artık mahallede tanınıyordum herkes biliyordu beni. kimse bişey diyemiyordu .artık o ufuk işleri bırakmış cihan abiye salmıştı.tek reis artık canım abimdi.her maç için para ihtiyacımı annemin sıkı sıkı biriktirdiği
Paraları çalarak karşılıyordum.o zamanlar bu normal geliyordu bana

part 11-
babam benden utanıyordu annem düzenli olarak ağlıyordu ama ben artık olmak istediğim kişiydim. cihan abimin babadan yadigar küçük bir ayakkabı dükkanı vardı. burada ayakkabı tamir eder, eski ayakkabı satardı. zaten bu para sadece maçlara yeterdi. bizim aşkımız başkaydı.
Ben artık 16-17 yaşlarıma yaklaşıyordum. yanına aldı beni yanımda çalış dur dedi. artık onun öz kardeşi gibiydim. zamanla tıpkı ona benzemiştim gözlükleri atmış. zamanla uzayıp boya vermiş ve saçlarımı onun gibi kestirmiştim. idolümdü o benim. dediğim gibi solcuydu bizim mahalle. daha doğrusu varoşların kominstiydik. bıkmıştık bu sefil hayattan eşitlik evet tek hayalimiz buydu.biz istanbulun unutulmuş tarafıydık. zamanla bende bu felsefeyi benimsemiştim. artık benim cihan abimin peşine takıldığım gibi peşime takılanlar vardı.
Mahallenin sevilen çocuğuydum. fakat tek sorun vardı para….

Part 12-
Bununda çözümü vardı elbet .bıkmıştık sefaletten niye zenginler yaşrdı biz onların uşağıydık. kafamda hep bu ikilem dönüyordu.biz eşit olmalıydık(deli zırvaları işte)
.aldım elime sigaramı(cihan abim içerde ben içmezmiyim) yürüdüm yukarı zengin muhitine
Hava desen buz gibi gibimin ucu titriyor o kadar. yanaştım güzel bir arabaya zorladım kapıyı
Bindim basıp gittim. fakat bunu yaparken çok mutluydum nedensiz bir şekilde sanki ben kendimce. eşitliği sağlamıştım. artık biz eşittik. arabadan iyi para geliyordu. sevmiştim bu işi.
Aradan bir hafa geçti cihan abi kuşkulandı.ne ulan bu sendeki davranışlar bu aralar şerefsiz bin dedi.abi. parayı bulmuşum ya zütüm kalktı ne diyosun lan dedim. abim elindeki makası bıraktığı gibi bana öyle bir vurmuşki o soğukta burnumdan fışkıran sümük havada dondu.

Part 13-
Bu ağırıma gitmişti fakat sonra pişman oldum. aldım arabadan gelen parayla bir şaşalı saat
Dayandım dükkana kapı açıktı .ilerledim baktım arka taraftan sesler geliyor. döndüm baktım
işte o an hayatımda kafamdan bir tahtanın eksildiği gündü. cihan abim ot kullanıyormuş.
Olamazdı o bunu yapamazdı. beni gördü. elindekini bıraktı tutuğu gibi makası boynuma yapıştı. dedi ki benim yüzümdeki leke nedendir bilr misin. neden dedim senin kadar bir binken
Mal aldığın baliciler kardeşimi şişlediler. kardeşim senin kadardı.ben seni onun yerine koydum dedi ve makası yavaşça bırakıp sigiarası yaktı ve devam etti işte bu yüzümdekini o gün ben kendime yaptım yaptımki bir daha o günü unutmıyım yaptımki bir daha böyle binlerle karşılaştığımda yüzümde görsünler o 5 kuruş için parçaldıkları çocuğu.

Part 14-
Ve ekledi bak şu halime bende onlardan biri oldum dedi.ben de bir şey diyemedim.
Sarıldı bana dediki sen benim gibi olmayacaksın sen harama el atmayacak bu pisliğe girmiyeceksin dedi.o an başımdan sıcak sular boşaldı. hasgibtir dedim içimden.
Yola çıktım tanrım ben ne yapıyorum dedim.ben kim oldum dedim.ben artık cihan olnuştum.
Onun gibi görünüyor unun gbi konuşuyor onla geziyor onla yiyordum. artık bn o adamdım.
Anlatırken atladım kavgaları zaten o kavgalarda cihan abimle sırt sırta üst mahallede gibilmedik kalça bırakmadık. üst mahalle olanlar farkında ve çok sinirliydi.