Sevinç, mutluluk biticidir, acı hep kalır, insanlar ona bakmamak için meşgaleler bulup, ondan kaçmaya çalışırlar, ne kadar ondan kaçarlarsa o kadar sahte olurlar, kendilerine yabancılaşırlar, acı bir gerçektir, onunla her zaman konuşmasak bile, tanışıp, her gün selam vermeliyiz. Nitekim o kızadabilir, kızdığı zaman ise, hayatınız eskisi gibi olmaz artık, kafanızı kuma gömüp onu duymazdan geldiğinize bin pişman olursunuz, sevdiklerinizi bir bir kaybetmeye başladığınız anda, acıyla yüzleşme başlamıştır artık, size tek tek yaptıklarınızın hesabını sorar, ve gün gelince, mezarınızın başında hoşçakal bile demeden, terkedip gider.