istanbul zombi istilası

yılbaşı akşamı ailecek i̇stanbul turu atıyorduk, i̇stanbul her zamanki i̇stanbul'du.ama saat gece 1'de herkes kaçışmaya başladı.bir anda helikopterler uçmaya başladı ve askeri araçlar her yeri sardı. ortaköy tarafında tıkılıp kaldık, feribotlar limana gelip insanları alıp zütürüyorlardı. askerlerin elinde küçük bir alet vardı insanların gözüne tutuyorlardı eğer kırmızı olursa insanları ayrıştırılmış bölüme zütürüyorlardı. yeşil olanlar ise feribotlara binip anadolu yakası'na taşınıyordu.o panik, kaos, telaş içinde bir doktorla konuştuk. doktor'un dedikleri gerçekten çok korkunçtu. anadolu yakası'na gidenler bir yerde kaderine bırakılcakmış.o panik havası içinde ailecek ne yapıcağımıza karar verdik, arabamıza binip hızlı bir şekilde evimize varıcaktık. arabaya zar zor ulaştık ve eve doğru yola koyulduk. sokak lambaları yandığı için şanslıydık arada bir kaç zombi gördük ilk defa gördüğümüzden ezip geçiyorduk. evimize ulaştık apartmanda çok şükür ki hastalıklı yoktu ve diğerleriyle birlikte ne yapıcağımız hakkında konuşmaya başladık

edit:şukulara göre devdıbını getireceğim uplayın

--- gecede ayak sesleri ---

bi anda ortalık şenlendi burada.
bir arabanın ani fren sesi duyuldu ilk ve peşinden uzun ve aceleci bir koşu içinde olduğu belli olan ayak sesleri. araba sesini duyan biz balkondan kendimiz belli edercesine bakındık. araba mavi bir doblo’ydu ve koşan kişi yanına geldiğinde arka kapısı açıldı. i̇çinde yüksek sesle orhan gencebay çalıyordu. koşan adam içine attı kendini. kapı hızlıca kapandı ve araba patinaj çekerek kayboldu, peşinden ise altı zombi koşarak çıkageldi. i̇yice sindik biz. arabanın ileride bi yerde fren yaptığını duyduk. tam o anda arka sokakta büyük bir patlama oldu. kırılan camların çıkardığı sesler ve tiz çığlıklar yankılandı. binamızın camları da neredeyse kırılacak gibi oldu. hemen sonrasında iki el silah sesi duyuldu arabanın gitmiş olduğu yönden ve arabanın yeniden patinajla kalkış yaptığını duyduk. ne olduğuna anlam veremiyoruz. bir süredir çeşitli teoriler üretiyoruz bu konuda ama elle tutulur bir şey de yok. kim bu adamlar? nasıl da rahat takılıyorlar ve en önemlisi ne yapmaya çalışıyorlar ? en az üç kişi olduklarını biliyoruz. bir koşan adam, diğeri kapıyı açan, diğeri ise arabayı kullanan. şimdilik olanlar bu. tüm gerginliğe rağmen biraz da olsa uyumalıyım. patlayan bomba veya her neyse hala beynimde patlıyor. yiyecekler azalıyor. belki de ikiyüz metre ilerideki markete bi,r çıkartma yapmak gerekecek. tüm bu düşünceler içinde nöbeti selçuğa devredip dinlenmeye çekiliyoru
SULTANGAZi

@1 kaç yaşındasın lan sen

@8 numaralı huur bizimde eksi tuşumuz var

upupupupupup

upupupuup

i̇nsan etiyle beslenen canavarlarla ilk tiyatro'da karşılaştım,bir komedi oyunumuz vardı, tüm oyuncu arkadaşlarımla çok mutluyduk, oyunumuz çok güzel ilerliyor seyirciler bizleri kahkahalarla izliyorlardı, kalabalıktı çünkü oyunun galası yapılıyordu. oyun esnasında sahneye o yaratıklardan biri girdi seyirciler gülmeye başladı, bizler ne olduğunu şaşırdık, başta zombi maskesi takmış bir densizin bize şaka yapmak istediğini düşündüm, arkadaşım durdurmak için üzerine yürüdü ve ani bi hamleyle zombi saldırdı, seyircilerin kahkahaları gittikçe yükseliyor bununda oyunun parçası olduğunu düşünüyorlardı. salonun arka tarafından bir çocuk çığlığı geldi canavar bir çocuğa saldırmış parçalıyordu ve aniden büyük kapı kırıldı salona onlarca zombi girmeye başladı önlerine gelene saldırıyorlardı. orada ölen insanların yarısı ezilerek ölmüş olmalıydı büyük bir arbede yaşanmıştı.ben kız arkadaşımı alıp arka kapıdan kulisin olduğu taraftan kaçtım dışarıya çıktığımda silah ve bomba sesleri geliyordu, ortalık kan gölüne dönmüştü. arabaya atladık ve zorda olsa eve gelmeyi başardık, kapıyı açtım içeriye girdik aniden kız arkadaşıma zombi saldırdı bu zombi evdeki temizlikçi kadın yüksel ablaydı, kız arkadaşımın yüzünü parçaladı, şuan hala onun şokundayım ve ağlıyorum, günlerdir kendi odama sığınmış durumdayım, kapı kilitli, içerde kız arkadaşım ve temizlikçi kadın var, şuan çok hırçınlar çünkü onlarda benim gibi bir şey yiyemiyor, yukarıdaki komşu hayatta kalmış sepetle yiyecek şeyler gönderiyordu, bugün göndermedi, sanırım o da öldü. çok açım buraya hapis oldum ve şuan önümde dolabımdan aldığım silah var mesajı gönderdikten sonra kafama sıkacağım,en azından cesedim kalır.ben umudumu yitirdim siz umudunuzu yi̇ti̇rmey
iSTANBUL-YENiBOSNA
edit:şukulayın

kız arkadaşıma zombi saldırdı bu zombi evdeki temizlikçi kadın yüksel ablaydı

herşey iyiydide keşke adı yüksel olmasaydı ablanın

upupupupuupupupup

upupupupuupp

left 4 dead oynamışta gelmiş

reserved kanka çok iyimiş.

cool story bro

upupupupupupup

hangi öğretmen kompozisyon istedi senden amk
not : dıbına koyum o öğretmenin

upupupupupupup

the walking dead terk

upupupuupupup

ı'm a legend terk amk ne walking dead'i cahil binler
edit:seri ekgibledim koçum devam etme hikayeye

amın oğlu avrupa kısmında yaşayan zombiler ne gib yiyiyor ? bu hikaye tutmaz.