incinin en dokunakli hikayesini anlatiyorum

evet beyler

bu hikaye, son 6 yildir gurbette olan, evinden 8bin km uzakta, Hongkong ve shanghai da yasayan bir adamin hikayesi.

hayatimda ilk defa; aski nasi tattigim, nasil terk edildigim

nasil hem gercek aski ariyorum derken hergun 20lik genelde slav modelleri gibtigim

nasil ekonomik gibintilar yuzunden okula giderken ise basladigim

nasil alkolik oldugum, uyusturucu, kokain en pis ortamlara nasil girdigim

hepsini anlaticam beyler aksama, simdi liseliler gibmesin hikayeyi.

rezervelerinizi alin, aksama gorusmek uzere.

abarti yok, yalan yok.
eger varsa buralarda olan, yasayan yada ziyaret eden, gelsin misafirim olsun, basim ustune.

evet beyler, 1-2 saate baslayayim diyorum, gonul isterki tum liseliler yattiktan sonra baslayalim, lakin burada saat 12 oldu bile

hadi beyler toplasin yavastan, once on siralardan reserve alanlari yerlerine alalim.

evet beyler

bundan 6 sene evvel, bende her ergen gibi oss ye girdim, ege univ. fizik kimya bio falan oluyordu ama goz yukseklerdeydi, gitmek istemedim. baska universitede dusunmedim , hayatim boyunca izmirden cok nadir disari cikmisligim vardir.

tekrar bu stress cekilmezdi, e zaten bu 2. girisimdi ilk giriste elime almis, baraji zor gecmistim.
yurtdisi opsiyonuna egildim, onumde 2-3 mantikli secenek vardi, zira ailemin butcesi kisitliydi, oyle cok para ayiramazlardi.

ese dosta sorusturmalar, internette forumlari okumalar, google dan resimlere bakmalar, ve daha nice inceleme sonunda, cin e gitmek kafama yatmisti, hem cince bugun dunyada 1.3 milyar insanin konustugu bir dil, ogrenmesi zor ama avantaji cok.

ilk basta pek ciddiye almadigim yurtdisi isi, gunler gectikce somutlasmaya baslamisti beyler, okulla irtibata gecme, vize basvurusu vs derken, okulun yolladigi bazi belgeler elime ulasti, ozaman isin ciddiyetini kavramistim.

gidiyordum lan, oyle alamanya fransa falan degil, taa anasinin amina, 8bin km uzaga. apayri bir kultur, yeni bir cevre, ve tanidigim insan sayisi 0.

herzaman evden ayrilmanin pekde koymayacagini dusunmustum beyler, ama nezaman Adnan Menderes`te aileme son kez donup baktim kapilara dogru ilerlerken, ozaman icim bi garip oldu. biraz sonra bir ucaga binecek, ailemi en az 1 yil gormemek uzere ardimda birakacaktim.

bir yil dedigimde keyfimden degil beyler, bilet fiyatlari biraz tuzlu.

yannan gibi hic uyuyamadigim bi yolculuktan sonra hongkong a inmistim beyler, ordan da aktarmayla okulun olacagi sehire gidicektim, diger sehirlere gore nispeten kucuk bir sehirdi.

neyse ucaktan indigimde okulun gorevvlendirdigi bi hiyar elinde ismim yazili kagitla beni karsiladi. kisa bir selamlasmadan sora taksiye binip kalacagim yurda dogru yola ciktik.

taksi volkswagen santana idi beyler, eskiydi biraz, gibeyim bu ne varosluk diye ic geciriyordum, zira gectigimiz yerler pek ic acici degildi.

beni ilk gun nijeryali bi cocugun yanina koydular, ben o gece hic uyuyamadim beyler, yemin ederim 1 dakika uyumadim , ara ara gozlerim dolar gibi oldu, geri donmek istedim ama yapamazdim, ailem okadar masraf etmis, babam oglum cince ogrenicek okulunu bitiick gelicek diye umit ediyordu, hayatta bu kadar emegin bosa gitmesini dusunemezdim bile.

rezerve alan panpalar daha gelmediler heralde, bosunami anlatiyoz lan?

