0
bundan birkaç gün önce normal yaşamımda anarşist gereksinimim konusunda düşünürken yeniden sözlük aklıma geldi ve bu beyin patlaması sürrealist pragmatik davranışlarımızın özlemi hiçbir şekilde etik nitelikler kazanma isteği değildir diye içgeçirirken aklıma geleni şöyle ki fikiri icra edeyim; bir mükemmelleşmenin isteği de değildir sanal ahlak düzeni ile metafizik düzenlerin arasındaki temel farkın sözlük kurgusu niteliklerinde kalıpsal, olacak şeyin değil düzlemsel davranışlarımızın olanın peşine düşmemiz gerekir belki de ama bu materyalist sağduyuda yansıması gereken marxist bir öngörünün izdüşümlerini içermelidir arkadaşlar...
sözlükçünün sanal algısının ilerici betimlerinde durum arayan bir dışsal faktörün karşılaştınlabilir olduğunu söylediğim genelleyici zamanın muhteşem bir metafordan yararlandığımı zannediyorum ki, kuşusuz zorluğun bu durumun tanımlanmak zorunda olduğu noktasal merkezi ayırdetmek kalıtımının nesneleri arasında hareket ettiğimiz süreçte sorun teşkil edememesi burada sabit olanın farklılaşıp nedensellik içermesiyle bir bakıma eşdeğerdir zaten.
tüm anarşist düşüncenin temel verisi, bizde kendi kendine şeffaf olmayan bir nedensellikle yani kendine bile söylemediği varlığı bir özgün gizem olarak beliren bir varlık oluşumudur ki, bu da liberal değil marxist anarşizmin kapılarını bize aralar.
her ne kadar kendimize söyleyemesek de inci marxist bir öngörünün dolaylı davranışıdır ve bu eninde sonunda kelimelerin kifayetinine mahsar olacak! edit imla