neyse beyler, angarya islemlerin butun gunu caldigi ilk haftanin ardindan, dersler basladi. bende yavas yavas yurt ortamina alismaya calisiyorum, en buyuk gibinti ise yemekti. damak tadimiza uygun bi pizza hut la mcdonalds vardi amk.ha bide uygur turkleri vardi restauranti olan, pis muallakler, burnunu karistirip hamur aciyodu yavsaklar.

sinifim acisindan sansliydim beyler, yarisindan fazlasi kizdi, rusu almani amerikalisi mekgibalisi.
isin sakasi bir yana, hayatim boyunca herkes yakigibli oldugumu soylerdi, kiz konusunda hicbir zaman sorun yasamadim, lisede en guzel kiz bana agibti, ama benim arkadasimda ona, bu yuzden bi tak olmadi, neyse o ayri hikaye.

bu sekilde bir ay gecti beyler, ben bu 1 ay icinde mekgibali hatuna cakmaya baslamistim, digerleri biraz kezbandi , ama bu kiz bakimliydi, ustune sohbeti de guzeldi, iyide anlasiyorduk.

gunler boyle gecmeye basladi beyler, ben hala alisamamistim ama, ailemi arkadaslarimi cok ozler olmustum, ayni zamanda serbestlik de hosuma gitmisti.

genelde yabancilarin takildigi bi bar vardi, nezmandir duyyordum ama hic gitmemistim, bi hafta sonu isvecli oda arkadasimla gitmeye karar verdik( nijeryali ile anlasamadik degistirmistim odami, irkci degilim beyler ama cidden kokuyordu adam.)

ve barda onu gordum beyler, uzun sari saclar, masmavi gozler. ozamana kadar hayatimda hicbir kizin goruntusunden bukadar etkilenmemistim, cok belliki slavdi, rustur kesin diyordum icimden. arkadas ortaminda sohbet ediyorlardi, ortamdaki 2-3 latin amerikali huur cocugu direk yaziyordu kiza, napsam netsem tanissam derken , oda arkadasim alkolunde verdigi gazla yanlarina oturdu, basladi sohbete, bende firsati kacirmadim tabi, katildim aralarina tanistik vs.

beyler 1 saat sohbetin ardindan kendime diyordumki, buraya kadar haci, yuzukleri takar kurcalamayiz. ahanda budur. karnim acikmisti, benimle mcdonaldsa gelirmisin dedim biseyler yeriz. gitti arkadaslarina soyledi, latin amerikali huur cocuklari ortamda yukses sesle dikkatli ol falan dediler, belli ki kiskanmisti muallakler.

neyse biz mcdonaldsa gittik, kizin kafasi biraz guzeldi, benimde ayni sekilde, ketcabi yuzume gibmisti hic unutmam...

beyler simdi herhangi bir sekilde bi imkanim olsa o gune donmek icin..hic tereddut etmem geri donerim.

insan kesinlike kadir kiymet bilmez huur cocugu bi varlik. sunlari yazarken gozum doldu yeminle, nekadar ozledim seni be kizim... bana sarilmani seviyorum demeni , birseyi istediginde ismimi uzatarak soylememi, sabah derse gitmek istemedigimde beni zorla uyandirmani... ustunden 4 sene gecti bugun be kizim, hala asigim sana olumune, hala her tanistigim kizi senle kiyasliyorum, hala simdi nerde, acaba erkek arkadasi varmi diye merak ediyorum.

bu kadar sene gecti, ben hala bi baskasiyla resmini gorucem diye facebook profiline bakamadim.

2 dakikaya geliyorum beyler balkona cikayim cok duygulandim, gercekten, saat oldu gecenin 3 bucugu.. arka planda seni ben ellerin olsun diye mi caldi tam,

neyse geliyorum hikayeyi pic etmiyeyim.

geldim beyler, fena duygulandim amk. neyse devam ediyorum, arada ses verin lan, kendi kendime konusur gibi olmayayim.

@45 nezman istersen panpa.

mcdonalds dan sora kizi evine biraktim, telefonunu aldim, biz haftada 2-3 bulusur olmustuk.ben iyiden iyiye kaptirmistim kendimi...
o sene bitene kadar cok kavga ettik, cok gulduk, beraber agladik(ciddiyim agladik), hayvanlar gibi sevistik.

yazin ailesiyle beraber belege tatile gelicekti beyler, bende ziyarete gidicektim. ozaman bi psp almistim, yol parasi ve oteli cikarmak icin psp mi sattim.

almanci akrabalarin verdigi harcliklarla gidip kucuk bide yuzuk aldim, ona belek de vericektim, verirkende , hep parmaginda takili olsun, baktikca beni hatirla diycektim

cinde memleketlere donmek uzere ayrildigimizda hersey cok guzeldi beyler, 20 gun sora belek de gorusecektik nede olsa..
ama gel gelelim aramiza bi sogukluk girdi. msnde bana yazmaz oldu, aradigimda isi oldugunu soyleyip kapatir oldu..

sonunda agzindaki baklayida cikardi.. eninde sonunda ayrilcagiz diyordu, 1 sene sonra ben rusya ya donucem, sen ordasin daha 2 sene en az okulun biticek.en iyisi fazla uzamadan bunu bitirelim.
beynimden burulmusa donmustum beyler, dedim bekle, belekte konusuruz bunlari.

beyler o 20 gun benim icin nasi gecti bi bilseniz. annemler yattiktan sora gizli gizli balkonda aglar olmustum, hayatimda giblemedigim sarkilar acayip acayp dokunur olmustu.

kimsenin dinledigi yok ama ben genede yazayim, icimi dokeyim.

belekte bulusup , super 5 gun gecirdik beyler, tatilin sonunda hersey cinde biraktigimiz gibiydi, tekrar 10 gun sora gorusecegiz diyerek vedalastik, ayni zamanda annesiylde tanismis olmustum. babasiyla gorusmuyorlardi cunku, kucukken bosanmislar.

ben izmire dondum, ailem daha tanismadiklari bu kiza nedense cok sempati duymuslardi, hediye aldilar, onlarin adina vermemi, iyi dileklerini iletmemi istediler vs. cok guzeldi lan iste hersey.

boylece tatilde bitmis, tekrar cin yollari gorunmustu. yaklagib 12 saatlik yolculuktan sonra kendimi yine bu kucuk tatli sehirde bulmustum.(istanbul-hongkong yaklagib 10 saat 30 dakika, hongkong dan bu sevimli sehir 1 saat 20 dakika)

artik hergun beraber uyur olmustuk, kari koca gibiydik, nerdeyse herseyi beraber yapiyorduk. arkadaslarim bu durumdan rahatsizdi, haklilardida amk, adamlari paso turlu bahanelerle ekiyordum

dersler herseye ragmen iyidi, nezaman okulu ekmeye kalksam bana niye burda oldugumu hatirlatirdi sevdicegim.

ama bu kucuk sehir beni sarmamisti beyler, ne yapip edip daha iyi bir okula, muhakkak hongkong yada shanghai ya gitmem lazimdi. ekonomik olarakda zor olucakti ama kafaya koymustum. sevdicek ise memleketine gidicekti, gorunen plan oydu.

boyle boyle bu seneninde sonuna geldik beyler.ben shanghai da bi okul bulmus kaydimi yaptirmistim. sevdicek ise memleketine donmek uzere hazirliga baslamisti, ama hic oturup karsilikli konusmamistik, cunku sonunda, ayrilmamiz gerektigini kabul etmemiz gerekeceginden korkuyorduk

beyler saat 4,15 oldu sabah, dinlemiyosaniz bende yatayim yarin devam edeyim. bi ses varin amk

neyse ben yatayim en iyisi, reserve alipda surda icini doken panpanizi dinlemeyen muallaklerin ak yayim.

yarin kaldigim yerden devam ederim, iyi geceler panpalar

@57 gececi panpa gelmedi panpa
benimde baya uykum geldi cok gec oldu saat malum,

yarin sabaha kadar uyumayip gececi tayfa gelince baslayayim anlatmaya, liseli piclerle olmuyor

uyumayan varmi beyler? devam ediyorum gececi tayfadan kalan varsa

geldim panpalar, liseliler gibmesin hikayeyi diye aksam devam etmeyi planliyorum bu muallakler yatinca.

@65 sorma panpa, kac kere pencereden kar geliyor, yada karaagac i dinlerken duygulandim bi bilsen,
dedigin gibi, herkes herkesi gibmeye calisiyor, o aradigin samimiyeti, guveni bitek sevdicekte bulup butun kalbinle seviyosun iste.
nezaman dertlesmek istersen burdayim panpa